Σκέψεις για το καλοκαίρι

Πάντα...

ξεκινάω για διακοπές, εξορμήσεις, φυγή από την καθημερινότητα ή όπως αλλιώς θέλει κανείς να το πει παίρνοντας μαζί μου βιβλία, υπολογιστή, γιατί συνήθως κάτι καταπληκτικό έχω αρχίσει να γράφω (που δεν τελειώνω ποτέ)  και φυσικά σημειωματάρια μην τυχόν μου έρθει καμιά φαεινή ιδέα και τη στερήσω από τον εφήμερο τούτο κόσμο ...

Πάντα ...

υπολογίζω ότι θα τελειώσω κάτι που έχω μισοτελειωμένο, ανολοκλήρωτο ή θα βελτιώσω τέλος πάντων κάποια ημιτελή διηγήματα, ποιήματα και πάει λέγοντας..

Πάντα...

έχω φιλόδοξα και μεγαλεπήβολα σχέδια που δεν εκπληρώνω ποτέ...

γιατί

Πάντα.... μένω άναυδη στη μαγεία του ελληνικού ηλιοβασιλέματος που θαρρώ οποιαδήποτε λέξη ή κείμενο αδυνατεί να αποτυπώσει

Πάντα...η ένωση της θάλασσας και του ουρανού δεν επιδέχεται σχολιασμό,

το γέλιο των παιδιών που παίζουν ανέμελα φτυαρίζοντας όνειρα και άμμο διαγράφει οτιδήποτε μεγαλεπήβολο

ο ήχος της θάλασσας και των γλάρων ξεπερνάει οποιδήποτε μουσικό απάυγασμα

η ξεγνοιασιά των ανθρώπων  πάνω σε μια ταπεινή ψάθα με αποσυντονίζει

Πάντα...

όλα μου φαίνονται μάταια μπροστά στις εικόνες του καλοκαιριού, που ξεπερνούν τις τέχνες και τα γράμματα αλλά και τη διάθεση μόυ να διαβάσω, αφού το καλοκαίρι έχει πάντα να πει τόσα πολλά, να δείξει τόσα πολλά και να σου μάθει τόσα πολλά
ή τελικά με κάνει να γίνομαι και εγώ παιδί που θέλει μόνο να πάει στην παραλία και να παίξει με τα κουβαδάκια του...

ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