ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΚΟΥΝΤΟΥΡΑ ΠΟΙΗΣΗ

TA ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ

Τα όνειρά-μας ποτισμένα με την πίκρα και με το αίμα  της ζωής μας πνίγονται μέσα στα αγκάθια

μέσα στα ξένα χωράφια από την άνοιξη ως το φθι­νόπωρο.

Τα όνειρά-μας αγκαλιασμένα με της νύχτας τα στοιχειά

τα όνειρά-μας ξεσχισμένα στα συρματοπλέγματα που ο κουρασμένος φαντάρος ονειρεύεται να ξεσχί­σει το κορμί του.

Θαμμένα σαν εκείνα της γεροντοκόρης, σαν της πόρ­νης, και του αλήτη

τα όνειρά-μας ξεχασμένα σε μια έρημη γειτονιά. Θαμμένα σένα ερημόσπιτο γεμάτο αράχνες.

Τα όνειρά-μας τάκλεψε η πρόοδος του κυβερνήτη η δημαγωγία του μας πλάνεψε.

 — Τα πειραματόζωά-μου δεν έχουν όνειρα μα έχουν γροθιά και αν σηκωθεί

αλίμονο-σου —.

TOΥΤOI OI ΔΡΟΜΟΙ

O κόσμος συμβιβάστηκε με την πίκρα.

Οι νύχτες ελαφριές από το θόρυβο της φροντίδας .

O άνθρωπος προσπαθεί να νιώσει την ηδονή, μέσα στις κόρες των ματιών της παρθένας.

Τα ζαρκάδια τρέχουν στις κορφές των βουνών και μεις δεν ξέρουμε τίποτα για τη ζωή.

Τα ποδοβολητά του αλόγου τελειώνουν στην άκρη της ακοής

πίσω από αυτό το ξεχασμένο βουναλάκι υπάρχει ένα συναίσθημα, ένα αδέξιο πινέλο ζωγρά­φου,

ένα ανορθόγραφο ποίημα από δυστυχισμένους αν­θρώπους.

Σε τούτα τα σπίτια δεν χωράνε δάκρυα ούτε συ­νείδηση,

τούτοι οι δρόμοι αβάσταχτοι, τυραννικοί μα αλη­θινοί.

«Έρχεται πάλι καλοκαίρι και θα φύγω

πέρα απ' αυτό το λιμάνι μας καρτερούν οι πράσι­νοι άνεμοι

όταν φθάσω στη παγερή πολιτεία και σαν

 ο κρύος ήλιος με σκεπάσει.

Μια παγωμένη ματιά θα αντικρίσεις το φθινόπω­ρο σαν ανταμώσουμε».

Από την ποιητική συλλογή: Μια μέρα θα νικήσουμε. Ποιητική συλλογή Κρανιά 1982

Η Δέσποινα Γκουντούρα είναι ποιήτρια που κατάγεται από την Κρανέα Ελασσονας. Η ποίησή της διακρίνεται από έντονους κοινωνικούς προβληματισμούς και είναι εμπνευσμένη από τις δυσκολίες των κατοίκων για το μέλλον και την επιβίωσή τους ενώ εξακολουθεί να παραμένει  ιδιαίτερα επίκαιρη και στις μέρες μας.