Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΙΔΙΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝΕ
Του Βασίλη Χαραλάμπους
_____
Και συλλογιέμαι
κείνο το φονικό
του Καίσαρα εκείνου
από το Βρούτο τον πρωτόφιλο
κείνη την αφέγγαρη νυχτιά
που φάνταζε
άγνωρη ταραχή
στης σιωπής το ξάγναντο.
Φιλίες αλλιώτικες
που κρατάνε
ίσαμε το δείλι.
Αν δεν ήταν ο Καίσαρ
ίσως να ήταν αλλιώς ο Βρούτος.
κι΄ αν δεν ήταν ο Βρούτος
ίσως να ήταν αλλιώς ο Καίσαρας
Τ΄αγαλματίδια
που φτιάχνουνε τα πάθια των ανθρώπων.
Στο τέλος μου φαίνεται
πως κάθε Καίσαρας
φτιάχνει το δικό του Βρούτο
και κάθε Βρούτος
το δικό
κατάδικο του Καίσαρα.
Από την ποιητική Συλλογή ΄΄ Άθελα στο στενορύμι
Το ποίημά σου φίλε Βασίλη Χαραλάμπου
ΑπάντησηΔιαγραφήμας προβληματίζει και συμβάλει στο σμίλευμα του Άνθρωπου
της Άλλης Ελλάδας
Ελλάδα που τα παιδιά τις
Εκ Βαθέων θα
ξυρίζουν τα πόδια
για να δωρίζουν
στους εξουσιαστές τις τρίχες.
Και που δεν θα αναβάλλονται άλω
Ποιητικά βραδινά λόγο έλλειψης
Ακροατηρίων.
ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌνειρα απλωμένα στα μάτια των άστρων.
φαμίλιες στα κάρα σιγοτραγουδούν,
στα δόντια τους ένα κομμάτι ψωμί,
ελπίδα και πίκρα μαζί.
Ζύμη ξυπόλητη, πληγωμένη, πορεύεται στον αγέρα,
ράμφη πουλιών μαντάρουν τη σπασμένη ρόδα του χρόνου.
Στην όχθη του ποταμού μπατάρισε το κάρο.
Εκεί που οι κλαίουσες λυγίζουν τα κλωνάρια τους
για να εισπνεύσουν τα πάθη και τα βογκητά των ανθρώπων.
Ποτάμι όπου ο βόρβορος κατρακυλά την ξετσιπωσιά εμπόρων
που από κλεμμένα όνειρα πλουτίσανε.
Παμόρης θανάσης
«Φίλε Θανάση Παμπόρη το ποίημα αυτό το έγραψα για να εκφράσω την πικρία μου για τη γλοιώδη συμπεριφορά των αυλοκολάκων απένατι στην εξουσία που στο τέλος ο κάθε αυλοκόλακας δημιουργεί το δικό του πρότυπο εξουσίας και ο κάθε κυβερνών τους δικούς του αυλοκόλακες»
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης