Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Διαγωνισμός Διηγήματος «Το Μέλλον της Νεολαίας και ο Διάλογος μεταξύ των Γενεών»

Το Σπίτι της Ευρώπης στη Ρόδο σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο της Μεσογείου ΙΕΜed (Ισπανία) και το Ευρω-μεσογειακό Ίδρυμα Anna Lindh κοινοποιεί Διαγωνισμό Διηγήματος που σκοπό έχει να ενθαρρύνει τον διάλογο μεταξύ των λαών.
Στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν νέοι από 18 ως 30 ετών, μόνιμοι κάτοικοι μιας από τις 42 χώρες μέλη της Ένωσης για την Μεσόγειο, μπορούν δε να γράψουν σε μια από τις γλώσσες των χωρών αυτών. Τα διηγήματα θα πρέπει να εκφράζουν πραγματικές εικόνες της ζωής στην Ευρω-μεσογειακή ζώνη, από την σκοπιά των νέων που ζουν σ’ αυτήν.
Καταληκτική ημερομηνία για την παράδοση των κειμένων είναι η 25η Ιουνίου 2012 στο info@houseofeurope-rhodes.eu This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it

Το θέμα του διαγωνισμού είναι εμπνευσμένο από το θέμα του Ευρωπαϊκού Έτους 2012 και είναι: «Το Μέλλον της Νεολαίας και ο Διάλογος μεταξύ των Γενεών».

Οι συγγραφείς που θα συμμετάσχουν θα παραχωρήσουν τα συγγραφικά τους δικαιώματα για το διήγημά τους στο ΙΕΜed και στο Ίδρυμα Anna Lindh που θα δικαιούνται να εκδώσουν τα διηγήματα και να τα χρησιμοποιήσουν σε μελλοντικές τους δράσεις. Θα πρέπει επίσης να επισυνάψουν τα προσωπικά τους στοιχεία: ονοματεπώνυμο, τόπο γέννηση, εθνικότητα, ταχυδρομική και ηλεκτρονική διεύθυνση.
Τα εθνικά δίκτυα μέλη του Anna Lindh θα προβούν σε μια πρώτη επιλογή των διηγημάτων και θα επιλέξουν τα 5 καλύτερα από κάθε χώρα τα οποία θα μεταφραστούν στα αγγλικά και θα τεθούν στην κρίση της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής.

Οι συγγραφείς των 20 καλύτερων διηγημάτων θα βραβευθούν με την έκδοση των διηγημάτων τους και θα συμμετάσχουν στις παρακάτω δράσεις:

1. Θα προσκληθούν να παραλάβουν το βραβείο τους σε ειδική τελετή στην Βαρκελώνη στις 5 και 6 Νοεμβρίου 2012
2. Μετά την τελετή απονομής θα προσκληθούν να συμμετάσχουν σε ένα πρόγραμμα πολιτιστικών επισκέψεων και δραστηριοτήτων στην Βαρκελώνη και την Τζερόνα.

Τα έξοδα του ταξιδιού, η φιλοξενία και τα γεύματα για όλο το πρόγραμμα θα καλυφθούν από τους διοργανωτές.
Το περιεχόμενο των διηγημάτων έχει σαν σκοπό την δημιουργία και την εξέλιξη των δυναμικών που στοχεύουν στην ενδυνάμωση των εθελοντικών δράσεων μιας ενεργής ταυτότητας των νέων, τη συμβολή στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, την παγίωση των αξιών και την έκφραση των διαφορετικών θεμάτων που ευαισθητοποιούν τους νέους της περιοχής. Ο διαγωνισμός στοχεύει επίσης στην παραγωγή διηγημάτων που θα εστιάζουν σε θέματα που θα αφορούν τα παιδιά, τους γονείς και τους παππούδες έτσι όπως αυτοί ατενίζουν το μέλλον.

 

Νεανικός Λογοτεχνικός διαγωνισμός ως 26 Σεπτεμβρίου

Το Δ.Σ. του Ιωνικού Συνδέσμου αποφάσισε την προκήρυξη του 8ου Νεανικού Λογοτεχνικού Διαγωνισμού διηγήματος, ποίησης και θεατρικού έργου (μονόπρακτο ή μονόλογος).
• Στο διαγωνισμό μπορούν να πάρουν μέρος νέοι από 18 έως 30 ετών.
• Το θέμα το διηγήματος, της ποίησης και του θεατρικού έργου είναι ελεύθερο.
Κάθε υποψήφιος μπορεί να συμμετάσχει και στα τρία είδη του λόγου με τους όρους που ακολουθούν:
• Στο διαγωνισμό διηγήματος με ένα (1) διήγημα που δεν θα υπερβαίνει τις 3500 λέξεις.
• Στο διαγωνισμό ποίησης με ένα (1) έως τρία (3) ποιήματα που δεν θα υπερβαίνουν τους τριάντα (30) στίχους το κάθε ένα.
• Στο διαγωνισμό θεατρικού έργου με ένα (1) μονόπρακτο ή μονόλογο, διάρκειας έως 30 λεπτά.
• Απαραίτητος όρος είναι ότι τα κείμενα θα πρέπει να είναι αδημοσίευτα και να μην έχουν εκδοθεί σε βιβλίο.
• Στο φάκελο αποστολής είναι απαραίτητο να αναγράφονται τα στοιχεία του συμμετέχοντος, η ηλικία του και το είδος του λόγου στο οποίο συμμετέχει.
• Τα κείμενα, σε πέντε (5) αντίγραφα (απαραίτητα και σε CD) (τυπωμένα σε Times New Roman και μέγεθος γραμματοσειράς 12) κατατίθενται μέχρι την Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012 σε σφραγισμένο φάκελο στα γραφεία του συλλόγου ή αποστέλλονται ταχυδρομικά (όχι συστημένα). Ο υποψήφιος που συμμετέχει σε περισσότερα από ένα (1) είδη του λόγου πρέπει να αποστείλει τις συμμετοχές του σε ξεχωριστούς φακέλους και CD.
• Τα έργα θα κριθούν από ξεχωριστές επιτροπές για κάθε είδος, που θα αποτελούνται από λογοτέχνες και κριτικούς λογοτεχνίας εγνωσμένου κύρους.

Ο Ιωνικός Σύνδεσμος μετά τη βράβευση των έργων διατηρεί το δικαίωμα της έκδοσης, μελοποίησης ή θεατρικής παρουσίασης αυτών, χωρίς την άδεια των συγγραφέων.
Η απονομή των βραβείων θα γίνει σε ειδική εκδήλωση με ανάγνωση αποσπασμάτων, αιτιολόγηση και κριτικά σχόλια. Η ημερομηνία θα γνωστοποιηθεί εγκαίρως στον Τύπο και όσους παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό.

