ΣΆΒΒΑΤΟ, ΜΑΡΤΙΟΣ 20, 2010


ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΥΡΟ ΡΑΣΗ
Χάσαμε έναν καλό Έλληνα επιστήμονα και δάσκαλο,
με απέραντες στον τομέα του γνώσεις,
ακόρεστο πάθος για την ανατροφοδότησή της
και διαρκή λαχτάρα για τη μετάδοσή της
στους νέους ανθρώπους.
Χάσαμε έναν προοδευτικό πολίτη, στρατευμένο
στην υπηρεσία του πάσχοντος ανθρώπου,
έχοντας ως σαφές όραμα τη "δικαιότερη κοινωνία",
κατά τις επιταγές του νεαρού Μαρξ.
Χάσαμε έναν άνθρωπο καλό και ευγενικό,
με πηγαίο και απροσποίητο χιούμορ,
μια προσωπικότητα που , παρά τα εκλεπτυσμένα της
ενδιαφέροντα , ποτέ δεν ξέχασε τη λαϊκή
καταγωγή της, και στη μεγάλη της
Αγάπη για τους κλασικούς της Τέχνης
φύλαγε ξεχωριστή θέση για τους Έλληνες λαϊκούς, το Μάρκο,
τον Τσιτσάνη , το Θεόφιλο...
Χάσαμε έναν φίλο καλό, γεμάτο
ενδιαφέρον για τα δικά μας προβλήματα,
ενώ ήξερε ταυτόχρονα να σβήνει
τα δικά του μες στη ζεστή ατμόσφαιρα της παρέας.
Χάσαμε το Σπύρο Ράση, διακεκριμένο
Κοινωνιολόγο της Εκπαίδευσης
και συνάμα απλό Άνθρωπο.
Τα πιο θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του,
ιδιαίτερα στα παιδιά του , τον Πέτρο και την Ιωάννα,
αλλά και σε όσους/ες τού πρόσφεραν αφιλόκερδα
και αγόγγυστα την Αγάπη και την Ανθρωπιά τους
στην άνιση μάχη που έδωσε επί πέντε μήνες με την Αρρώστια.
* Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Κυριακή 21 Μαρτίου,
στις 4.30΄, από το ναό του Αγίου Νικολάου της Καλαμαριάς.

TO ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ:

ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Του Σπ. Ράση,

Καθηγητή στο Παιδαγωγικό Τμήμα

Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Α.Π.Θ.
[ Ο επίλογος μιας εργασίας του Σ.Ρ.
που πρόκειται να δημοσιευθεί σε έγκριτο
επιστημονικό περιοδικό]

