Ποίηση Αννα Ιωαννίδου

ΤΡΙΑ ΧΑΪΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ

Οδοιπορικό

της σκέψης σε αγκαλιές

που ματαιώθηκαν.

                                                 ΕΝΩΣΗ

Ώρα δειλινού

χέρια αγαπημένα

γίνονται ένα.

ΕΚΣΤΑΣΗ

Πύρινο βλέμμα

κόβεται η ανάσα.

Απογείωση.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΑΪΚΟΥ «ΩΔΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ»

Ο «ΧΟΡΟΣ» ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΣ

Χνούδι της λεύκας

ανάλαφρο βαμβάκι

στροβιλίζεται.

ΜΥΣΤΗΡΙΟ

Πέπλο ομίχλης

κάλυψε την κοιλάδα

ιστός αράχνης.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΒΡΟΧΗ

Δροσοσταλίδα:

Δάκρυ καλοκαιρινής

μπόρας , διάφανο.

Πλατανόφυλλο

χορεύει στο ρυάκι,

άγνωστη πορεία.

Η ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Εξόρισα τ΄αστέρια σε έναν ορίζοντα ματωμένο

κι έπειτα αποκεφάλισα τα όνειρα…

Θανατική ποινή στην άναρχη εφηβεία μου.

Σκιές τα προδομένα μου όνειρα,

ανώνυμες στιγμές στα σκοτεινά σοκάκια του νου.

Οι διακεκομμένες ροές του χρόνου

έσβησαν τα αποτυπώματά μου.

Μα ποιος θα πενθήσει τον χαμένο μου Παράδεισο;

Απόμακρες, στεγνές φωνές

στοίχειωσαν τις Κυριακές μου.

Λέξεις σειρήνες με σημαδεύουν.

Άσπονδοι φίλοι ή μήπως εραστές του εγώ;

Κύματα παραλόγου κατακλύζουν το δωμάτιο της απουσίας.

Κι εγώ να πνίγομαι στον ιστό της ειρωνείας.

Μονόδρομος η γκιλοτίνα της ζωής.

Πελαγοδρομώ σε θολά μονοπάτια,

σε ένα γυάλινο κόσμο.

Μία κρίση πανικού στην κλειστοφοβική πόλη.

Δέσμια των αισθήσεων και των ψευδαισθήσεων,

ψάχνω τη φωτεινή πλευρά της σελήνης.

Μα ποιος θα πενθήσει τον χαμένο μου Παράδεισο;

Ξεθώριασε πια ο καμβάς της ελπίδας…

Αμήχανα βήματα, ανιστόρητα «γιατί»

αιωρούνται στις χαραμάδες της καρδιάς.

Μα που να κρύβεται το σωσίβιο της ψυχής μου;

Ίσως στις σκουριασμένες μου επιθυμίες.

Μονόδρομος η γκιλοτίνα της ζωής.

Μαχαιρωμένες οι αισθήσεις

κι οι ψευδαισθήσεις στριμωγμένες σε λευκό κελί.

Μία παρωδία η ζωή μου

κι εγώ ν’ ακροβατώ στο κενό.

Η σάρκα μου σε τιμή ευκαιρίας

κι η μνήμη μου σε γκρίζο χαρτί.

Εξόρισα τ΄αστέρια σε έναν ορίζοντα ματωμένο

κι έπειτα αποκεφάλισα τα όνειρα …

Οι προσδοκίες μου ξεθώριασαν σ’ ένα υγρό ανήλιαγο αύριο.

Άραγε θάφτηκαν για πάντα τ’ όνειρά μου;

Ερώτημα μετέωρο δίχως απάντηση…

Γράμμα δίχως παραλήπτη…

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Άννα Ιωαννίδου είναι δικηγόρος που ασχολείται παράλληλα με την ποίηση.Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. 

Ε-mail : ies08148@uom.gr

 Καλλιτεχνικές βραβεύσεις :

- Γ’ Βραβείο στην Έκθεση φωτογραφίας του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης έτους 2010 με τίτλο “Δικηγορική Ζωή: Δικαστήρια, γραφείο, υπηρεσίες”,

- Α’ Βραβείο Νανάς (Αθηνάς) Κοντού για το ποίημα με τίτλο “Ζωγραφίζοντας μνήμες ζωής και θανάτου”, στον 1ο πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό έτους 2010 Ένωσης Σμυρναίων Μικρασιατών Βορείου Ελλάδος

- Α’ Βραβείο ΑΕΙ για το ποίημα με τίτλο “Γυναικεία Καλαβρυτινή ψυχή” στον πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό έτους 2009 “Άθλον Ποιήσεως Γιάννη και Λένας Στρέφη-Κουτσοχέρα”

- Έπαινος για την ποιητική συλλογή με τίτλο “24 Χαϊκού Σε απόσταση” στον ΚΗ΄ λογοτεχνικό διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός έτους 2010

- Έπαινος για το ποίημα με τίτλο “Προσφυγικός Μονόλογος”, στον Τρίτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης “Προσφυγιά” έτους 2010 Δήμου Χορτιάτη – Πανεπιστημίου Ελεύθερης Επιμόρφωσης

-  Ειδική τιμητική μνεία για το ποιητικό έργο με τίτλο “30 Χαϊκού Παιδική Κραυγή” στον διαγωνισμό ποίησης για τα δικαιώματα του παιδιού έτους 2010 των Συλλόγων «Όαση Του Παιδιού» (Ηράκλειο) και «Κοινωνική Πρωτοβουλία Για Το Παιδί» (Βέροια)

- Τιμητική Διάκριση και έκθεση ποιητικού έργου με τίτλο “Χαϊκού Τυφώνας Μίσους" στον 1ο ερασιτεχνικό διαγωνισμό Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών έτους 2010 με θέμα “Λόγια και Χρώματα της Κωνσταντινούπολης”,

- Δίπλωμα πρόκρισης στην τελική φάση των ΚΣΤ΄Δελφικών Αγώνων Ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών έτους 2011
Πίνακες:

http://www.artparade.gr/?gclid=CLOZhdj0yaoCFVs03wodnQmb0g