Τα βραβεία είναι χρηματικά.

Διαγωνισμός διηγήματος 1ο 300 Ευρώ 2ο 200 Ευρώ 3ο 100 Ευρώ
Διαγωνισμός ποίησης 1ο 300 Ευρώ 2ο 200 Ευρώ 3ο 100 Ευρώ
Διαγωνισμός θεατρικού έργου 1ο 300 Ευρώ 2ο 200 Ευρώ 3ο 100 Ευρώ
Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος μαθητών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Σας ενημερώνουμε ότι η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών προκηρύσσει για το έτος 2012, τους κάτωθι Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς που απευθύνονται σε μαθητές της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης :
ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ:
Συμμετοχή με ένα (1) ποίημα, γραμμένο με ομοιοκαταληξία ή με ελεύθερο τρόπο, μέχρι τριάντα στίχους, στην ελληνική ή την αγγλική γλώσσα και θέμα ελεύθερο. Θα δοθούν Α΄, Β΄ και Γ΄ Βραβείο, Α΄, Β΄ και Γ΄ Έπαινος ανά κατηγορία (Δημοτικό, Γυμνάσιο – Λύκειο) και Αναμνηστικά Διπλώματα Συμμετοχής σε όλους τους συμμετέχοντες
ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ:
Συμμετοχή με ένα (1) διήγημα έως έξι (6) σελίδες μεγέθους Α4, δακτυλογραφημένες με γραμματοσειρά Times New Roman 12, στην ελληνική γλώσσα και θέμα ελεύθερο. Θα δοθούν Α΄, Β΄ και Γ΄ Βραβείο, Α΄, Β΄ και Γ΄ Έπαινος ανά κατηγορία (Δημοτικό, Γυμνάσιο – Λύκειο) και Αναμνηστικά Διπλώματα Συμμετοχής σε όλους τους συμμετέχοντες.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:
1) Τα έργα να είναι ανέκδοτα και αδημοσίευτα
2) Να υποβληθούν σε πέντε (5) δακτυλογραφημένα αντίτυπα με ψευδώνυμο, το οποίο θα αναγράφεται στο πάνω δεξιό μέρος του κειμένου. Τα πραγματικά στοιχεία (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο) του διαγωνιζόμενου να κλεισθούν σε μικρό φάκελο και στο εξωτερικό του μέρος να αναγραφεί το ψευδώνυμο. Τα πέντε αντίτυπα και ο μικρός φάκελος να σταλούν με απλή επιστολή (όχι συστημένη) με την αντίστοιχη ένδειξη Διαγωνισμός για παιδιά Δημοτικού ή Διαγωνισμός για Εφήβους Γυμνασίου – Λυκείου στη διεύθυνση: ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ – Τ.Θ. 8231 Τ.Κ. 10210 ΑΘΗΝΑ
3) Στο επάνω μέρος του φακέλου θα αναγράφεται μόνο το ψευδώνυμο. Ημερομηνία υποβολής μέχρι 31 Οκτωβρίου 2012 (σφραγίδα ταχυδρομείου)
4) Τα υποβαλλόμενα κείμενα δεν επιστρέφονται. Όσοι διακριθούν θα ενημερωθούν έγκαιρα τηλεφωνικώς
5) Η απονομή Βραβείων, Επαίνων και Αναμνηστικών Διπλωμάτων Συμμετοχής στο διαγωνισμό θα γίνει την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 6:30 μ. μ., στην αίθουσα συνεδριάσεων «Μιχαήλας Αβέρωφ» της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ακαδημίας και Γενναδίου 8, 7ος όροφος). Η συμμετοχή στους διαγωνισμούς προϋποθέτει και την αποδοχή των όρων.

Η κρίση της Κριτικής Επιτροπής είναι αμετάκλητη. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Στο τηλέφωνο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών 2103819571, καθημερινώς και στην εκπαιδευτικό Πολυξένη Γιάχου στα τηλέφωνα 2107515171, 2130429351 και 6949472787.

ARTogether Festival

3-4-5 Ιουλίου 2012, στον πολυχώρο του six d.o.g.s

«Φέτος γινόμαστε 5 χρονών…»

Ένα μεγάλο πάρτι γενεθλίων θα είναι το φετινό ARTogether Festival με οικοδεσπότες τους κατοίκους της καλλιτεχνικής πολιτείας του bankit.gr!  Φέτος, άλλωστε,  γινόμαστε 5 χρονών και η ηλικία μας «αναγκάζει» να δούμε όσα συμβαίνουν γύρω μας λίγο διαφορετικά. Ξαναβρισκόμαστε για να γεμίσουμε έμπνευση και ελπίδα και εξετάζουμε με αυθόρμητη αισιοδοξία όσα μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί. 

Τα γενέθλια των 5 χρόνων του ARTogether Festival, το οποίο θα φιλοξενήσει για άλλη μια χρονιά μια σειρά από καλλιτεχνικά δρώμενα, θα μας βρουν στις 3, 4 & 5 Ιουλίου στον πολυχώρο του six d.o.g.s .

Εάν είστε φωτογράφοι, ζωγράφοι, ηθοποιοί, θεατρικές ομάδες, σκηνοθέτες, performers, συγκροτήματα, συγγραφείς, συνθέτες, γραφίστες, σεναριογράφοι, σκιτσογράφοι, animators, εικαστικοί, ποιητές, χορευτές, στιχουργοί, καλλιτεχνικές ομάδες δηλώστε συμμετοχή και βάλτε το δικό σας στίγμα στη διοργάνωση.  

Στείλτε την αίτησή σας στο bankit.happenings@gmail.com ακολουθώντας τις οδηγίες  που θα βρείτε στο website μας www.artogether.gr ή στο αρχείο επισύναψης.   Θυμηθείτε, ότι η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων είναι η Πέμπτη 7 Ιουνίου. Καλή δημιουργία!

δεν μας ξερεις;

 *bankit.gr

Το bankit.gr είναι η πρώτη καλλιτεχνική πλατφόρμα στο διαδίκτυο που δημιουργήθηκε το 2007 με σκοπό να δώσει βήμα σε όλους τους καλλιτέχνες, φιλοξενώντας τα έργα τους χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Σε αυτή την πολιτεία 20 κατηγορίες τεχνών παίρνουν ζωή, καθημερινά: ηθοποιοί, τραγουδιστές, σκηνοθέτες, φωτογράφοι, καλλιτεχνικές ομάδες, συνθέτες, συγγραφείς, εκφωνητές, ζωγράφοι, δεξιοτέχνες, χορευτές, animators, σεναριογράφοι, γραφίστες, στιχουργοί, σκιτσογράφοι, ποιητές είναι όλοι τους ευπρόσδεκτοι να γίνουν μέλη.

Από το Μάιο του 2008 το bankit.gr είναι επίσημα Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία και πλέον φιλοξενεί  πάνω από 1600 κατοίκους-καλλιτέχνες και περισσότερα από 6000 έργα.


**ARTogether Festival

Tα τελευταία πέντε χρόνια, το bankit.gr διοργανώνει το ετήσιο φεστιβάλ ARTogether στο οποίο συμμετέχουν τα μέλη του και μπορεί να έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε, καθώς η είσοδος είναι ελεύθερη. Το φεστιβάλ πραγματοποιείται σε κάποια γωνιά της Αθήνας ένα τριήμερο του Ιουλίου και αποσκοπεί στο πάντρεμα των τεχνών της πολιτείας του bankit.gr. Κατά τη διάρκειά του γίνονται συναυλίες, θεατρικές/χορευτικές παραστάσεις, performances, εκθέσεις εικαστικών τεχνών και φωτογραφίας, προβολές ταινιών, παρουσιάσεις ποιητικών και συγγραφικών έργων, σεναρίων αλλά και παρουσιάσεις installations και χειροποίητων κατασκευών, ενώ κάθε ημέρα κλείνει με dj set, όπως αξίζει σε κάθε μεγάλο πάρτι!
Το πρώτο ARTogether Festival πραγματοποιήθηκε στη Σαρωνίδα με τόσο μεγάλη επιτυχία που μας ώθησε στη διεξαγωγή του στο κέντρο της Αθήνας την επόμενη χρονιά, όπου και έχει πλέον καθιερωθεί. Έτσι, τα τρία επόμενα έγιναν στο Γκάζι και το Μοναστηράκι. Μέχρι τώρα έχουν προβληθεί πάνω από 800 καλλιτέχνες και περισσότερα από 1200 έργα μέσα από το ARTogether Festival. Η 5η διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στις 3, 4 και 5 Ιουλίου του 2012 για άλλη μια φορά στον πολυχώρο six d.o.g.s.
Για περισσότερες πληροφορίες:
 
www.artogether.gr | www.bankit.gr

Διοργάνωση:Bankit ΑΜΚΕ
Υποστήριξη:six d.o.g.s.

Διαγωνισμός ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ της MENSA (Προθεσμία 15/12/2012

photographer

 ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. Αυτός ο διαγωνισμός οργανώνεται από την Ελληνική Mensa, σαν μέρος του International Project Convergence.

2. Το θέμα για το 2012 είναι: Μοναδικές Δομές (Unique Structures)

3. Δεν υπάρχει χρέωση για συμμετοχή στο διαγωνισμό. Ο υποψήφιος πρέπει να είναι ταμιακά ενήμερο μέλος της Ελληνικής Mensa καθ' όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού.

4. Οι φωτογραφίες πρέπει να είναι σε μορφή JPG που δεν υπερβαίνει το 1 MB. Οι Υποψηφιότητες για τον εθνικό διαγωνισμό πρέπει να έχουν παραληφθεί μέχρι τις 15 Ιουλίου 2012. [Σημείωση: Έντυπες φωτογραφίες που θα νικήσουν θα σκαναριστούν σε μορφή JPG για την είσοδό τους στο Διεθνή διαγωνισμό.]

5. Το όνομα, ο αριθμός μέλους και ο τίτλος της φωτογραφίας θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις πληροφορίες/λεζάντα της φωτογραφίας ή στο κείμενο του email.

6. Οι φωτογραφίες θα πρέπει να είναι σε μορφή .jpg και να σταλούν με e-mail στην ακόλουθη διεύθυνση:

greekphotocup@mensa.org.gr .

7. Κάθε υποψήφιος μπορεί να υποβάλλει μέχρι και τρεις έγχρωμες φωτογραφίες μόνο.

8. Όλες οι συμμετοχές πρέπει να είναι αποκλειστική εργασία του διαγωνιζόμενου.

9. Οποιαδήποτε διαφήμιση των φωτογραφιών δεν επιτρέπεται.

10. Οι τρεις καλύτερες συμμετοχές στον εθνικό διαγωνισμό θα επιλεγούν από μια τοπικά οργανωθείσα κριτική επιτροπή. Οι συμμετοχές θα κριθούν ως προς την αποτελεσματικότητα του τρόπου με τον οποίο προβάλλουν το θέμα καθώς και τη σύνθεση, τεχνικά και άλλα κριτήρια. Η απόφαση της Κριτικής Επιτροπής είναι οριστική. Ο νικητής του εθνικού διαγωνισμού θα κερδίσει τον τίτλο του Φωτογράφου της Ελληνικής Mensa της Χρονιάς.

11. Οι τρεις καλύτερες συμμετοχές σε κάθε εθνικό διαγωνισμό της Mensa θα συμπεριληφθούν στο διαγωνισμό Mensa World Photo Cup που οργανώνεται υπό την επίβλεψη της Mensa International.
Η καταληκτική ημερομηνία για το (International) Mensa World Photo Cup είναι η 25 Αυγούστου 2012. Ο νικητής του Διεθνούς διαγωνισμού (MIL Photographer of the Year) θα επιλεγεί από μια ειδική κριτική επιτροπή που θα περιλαμβάνει αυτεπαγγέλτως τον Πρόεδρο της Mensa International.

12. Οι νικήτριες φωτογραφίες θα συμπεριληφθούν στη 'Mensa IPC Collection' και θα εκτίθενται στις Ετήσιες Συναντήσεις καθώς και θα δημοσιοποιηθούν με άλλους τρόπους εντός και εκτός Mensa.

13. Οι συμμετέχοντες θα διατηρήσουν τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφιών τους αλλά θα παραχωρήσουν στη Mensa μη αποκλειστικά δικαιώματα για τη δημοσίευση σε περιοδικά της Mensa, σε ιστοσελίδες της Mensa, σε αφίσες SIG Φωτογραφίας, για παρουσίαση σε εκθέσεις, ή σε άλλους κατάλληλους χώρους σαν μέρος της Mensa IPC Collection χωρίς καμία οικονομική ανταμοιβή στο διαγωνιζόμενο.

14. Οι διαγωνιζόμενοι συμφωνούν ότι το όνομά τους και η χώρα τους μπορούν να δημοσιεύονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

15. Με την υποβολή συμμετοχών στο διαγωνισμό, ο διαγωνιζόμενος αποδέχεται όλους τους όρους που αναφέρονται παραπάνω.

Επισκεφθείτε και τον σχετικό δικτυακό τόπο.

Ανοιχτή πρόσκληση σε καλλιτέχνες από την Knot Gallery (Προθεσμία 15/7/2012)

grimm


Τον Σεπτέμβριο 2012, στη ΚΝΟΤ Gallery θα ξεκινήσει μια μεγάλη σειρά εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια από την πρώτη έκδοση των παραμυθιών των αδερφών Grimm. Το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παραστάσεις, παιδικό θέατρο, συναυλίες, όπερα, εικαστικά δρώμενα, ομιλίες και εργαστήρια με Έλληνες και ξένους συντελεστές. Παράλληλα με τις εκδηλώσεις, η ιστοσελίδα www.grimmknot.com θα λειτουργεί σαν διαδραστικός κόμβος πληροφόρησης του κοινού για τις εκδηλώσεις, βάση δεδομένων με θεωρητικά και λογοτεχνικά κείμενα για τους αδερφούς Grimm που μεταφράζονται ή δημοσιεύονται για πρώτη φορά στα Ελληνικά, καθώς και σαν εικονικό μουσείο, το οποίο θα περιλαμβάνει εικαστικές δημιουργίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών με βάση τα παραμύθια, ειδικά διαμορφωμένες για την ιστοσελίδα και τη ΚΝΟΤ Gallery.

Η ΚΝΟΤ Gallery προσκαλεί όσους καλλιτέχνες ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν μαζί μας το αργότερο μέχρι την 15 Ιουλίου 2012.

Πληροφορίες: http://knotarts.blogspot.com , knot.arts@gmail.com
 

Διαγωνισμός Φωτογραφίας "Πρέσπα"

Τετάρτη, 23 Μάιος 2012 20:22
Σας αρέσει να βγάζετε φωτογραφίες; Πάρτε μέρος σε ένα διαγωνισμό που αναδεικνύει έναν από τους ομορφότερους, πλην όμως αναξιοποίητους τουριστικά, προορισμούς της Ελλάδας μας. Τις Πρέσπες!

Οι Κατηγορίες που θα εντάξετε τις φωτογραφίες σας με θέμα λοιπόν, τις Πρέσπες είναι:

χαρά
θλίψη
αγάπη
φιλία
ελευθερία
υπερηφάνεια

Οι καλύτερες φωτογραφίες θα δημοσιευθούν στον οδηγό "Low Budget Guide of Prespa".

* Πληροφορίες, κανονισμός και όλες οι φωτογραφίες θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα του διαγωνισμού: www.iloveprespa.blogspot.com

Πολιτιστικό Τρίγωνο Πρεσπών
Λαιμός, 53077 Πρέσπες, Φλώρινα
τηλ.23850-51332, φαξ 23850-51210
info@ctp.gr
www.ctp.gr
AddThis Social Bookmark Button

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Το νέο τεύχος αντί χ λόγου

Ελεύθερο σε ηλεκτρονική μορφή το 13ο τεύχος μας.
Κατεβάστε το στον υπολογιστή σας ή διαβάστε το online μέσα από την ιστοσελίδα μας ή από την σελίδα του issuu.
 αντί x λόγου 
~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Ο Παγκρήτιος Σύλλογος Στιχουργών


σε συνεργασία με τον Σύλλογο Στιχουργών Ν. Χανίων
συνδιοργανώνουν Παγκρήτιο Διαγωνισμό
σε μαντινάδα, ρίμα, ριζίτικο,
με θέμα: Ελ. Βενιζέλος, η ζωή και το έργο του.

ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
Τα έργα θα αποτελούνται από μία έως τρεις μαντινάδες πρωτότυπες και αδημοσίευτες, μία ρίμα (για όσους επιθυμούν), η οποία δεν θα ξεπερνά τις δέκα μαντινάδες ή ένα ριζίτικο τραγούδι (για όσους επιθυμούν), όλα πρωτότυπα και αδημοσίευτα.
Τα έργα δακτυλογραφημένα και υπογεγραμμένα με ψευδώνυμο να αποσταλούν σε 8 αντίτυπα.
Μέσα στο φάκελο αποστολής, οι συμμετέχοντες να εσωκλείσουν δεύτερο μικρότερο φάκελο στο οποίο θα αναγράφονται τα στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο).

Προθεσμία υποβολής συμμετοχών έως 31 Δεκεμβρίου 2012, στην διεύθυνση:
Παγκρήτιος Σύλλογος Στιχουργών
Λ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗ 17
ΡΕΘΥΜΝΟ
Τ.Κ 74100
(Για το διαγωνισμό με θέμα ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ)

Η κριτική επιτροπή αποτελείται από καταξιωμένους στιχουργούς των δύο Συλλόγων.
Θα δοθούν τρία βραβεία και τρείς έπαινοι στους διακριθέντες κάθε είδους, τα οποία θα συνοδεύονται από βιβλία ως έπαθλα σε ειδική εκδήλωση που θα ανακοινωθεί έγκαιρα.

Διεθνής διαγωνισμός δοκιμίου για Νέους 2012.

Νέοι από όλο τον κόσμο καλούνται να υποβάλουν τις δημιουργικές ιδέες τους για το θέμα: Δημιουργούμε το Μέλλον που Θέλουμε.
Τα δοκίμια μπορούν να υποβληθούν από οποιονδήποτε έως 25 ετών. Πρέπει να είναι πρωτότυπα και να μην έχουν δημοσιευτεί. Να είναι έως 800 λέξεις, τυπογραφημένες ή εκτυπωμένες στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά ή Γερμανικά ή ακόμη να έχουν 1.600 χαρακτήρες Ιαπωνικών. Οι νικητές του πρώτου βραβείου θα λάβουν χρηματικό ποσό και ταξίδι στην Ιαπωνία.
Προθεσμία υποβολής αιτήσεων: 30 Ιουνίου 2012.
Αναλυτικές πληροφορίες είναι διαθέσιμες εδώ:
http://www.goipeace.or.jp/english/activities/programs/1201.html

      
             
      ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ        
     ΓΕΡΑΝΙΟΥ 41-  ΟΜΟΝΟΙΑ - Τ.Κ. 10431 -  ΑΘΗΝΑ               Τηλ. : 210 3302550    E-mail : panelog@otenet.gr


ΚΖ΄ ΔΕΛΦΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΙΗΣΗΣ 2012

                                             ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ

                    ΤΟΥ  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ  

     Στις   10 Ιουνίου 2012  η τελική φάση του Διαγωνισμού

και η απονομή των διακρίσεων

          Η  Πανελλήνια  Ένωση  Λογοτεχνών  ( Π.Ε.Λ.)