Σήμερα, στην αυγή του 21ου αιώνα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι βιώνουμε τη μεταστροφή του χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Κάποτε ήταν εκπαιδευτικό ίδρυμα αφιερωμένο αποκλειστικά στην παροχή παιδείας και στην παραγωγή και τη διάχυση της επιστημονικής γνώσης , που συνδέεται με υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα και είναι ταγμένη στην προαγωγή της ζωής του κοινωνικού συνόλου, στη βάση μιας ανώτερης ηθικής εδρασμένης σε μια αυθεντική δημοκρατική παράδοση.
Το Πανεπιστήμιο όμως του σήμερα είναι ένας τεχνοκρατικός οργανισμός ποικιλότροπα συνδεδεμένος, στο όνομα των πιεστικών οικονομικών και πολιτικών αναγκών των σύγχρονων παγκοσμιοποιημένων κοινωνιών, με εθνικούς και υπερεθνικούς οικονομικούς και πολιτικούς μηχανισμούς, την ιδιωτική πρωτοβουλία και το εταιρικό κεφάλαιο .
Δεν το αποδεικνύουν μόνον οι νεοεισαγμένες πρακτικές οργάνωσης και λειτουργίας του, ο ποιοτικός μετασχηματισμός τον οποίο έχει υποστεί η παρεχόμενη απ’ αυτό γνώση ή ο εμφανής αναπροσανατολισμός του προς την κατεύθυνση του ατομοκεντρικού ανταγωνισμού, της επαγγελματικής αποδοτικότητας και της παραγωγικής αποτελεσματικότητας. Είναι, επιπλέον, ο ριζικός αναπροσδιορισμός του ρόλου των διδασκόντων του, ένας μεγάλος αριθμός των οποίων αναλαμβάνει θέσεις ευθύνης σε βιομηχανίες, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, υπουργεία και άλλα κέντρα εξουσίας.
Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρουν τις κυρίως δραστηριότητές τους εκτός του ακαδημαϊκού ιδρύματος, την εργασία τους στο οποίο αντιμετωπίζουν ως πάρεργο ή χρησιμοποιούν ως εφαλτήριο για την οικονομική και κοινωνική προώθησή τους. Θέτουν έτσι συνειδητά τις γνώσεις και τις ικανότητές τους στην υπηρεσία του κατεστημένου .
Οι πρακτικές αυτές συντείνουν στην υιοθέτηση μιας νοοτροπίας κι ενός τρόπου ζωής που διαστρεβλώνουν την επαγγελματική τους ταυτότητα, αλλοιώνουν το ακαδημαϊκό τους ήθος και αναιρούν τον κοινωνικό τους ρόλο. Παράλληλα, συντελούν στη διάσπαση της συνοχής του πανεπιστημιακού σώματος και επιφέρουν τη διαταραχή της απαραίτητης για την ποιοτική αναβάθμιση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης συναίνεσης, διαφοροποιώντας τους δραστικά από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους , που έχουν ως αποκλειστική απασχόληση το έργο τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και πρωταρχική μέριμνά τους την προαγωγή της μορφωτικής και κοινωνικής αποστολής τους. Ταυτόχρονα, υλοποιούν και δικαιώνουν την «προφητεία» του Alvin Gouldner, που εδώ και πενήντα χρόνια προέβλεψε τη διάσπαση του ακαδημαϊκού σώματος σε πανεπιστημιακούς «τοποκεντρικούς» (Locals) και «κοσμοπολίτες» (Cosmopolitans), με απόλυτη διάσταση απόψεων και ιδεολογίας και σαφώς διακριτό ρόλο .
Οι δυο αυτές κατηγορίες Πανεπιστημιακών δασκάλων όχι μόνον έχουν υπόσταση στις μέρες μας αλλά και στεγανή θέση στην πανεπιστημιακή ιεραρχία.
Οι «κοσμοπολίτες» ακαδημαϊκοί έχουν υιοθετήσει την εργαλειακή λογική του αναπτυγμένου καπιταλισμού , στη βάση της οποίας το διδακτικό τους έργο, που δεοντολογικά έπρεπε να είναι η πρωτεύουσα επαγγελματική υποχρέωσή τους, έχει μεταβληθεί σε δευτερεύουσα απασχόληση. Η εκτροπή αυτή, αντί να στηλιτεύεται ως ξένη προς την αποστολή του ακαδημαϊκού δασκάλου, τυγχάνει δυστυχώς επιστημονικής και κοινωνικής αναγνώρισης από την εξουσία και τα Μ.Μ.Ε. και οι «κοσμοπολίτες» ακαδημαϊκοί προβάλλονται ως πρότυπα προς μίμηση.
Αντίθετα, οι «τοποκεντρικοί» δάσκαλοι , που αφιερώνονται αποκλειστικά στο επιστημονικό και διδακτικό τους έργο και επιμένουν στο να βλέπουν το ρόλο του Πανεπιστημίου ως κοινότητας μάθησης και κέντρου έρευνας για την κατανόηση του κόσμου και της βελτίωσης της ανθρώπινης ζωής, που επιμένουν δηλαδή να θεωρούν το Πανεπιστήμιο ως κοιτίδα πολιτισμού, όχι μόνο δεν επιβραβεύονται, αλλά αντιμετωπίζονται με εφεκτική ανεκτικότητα και συγκρατημένη επιείκεια.

