Λουδοβίκος των Ανωγείων Ποιηση

καθρέφτης

Εγώ δεν ξέρω από αλήθεια,
μη μ' εμπιστεύεσαι,

γιατί

το είδωλο που στέλνω πίσω

δεν είναι αυτό που είσαι εσύ.

O νάρκισσος επήγε από λάθος.

Av είχε κάποιον να του πει

πως η ομορφιά δεν είναι εικόνα,

ίσως μπορούσε να σωθεί.

Mn στέκεσαι απέναντι μου

αυτά που δε γνωρίζω να ρωτάς

αληθινοί καθρέφτες είναι

τα μάτια εκείνου που αγαπάς.

η λεύκα και ο άνεμος

«Eίδες τι ωραία μουσική γράφω!» είπε ο άνεμος καθώς

περνούσε μέσα από τα φύλλα της λεύκας.

«Κάνεις λάθος. Εγώ τη γράφω αυτή τη μουσική

με τα φύλλα και τα κλαδιά μου».

«Όχι, εγώ τη φέρνω αιώνες τώρα από μακριά».

«Όχι, εγώ με τα φύλλα μου».

H διαφωνία τουςs οδήγησε στο μεγάλο κόκκινο βράχο

που αφού άκουσε είπε:

«Σταμάτα εσύ αριστερά μου, άνεμε, και εσύ δεξιά μου

δέντρο. Για παίξε τη μουσική που λες ότι γράφεις, άνεμε.

Εκείνος προσπάθησε, αλλά καμία νότα δεν μπόρεσε να βγει.

«Η σειρά σου», είπε στο δέντρο.

Προσπάθησε κι εκείνο, αλλά μάταια. Τίποτε δεν

ακούστηκε.

«Όταν ξεχάσετε το εγώ και ανακαλύψετε το εμείς

θα καταλάβετε ποιος γράφει αυτή την ωραία μουσική.

Λουδοβίκος των Ανωγείων Η εξομολόγηση μιας τελείας Εκδοτικός Οίκος Λιβάνη