γνωστοποιεί ότι η τελική φάση ( απαγγελίες των προκριθέντων ποιημά-των από τους διαγωνιζόμενους )  και η τελετή απονομής των βραβείων στους διακριθέντες στους ΚΖ΄Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών θα λάβει χώραν την Κυριακή   10 Ιουνίου  2012 στην αίθουσα εκδηλώ-σεων του Δημαρχείου της πόλης των Δελφών, και ώρα 9.30 π.μ.
        Από την Π.Ε.Λ. θα ειδοποιηθούν τηλεφωνικά μόνον οι προκριθέντες
από την επιτροπή για τη συμμετοχή τους στην τελική φάση του διαγωνι-
σμού, σύμφωνα με τον σχετικό όρο της προκήρυξης.




Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                         Η  ΕΙΔ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
 

Νίκος Ταβουλάρης                                           Εύα  Χαλκιαδάκη

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ Της Νάνσυ Σπετσιώτη

ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ
 ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
 ΜΙΑ  ΓΥΝΑΙΚΑ (ΣΤΑ 60)
 ΣΚΗΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ένα αστυνομικό τμήμα. Τοίχοι γκρίζοι, γυμνοί. Μόνο ένας χάρτης της Ελλάδας κρέμεται σε μια γωνιά. Στο κέντρο μια καρέκλα.
 
 
Σ’ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Μπαίνει μέσα μια ΓΥΝΑΙΚΑ στα 60. Είναι περιποιημένη και φοράει γούνα.
ΓΥΝΑΙΚΑ
Απευθύνεται σε κάποιον που δεν βλέπουμε. Που στέκει έξω απ’ την πόρτα.
Τουλάχιστον να μου δώσετε τα πράγματα. Τα χρειάζομαι. Θα τα πληρώσω.
Δεν έπρεπε να τα επιστρέψετε…
Δικά μου είναι.
(Μιλάει σε κάποιον που δεν βλέπουμε)
Εντάξει θα καθίσω.
Λία Αναγνώστου.  
Από Αποστολία.
Σωτήρης.
Έχει πεθάνει.
Πριν ενάμισι χρόνο.
Να τους πείτε να μου δώσουν τα πράγματα.
Μια τούρτα, απ’ αυτές τις έτοιμες και πιάτα πλαστικά.
Είμαι κλεπτομανής.
Από πάντα.
Ήθελα να πάω και σε γιατρό να το διαβεβαιώσει. Να χω και χαρτί. Δεν πήγα.
Κάτοικος Κηφισιάς.
Δημοσθένους 12, Κεφαλάρι.
Να και η ταυτότητα…
(Βγάζει και δείχνει την ταυτότητά της)
Ναι και πριν τρεις μήνες.
Στη Μιχαήλ Βόδα.
Σ’ ένα σούπερ μάρκετ.
Είχα κλέψει κάτι. Μικροπράγματα.
Δεν είναι λογικό πάντως να διώκεται η κλεπτομανία.
Μ’ αρέσει να ψωνίζω στο κέντρο.
Εντάξει, να κλέβω…
Θα μου δώσετε τα πράγματα να φύγω.
Γιατί;
Τα χρειάζομαι.
Εγώ αυτά θέλω. Δεν θέλω άλλα. Αυτά.
Τι σας ενδιαφέρει τι θα τα κάνω. Τα θέλω.
Γιατί δεν γίνεται;
Ν’ αγοράσω…;
Ναι θα αγοράσω. Ναι…
Αλλά θα μου δώσετε κι αυτά…;
Όχι…
(Σηκώνεται να φύγει. Κάνει μερικά βήματα και γυρίζει πίσω.)
Δεν έχω να τα πληρώσω…
Δεν είναι ότι δεν έχω πάνω μου.
Δεν έχω.
Ούτε δύο ευρώ.
(Βγάζει δυο τρία κέρματα απ’ την τσέπη και τα δείχνει)
Μόνο εισιτήρια για το μετρό και το λεωφορείο…
Έτσι είμαι ενάμισι χρόνο τώρα…
Ναι, ενάμισι χρόνο.
Η γούνα…;
Ό,τι έμεινε…
Αλήθεια.
Είναι και βολική. Της έφτιαξα και τσέπες. Για να βάζω αυτά που κλέβω…
Το χα δει σε μια παράσταση αρχές του 70’. Τότε που παίζαμε τους επαναστάτες με το Σωτήρη. Κλέβαν στο σούπερ μάρκετ και κρύβαν τα πακέτα κάτω απ’ τα ρούχα τους.
Μετά την επανάσταση βολευτήκαμε.
Βολευτήκαμε καλά.
Είχεμπλέξει ο Σωτήρης με τα πολιτικά.
Ήταν χωμένος καλά. Στην αρχή βέβαια παιδί για όλες τις δουλειές τον είχανε. Αλλά δούλευε πολύ. Και τον βοηθήσανε ν’ ανοίξει ένα μαγαζί με μηχανές γραφείου. Τέλη του 80’. Καλλιθέα μέναμε τότε. Η Ελπίδα μου τεσσάρων χρονών.
Και έρχεται το 81’. Πριν καλά, καλά κλείσει η χρονιά κλείνει ο Σωτήρης συμφωνίες με κάποιες ΔΕΚΟ να τις προμηθεύει απ’ το μαγαζί.
Σε πέντε χρόνια είχαμε χτίσει το σπίτι στην Κηφισιά.
Μόνο αυτό μας έμεινε τώρα…
Μετά κάναμε επέκταση στην επιχείρηση.
Δυο διαμερίσματα για εκμετάλλευση.
Και το εξοχικό στην Πάρο.
Αυτό το πουλήσαμε πέρσι.
Όλα τα πουλήσαμε δηλαδή.
Μήπως και σώσουμε την επιχείρηση.
Τίποτα…
Τι σου τα λέω τώρα…
Καλά κάνω…;
Μου χουν απαγορεύσει στο σπίτι να μιλάω γι’ αυτά. Να μην ακούει κι ο Ορφέας. Ο εγγονός μου.
Τι κι αν δεν μιλάμε, όλα τα καταλαβαίνει…
Και ξέρεις τι μ’ ενοχλεί περισσότερο, ότι δεν τον πειράζει που δεν έχουμε. Τον πειράζουν τα κατεβασμένα κεφάλια μας…
Δεν μπορώ να τον βλέπω να παίζει μ’ ένα κρεμμύδι… Κάθεται σε μια γωνιά και το καθαρίζει ήσυχα, ήσυχα. Μετά μαζεύει και πετάει τα φλούδια. Το καλύτερό του παιχνίδι. Με το τίποτα. Και ντραμς με κατσαρόλες.
Και γω να σκέφτομαι που δεν έχω να του πάρω ένα καινούριο γκαράζ αυτοκινήτων που είδα προχθές σ’ ένα παιχνιδάδικο που μπήκα…
Αλλά τα παιδιά αρκούνται. Εμείς τα μαθαίνουμε, τα εθίζουμε στο παραπάνω. Στο παραπανίσιο.
Η Ελπίδα μου είχε τότε παιχνίδια για δέκα παιδιά.
Τώρα παλεύει κι αυτή…
Που να το φανταζόταν, όταν ερχόταν απ’ την Αγγλία με δύο μεταπτυχιακά στο marketing
Στην αρχή ήταν πολύ καλά. Γνώρισε και το Λεωνίδα. Προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Παντρεύτηκαν.
Μπήκε κι αυτός στην επιχείρηση.
Πηγαίναμε καλά.
Ακόμη και λίγο πριν το τέλος νομίζαμε πως όλα ήταν μια χαρά…
Ήμασταν μέσα σε μια φούσκα.
Κι ο Σωτήρης, στη φούσκα κι αυτός.
Κι ήρθε το μπαμ κι η φούσκα έσκασε.
Στην αρχή τρομάξαμε απ’ το θόρυβο.
Και μετά ήμασταν απροστάτευτοι.
Δεν είχαμε αυτό το δήθεν να μας καλύπτει. Να μας κρατάει.
Και μείναμε στον αέρα.
Ή μάλλον μέσα στη θάλασσα.
Στην αρχή ο Σωτήρης το πάλευε «Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες» έλεγε.
Μετά θύμωνε.
Μετά απειλούσε θεούς και δαίμονες.
Χτυπούσε τον εαυτό του σαν χταπόδι.
Πάλευε μήπως και καταφέρει να σώσει ότι μπορούσε.
Κάθε μήνα και μια έκρηξη.
Στην αρχή σταμάτησαν οι παραγγελίες. Όλα μαχαίρι. Είχε κάνει κι ανοίγματα. Πώς να τα βάλει σε τάξη.
Ο Λεωνίδας φιλότιμο παιδί, αλλά δεν είχε παλέψει στη ζωή του, είχε μάθει να τα βρίσκει όλα έτοιμα.
Έτσι τα μάθαμε…
Πελάγωσε κι αυτός.
Κι άφησε το Σωτήρη μόνο του.
Που στο τέλος κατέρρευσε.
Σε λιγότερο από χρόνο.
Ανακοπή.
Κοπήκαμε κομμάτια.
Ο Ορφέας μόλις που περπατούσε. Μόλις τον είχαμε βαφτίσει.
Δεν μπορέσαμε ούτε να πενθήσουμε. Γιατί όλα ερχόταν απανωτά.
Πουλήσαμε τα διαμερίσματα και το εξοχικό για ψίχουλα.
Θέλαμε τα χρήματα πάση θυσία για την επιχείρηση.
Σε οχτώ μήνες λουκέτο κι αυτή.
Κι ούτε λεφτά στην άκρη, ούτε τίποτα.
Ευτυχώς μειώσαμε τα χρωστούμενα στις τράπεζες.
Εγώ μόνο είχα οχτώ κάρτες…