Για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 21 Μαρτίου

Ποίηση Χρύσα Μαστοροδήμου



Ποίηση δεν είναι παρά
...λέξεις που πνίγονται
σε κορμιά βασανισμένα
διέξοδο ζητούν μέσα στη νύχτα

λέξεις που δεν έχουν που να πάνε
μα θέλουν να ακουστούν
πνίγονται σε θνητά σώματα
ζητούν αέρα


Ποίηση δεν είναι παρά
Πληγωμένα συναισθήματα
Πόθοι ακαταλάγιαστοι
Ιδανικά που ζητούν πραγμάτωση

Ποίηση δεν είναι παρά
λέξεις που δεν ειπώθηκαν
λέξεις φοβισμένες
περαστικοί που το δρόμο τους ζητούν

πόνος ιερός, πόνος αμαρτωλός
πόνος για των ανθρώπων το ακατόρθωτο
λέξεις μαγικές που όταν δεν αντέχουν άλλο

Γίνονται ποιήματα.

Χρύσα Μαστοροδήμου

Βραδιά ποίησης από την ΕΛΟΣΥΛ

Βραδιά ποίησης από την ΕΛΟΣΥΛ

Η ΕΛΟΣΥΛ σε συνεργασία με τη Λέσχη Αξιωματικών
υποδέχεται την άνοιξη με βραδιά ποίησης σήμερα στις
7.30 μ.μ.. Κεντρικός ομιλητής είναι ο αντιπρόεδρος της
ΕΛΟΣΥΛ, Δημήτρης Κρανιώτης που θα αναπτύξει το θέ-
μα γύρω από την ποίηση.
Χαιρετισμό θα απευθύνει η πρόεδρος Δήμητρα Μπαρδά-
νη. Μαθητές του δημοτικού και γυμνασίου θα διαβάσουν
ποιήματα καθώς και μέλη της ΕΛΟΣΥΛ.
Στο αρμόνιο θα είναι ο μουσικός Νίκος Παππάς και
στο τραγούδι ο χορωδός τενόρος Γιώργος Κατσής. Συν-
τονίζει η Ερμιόνη Μπαρά - Χαλβατζή ποιήτρια και συγ-
γραφέας.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Ακόμη, σήμερα το πρωί θα γίνει κατάθεση δάφνινου στε-
φάνου στην προτομή του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη στο
Αλκαζάρ.

Φταίω εγώ!

Σας μεταφέρω το παρακάτω κείμενο όπως μου το έστειλαν:
,ναι λοιπόν φταίω εγώ.

Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω το μεγαλείο της δημοκρατίας που ζω, η οποία ρίχνει το φταίξιμο σε μένα τον δημόσιο υπάλληλο και εκπαιδευτικό που μετά από 28 χρόνια παίρνω 1400 ευρώ (πτυχίο AEI) και πρέπει να πληρώσω εγώ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως ο κ. Παπανδρέου και οι υπόλοιποι βουλευτές που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό αλλά όμως νοιάζονται.
Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.
Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.
Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.
Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το κράτος.
Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια πόσοι Έλληνες εργάστηκαν στα μεγάλα έργα;
Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.
Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικο.
Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαικές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις. Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 2 δις να φάμε παντεσπάνι.
Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.
Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.
Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1400 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.
Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής.
1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα πολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω.
2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.
3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.
4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.
5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πούν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.
Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις θα απέφεραν
1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.
3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ
4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.
5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.
6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.
7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατκή διαφήμιση
8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους
9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.
10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.

Ακροβασία του Άγγελου Πετρουλάκη

Κυρία...

που προχωρούσες τη νύχτα στη θάλασσα
αναζητώντας τους ήχους ενός σαξόφωνου,
τους λυγμούς της Νίνα Σιμόνε...
...να θυμάσαι άραγε,
πόσα πορτρέτα σου,
ζωγράφισα στην άμμο;

Λατρεμένη σε ώρες δύσκολες,
σε νύχτες εφιαλτικές,
από μάτια που έψαχναν το πρόσωπό σου,
από δάχτυλα που τα 'καιγε η απουσία,
από χείλη κατάπικρα...

Είχες πει πως σε πληγώνουν
κάποιοι ήχοι
και κάποια χρώματα

Τα χρώματα ανασαίνουν την αγωνία μας
Τα χρώματα περιχαρακώνουν τις θλίψεις μας.
Τα χρώματα γλιστρούν λαθραία
στις αγρύπνιες της βροχής,
στο μεγάλο θέατρο σκιών,
στις παλάμες μας
που δε γνωρίζουν γεωγραφία...


Ο Άγγελος Πετρουλάκης είναι δημοσιογράφος, ποιητής, συγγραφέας. Ζει στη Λάρισα. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Λόγος και αιτία για μια σιωπή", το μυθιστόρημα "Κρυφοί έρωτες" κ.α.

Ecofilms 2010: πιστό στο ραντεβού

Ecofilms 2010: πιστό στο ραντεβού


22 ως 27 Ιουνίου στη Ρόδο, το Ecofilms με ταινίες από όλο τον κόσμο για το περιβάλλον, και νέα αφιερώματα.

Σε μια περίοδο οικονομικής μετρολαγνείας, το Ecofilms συνεχίζει ακούραστα "να φιλοξενεί τις προτάσεις ανεξάρτητων δημιουργών οι οποίοι φωτίζουν τη θετική πλευρά της ζωής, προτείνουν δημιουργικές λύσεις απεμπλοκής μας από την κρίση, και υπογραμμίζουν τις πιο σημαντικές αξίες της ύπαρξής μας" σύμφωνα με την καλλιτεχνική διευθύντριά του, Λουκία Ρικάκη.
100 περίπου ταινίες δημιουργών από 47 χώρες, που καταθέτουν την αγωνία τους για το μέλλον του πλανήτη αλλά και των ανθρώπινων σχέσεων, και με θέματα όπως ρύπανση λιμνών και ποταμών, φωτορρύπανση, εξαφάνιση σπάνιων ειδών ζώων, αλλά και ο περιφρονητικός τρόπος αντιμετώπισης άλλων πολιτισμών από το κυρίαρχο δυτικό μοντέλο.
Νέα αφιερώματα: στον ινδικό κινηματογράφο, για την Οικολογία της Ινδίας καθώς και το φεστιβάλ πολιτικών ταινιών, «Επιμονή και Αντίσταση». Στην σύχρονη αρχιτεκτονική, και ταινίες-πρωτοβουλίες αρχιτεκτόνων πολεοδόμων και καλλιτεχνών για τον επανασχεδιασμό του δημόσιου χώρου με νέες, καινοτόμες λύσεις.Δύο λεπτά για τη Ρόδο, ταινίες σκηνοθετών που συμμετείχαν στο περσινό φεστιβάλ για το νησί του Αιγαίου.
Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ερασιτεχνικού Ντοκιμαντέρ, σε συνεργασία με το National Geographic, το Κέντρο Έρευνας Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ), την Ακαδημία Αθηνών και την Εταιρεία Αρχιπέλαγος. Τα δέκα καλύτερα ντοκιμαντέρ θα προβληθούν στο φεστιβάλ ECOFILMS, ενώ ο αριθμός και το είδος των βραβείων θα ανακοινωθούν στο τεύχος Απριλίου του National Geographic.
Και βέβαια, από τις 8 ως 12 Μαρτίου, το ECOKIDS 2010, η 5η σχετική διοργάνωση στη Ρόδο, που φέτος εστιάζει στο ανθρώπινο, φυσικό και κατασκευασμένο περιβάλλον που ζούμε, στο κινούμενο σχέδιο «manga», και τις ταινίες animation που δημιουργήθηκαν από τους φοιτητές του ΤΕΙ Γραφιστικής Αθήνας.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.ecofilms.gr/
http://rodosecofilms.blogspot.com/
http://ecokidsrodos.blogspot.com/

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΕ ΘΕΜΑ: "Παιδιά στο φάσμα του αυτισμού"

Σεμινάριο με θέμα τον αυτισμό θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στι 6-3-2010 και την Κυριακή  14-3-2010 στη Θεσσαλονίκη από το Διδασκαλείο του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Το σεμινάριο είναι δωρεάν. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://didaskaleio.nured.auth.gr/

Ποίηση Θοδωρής Βοριάς

Παπούτσια


Ποιος εξαφάνισε τους ανθρώπους
από το δρόμο;


Στα πεζοδρόμια απόμειναν
παπούτσια.
Από συνήθεια αντιγράφουν
την κίνηση, περπατάνε.
Οδηγούνται στις διαβάσεις
σταματούν στο φανάρι
κι ύστερα συνεχίζουν


Ολόκληρη πόλη χράπ - χρουπ
χράπ - χρουπ
κατάπιε τη γλώσσα της βοής.
Κανείς δεν είχε τίποτα
να πει προηγουμένως.