Η Ελπίδα πήγε σ’ ένα λογιστικό γραφείο με 750 ευρώ.
Ο Λεωνίδας καθηγητής λίγες ώρες σ’ ένα φροντιστήριο ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Εγώ στο σπίτι μόνη, με το παιδί.
Και να μην ξέρω ούτε να μαγειρέψω. Ήξερα κάτι λίγα, αλλά τα ξέχασα. Αφού όλο έξω τρώγαμε…
Όλα βουνό.
Και να συντηρήσεις κι ένα σπίτι 350 τετραγωνικά…
Τα λεφτά των παιδιών δεν φτάνουν ούτε για το σπίτι.
Η σύνταξη του Σωτήρη στα χρέη.
Ούτε οι γνωριμίες του βοήθησαν. Ούτε τίποτα.
«Είναι πάνω απ’ τις δυνάμεις μας» Όλοι, αυτό είχαν κι έχουν καραμέλα να λεν…
Εδώ γίνεται ένα χάος.
Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με το κεφάλι μας αύριο.
Το κεφάλι τους…
Αλλά το δικό μας ήθελε πρώτα κόψιμο…
Αλλά αν έχεις το δάχτυλο στο μέλι θα το γλείψεις.
Έτσι δε λένε;
Έτσι κι εμείς.
Έμεινα κι εγώ τον πρώτο καιρό κλεισμένη μέσα στο σπίτι.
Ευτυχώς ήταν και το παιδί.
Να πρέπει να του μιλάω, για να μιλήσει, να πει λεξούλες, να μάθει και να μην μπορώ.
Δεν ‘βγαιναν οι λέξεις…
Τελικά μιλάει πιο πολύ και πιο καλά απ’ όλους.
Πριν δυο τρεις μήνες με ρώτησε «Γιαγιά τι έχεις; Έχεις κρίση;»
Γιατί να βγαίνουν τόσο έξυπνα τα παιδιά…
Έχω κρίση και δεν έχω ησυχία.
Θ’ ακουστεί γελοίο, θ’ ακουστεί περίεργο, αλλά πολλοί από την περιοχή χάσαν την ησυχία τους.
Ναι.
Δεν ξέρω αν το χεις ακούσει.
Βάζει ο δήμος Κηφισιάς συσσίτιο delivery γιατί ντρέπονται να σταθούν στην ουρά για ένα πιάτο φαί.
Ναι όπως τ’ ακούς, στην Κηφισιά για ένα πιάτο φαί.
Όλοι στην ίδια κατάσταση μ’ εμάς.
Στη φούσκα.
Κι όλοι να χουμε μείνει μόνο με τις γούνες και τα πανάκριβα κοστούμια.
Να τα πουλήσουμε; Ποιος να τα πάρει;
Τι τα θέλουν.
Τι τα θέλουμε…
Καλύτερα να μας δώσουν χίλια ευρώ στο χέρι.
Χίλια ευρώ…
Που ο μακαρίτης υπήρχαν μέρες που μάζευε τις εισπράξεις σε μαύρες, πλαστικές σακούλες.
Τόσο χρήμα…
Ένα τίποτα…
Και γι’ αυτό το τίποτα γίναμε έτσι…
Πριν δυο βδομάδες πέτυχα έξω από ένα φούρνο μια γειτόνισσα. Δυο τρία σπίτια μακριά. Κι αυτή τα ίδια…
Μπήκα να πάρω ένα κουλούρι για τον μικρό και περνώντας μπροστά της άκουσα να λέει χαμηλόφωνα σ’ έναν περαστικό.
«Δεν έχουμε να φάμε…»
Μπήκα στο φούρνο χωρίς να σταθώ να δω, να της μιλήσω.
Βγαίνοντας της έδωσα κι αυτής ένα κουλούρι…
Δεν έδινα ποτέ ελεημοσύνη.
Ιδιαίτερα σε ζητιάνους στο δρόμο.
Έλεγα. «Να δουλέψουν. Έχουν κάνει τη ζητιανιά επάγγελμα».
Τώρα κάνεις επάγγελμα κι είναι σαν να ζητιανεύεις…
Όλο αυτές τις σκέψεις έκανα, μαζί με το παιδί κλεισμένη στο σπίτι και τρελαινόμουνα.         
Κι ένα απόγευμα δεν άντεξα. Ήρθε η Ελπίδα το απόγευμα στο σπίτι και βγήκα.
Δεν ήξερα για που.
Μια βόλτα.
Πήρα λεωφορείο. Μετρό κι έφτασα στο κέντρο.
Το σύνταγμα σχεδόν έρημο.
Η ομόνοια το ίδιο.
Ούτε ξένοι. Λίγοι κι αυτοί.
Τρόμαξα.
Σαν πόλεμος.
Στη Σταδίου μέτρησα πάνω από δέκα άστεγους στη σειρά.
Και μόνο τότε σκέφτηκα να τους δώσω κάτι.
Αλλά είχα μόνο δύο ευρώ για να γυρίσω πίσω.
Μακάρι να μην είχαν παιδιά σκέφτηκα…
Δεν ξέρω πως μου ρθε…
Να μην έχουν τη ένοια κι άλλου.
Μόνο το σαρκίο τους.
Δεν ξέρεις όμως, μπορεί και να είχαν…
Μ’ αυτές τις σκέψεις μπήκα στο super market.
Με κοιτούσαν όλοι λες και ήρθα από άλλο πλανήτη.
Με τη γούνα αστρακά μέσα σε δυο τρεις μετανάστες που ψώνιζαν κάτι κονσέρβες και μερικούς έλληνες ηλικιωμένους που μετρούσαν τα κέρματα στη χούφτα.
Κι εγώ να κοιτάω τα πράγματα στα ράφια και να μην μπορώ ν’ αγοράσω ούτε ένα γιαουρτάκι για τον Ορφέα.
Έπρεπε να του πάρω κάτι.
Ήμουν μόνη στο διάδρομο. Μπροστά απ’ τις σοκολάτες. Κοίταξα γύρω. Δεν υπήρχε κανείς. Άρπαξα μια σοκολάτα στα γρήγορα και την έβαλα μέσα στην τσάντα. Τι ψυχή είχε μια σοκολατίτσα; Ούτε κλοπή δεν μπορείς να το πεις αυτό. Κι αν με πιάνανε θα λεγα πως είμαι κλεπτομανής. Ναι αυτό θα λεγα.
Και γύρισα στο σπίτι.
Το παιδί σπάνια έτρωγε σοκολάτες.
Όχι γιατί δεν είχαμε λεφτά. Δεν τον άφηνε η Ελπίδα.
Του την έδωσα κρυφά. Καταχάρηκε.
Κι εγώ χάρηκα. Δεν ξέρω γιατί.
Ίσως γιατί έκανα κάτι πάνω από μένα. Που με ξεπερνούσε.
Και το λέω έτσι, γιατί είχα χρόνια να πάω super market.
Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα.
Γιατί το κανα;
Δεν ήταν τίποτα. Μια μικρή σοκολάτα.
Αλλά δεν είχα.
Όλα τα χρόνια ο Σωτήρης έκλεβε. Σαν κύριος βέβαια.
Και τώρα εγώ πάλι κλέβω…;
Ξανακατέβηκα σε τρεις μέρες στο κέντρο, σε άλλο super market. Δεν τόλμησα να πάρω τίποτα.
Γύρισα σπίτι.
Περάσαν τρεις βδομάδες. Όταν η Ελπίδα με ρώτησε αν μου βρίσκονται καθόλου λεφτά.
«Όχι κορίτσι μου…»
Μπήκε μέσα στην κρεβατοκάμαρα. Κλειδώθηκε.
Στο ψυγείο μόνο το γάλα του παιδιού. Δυο τρία μήλα και δυο αυγά…
Είπα στον μικρό πως η μαμά είναι στο δωμάτιο αν τη θελήσει και βγήκα απ’ το σπίτι.
Ξανά στο κέντρο.
Σ’ ένα super market.
Αργά το απόγευμα. Βράδυ σχεδόν. Λίγο πριν το κλείσιμο.
Μπήκα. Κανείς μέσα. Μόνο δυο κοπέλες στα ταμεία.
Πήρα ένα κουτί μακαρόνια και μια σάλτσα τα βαλα στην τσάντα κι έφυγα χωρίς πράγματα στα χέρια.
Η μια πωλήτρια με είδε, κατάλαβε. Μα δεν έκανε τίποτα. Δεν ξέρω γιατί…
Γύρισα στο σπίτι και μαγείρεψα.
Δικαιολογήθηκα ότι βρήκα δέκα ευρώ ξεχασμένα.
Από τότε σαν να μου ‘γινε συνήθεια.
Και ανάγκη.
Και τα δύο μαζί.
Δυο τρεις φορές την εβδομάδα πήγαινα στα super market του κέντρου κι έκλεβα κι από κάτι.
Πάντα χρήσιμα. Και σχεδόν πάντα φαγώσιμα.
Η Ελπίδα θορυβήθηκε.
«Τα κλέβω»
Στην αρχή γέλασε.
«Πως;»
«Δεν είναι δύσκολο»
Και της έδειξα τον τρόπο και τη γούνα πως της είχα κάνει εσωτερικά τσεπάκια, από μια παλιά φόδρα, για να βάζω τα πράγματα.
Άρχισε να φωνάζει και μετά την έπιασε ένα κλάμα βουβό.
Όχι από θυμό. Από πίκρα.  
Έκανα μερικές μέρες να βρω. Αλλά ξαναβγήκα.
Χρειάζονταν.
Δεν είχαμε για τα στοιχειώδη.
Έκλεβα.
Πότε ένα πακέτο μακαρόνια. Πότε ρύζι.
Χωρίς καμιά τύψη.
Πότε, πότε αγόραζα και κάτι για να μην καρφώνομαι.
Μια μέρα έδωσα σ’ ένα άστεγο ένα μπουκάλι γάλα. Αυτό το χα αγοράσει.
Μάλλον στα super market με είχαν καταλάβει.
Αλλά με περνούσαν ή για γραφική ή για τρελή.
Είχα όμως σύστημα. Δεν τα ‘κλεβα όλα απ’ το ίδιο. Λίγα από δω, λίγα από κει.
Και γι’ αυτό ίσως δεν τους πείραζε.
Το χαν συνηθίσει κιόλας.
Όλο και κάποιος κάτι θα ‘παιρνε.
Μια μέρα ένα εξαθλιωμένος πάνω από εβδομήντα κρατούσε δυο κονσέρβες και του λέει η ταμίας πως είναι ο τυχερός πελάτης για σήμερα. Το κατάστημα του χαρίζει τα ψώνια. Αυτός χιλιοευχαρίστησε κι έφυγε κι η ταμίας έβγαλε πέντε ευρώ απ’ το πορτοφόλι της και τα ‘βαλε στην ταμιακή.
Τα ψώνια π’ αγόραζα κανονικά τα κουβαλούσα σε σακούλα. Μετά άρχισα να βάζω και τ’ άλλα γιατί μια μέρα ξηλώθηκε μια ραφή απ’ την εσωτερική τσέπη, γλίστρησε το σακούλι πριν το πιάσω και γέμισε η Πανεπιστημίου φασόλια γίγαντες.
Αυτό γινόταν για κάμποσο καιρό.
Με είχαν καταλάβει και οι γύρω.
Και οι μετανάστες.
Κάτι αφρικάνοι κάτι πακιστανοί, αλλά δεν πείραζαν.
Αλλά μια μέρα δυο άραβες. Ξέρω και γω από πού ήτανε… με παρακολούθησαν και μου τη στήσανε. Μου πήραν τη σακούλα και μου ‘σπάσαν δυο πλευρά. Δεν αντιστάθηκα.
Η Ελπίδα τρελάθηκε.
Σε λιγότερο από μήνα ήμουν καλά. Αλλά με απειλούσε πως θα σταματήσει τη δουλειά για να με προσέχει. Να μην ξανακατέβω στο κέντρο.
Πως γίναμε έτσι…
Και να βλέπω κι αυτό το σπίτι… 350 τετραγωνικά σαν στοιχειό…
Γιατί έτσι…;
Τι τα θέλαμε…;
Ίσως τώρα να ‘μασταν καλύτερα, δεν ξέρω…
Με λιγότερα.
Μια φορά θυμάμαι μια κοπέλα που μου καθάριζε  το σπίτι, ελληνίδα. Διορίστηκε ο άντρας της σε κάποιο δήμο κηπουρός, με καλά λεφτά γι’ αυτούς, και γυρίζει και μου λέει. «Τώρα που θα χουμε λεφτά δεν ξέρω πως θα τα κάνω κουμάντο. Είχα συνηθίσει με λίγα…»
Τώρα αυτή ίσως θα ναι καλύτερα.
Θα μάζεψε και λεφτά στην άκρη…
Το εμπάργκο δεν κράτησε για πολύ. Η Ελπίδα μου κουράστηκε και μ’ άφησε να ξαναβγαίνω.
«Μεγάλη γυναίκα είσαι…»
Ήμουν καλά…
Αλλά ήρθαν τα χειρότερα.
Την απολύσανε απ’ τη δουλειά. Περικοπές προσωπικού κι ήταν η πιο νέα στο γραφείο.
Κλείστηκε στον εαυτό της και γω άρχισα να βγαίνω ακόμη περισσότερο…
Δεν μ’ ένοιαζε τίποτα πια. Είχα βρει κι αυτό με την κλεπτομανία. Αν μου κάναν παρατήρηση ή με κυνηγούσαν.
Το μόνο που μ’ εκνεύριζε ήταν οι μπάτσοι…
Μια μέρα πετυχαίνω δύο στην Αθηνάς. Είχαν πιάσει ένα Πακιστανάκι του χαν σκορπίσει από μια σακούλα που κρατούσε κάτι πλαστικά παιχνιδάκια και τα πατούσαν κάτω.
Άρχισα να τους βρίζω.
Ο ένας έκανε να με χτυπήσει. Τον κράτησε ο άλλος.
Τα πράγματα όμως σιγά, σιγά δυσκόλεψαν…
Άρχισαν να κλέβουν πιο πολλοί.
Οι μπάτσοι μας κυνηγούσαν.
Πριν τρεις μήνες με ξαναπιάσανε.
Δεν το βαλα κάτω.
Όλα γίναν συνήθεια…
Αλλά σήμερα ήταν άλλη μέρα.
Ο Ορφέας μου κλείνει τα τρία.
Θα του κάναμε γενέθλια.
Που λεφτά για τούρτα… 30 ευρώ θέλει μόνο μια μικρή με στόλισμα.
Είπα να του φτιάξω κέικ. Δεν το τρώει.
Ήθελε με σαντιγί.
Κατέβηκα στο κέντρο.
Αλλά σήμερα δεν πρόλαβα.
Δεν υπολόγισα.
Ο πιτσιρικάς σας ήταν γρήγορος και με πρόλαβε στο στενό.
Δεν θέλω τίποτα.
Μόνο να μ’ αφήνατε να πάρω τα πράγματα και να φύγω.
Με περιμένει το παιδί.
Ξέρω ότι είναι κλεμμένα. Αλλά περιμένει…
Ξέρω ότι κλέψαμε. Έμμεσα.
Το πληρώνουμε.
Δεν θέλω τίποτα σπουδαίο. Μια τούρτα.
Γιατί…;
Να σβήσει τα κεράκια.
(Βγάζει απ’ την τσέπη της τρία κεράκια. Κρατά το ένα.)
Από πάντα μου άρεσε να βλέπω κεριά αναμμένα. Σαν να με ζέσταιναν…
(Βγάζει έναν αναπτήρα και ανάβει το κεράκι)
Γιατί να μη θέλουμε τη ζέστη; Τη φλόγα…;
Έτσι λίγο να ζεσταθούμε…
Εγώ νομίζω πως έτσι δύσκολα που μαστε τώρα θα ζεσταθούμε…
Θα αφεθούμε…
Θα βοηθηθούμε…
Έτσι νομίζω.
Και θα τα καταφέρουμε.
Γιατί έχει δύναμη η φλόγα κι ας είναι μικρή…
(Απλώνει το χέρι και παίρνει ένα χαρτονόμισμα που της δίνει ο Αστυνομικός που κάθεται απέναντί της και δεν βλέπουμε. Σπάει ένα χαμόγελο και φέρνει το χέρι με το χαρτονόμισμα στην καρδιά ευχαριστώντας βουβά. Το βάζει στην τσέπη κι ανάβει και τα άλλα δυο κεράκια. Η φλόγα μεγαλώνει και της φωτίζει το πρόσωπο.)
Θα φουντώσει.
Μένει για λίγο σιωπηλή με τα κεριά αναμμένα και βγαίνει απ’ τη σκηνή.
ΤΕΛΟΣ