Νικολόπουλος Γιώργος Ποίηση

• 

  Ο ΞΕΝΟΣ (Θυμήσου Τα Κρίνα)
  
  Μια παλιά γέφυρα
  το ποτήρι ραγίζει
  ψάχνοντας μια διέξοδο
  ...

  
  αλλά κοίτα τα κρίνα, κοίτα τα κρίνα
  
  το φεγγάρι μόνο μας βλέπει
  - χλωμό, ψυχρό φεγγάρι -
  να κόβουμε τις φλέβες μας
  
  Γιώργος Νικολόπουλος, Γυάλινες Βάρκες, Μανδραγόρας 2010

  • 

    ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ
    
    Κάνανε τη νύχτα μέρα.
    Τα πολυβόλα.
    Στο Εκατερίνενμπουργκ.
    ...

    Στο αναθεματισμένο Εκατερίνενμπουργκ...
    
    Στη Μεγάλη Πορεία.
    «Μεγάλη Πορεία» την ονόμασαν, οι ηλίθιοι...
    Ήτανε σφαγή, κύριέ μου.
    Μακελειό.
    Βαδίζαμε και μας θέριζαν τα πολυβόλα.
    
    Εκεί ο Βολόντια έχασε τα πόδια του.
    Καημένε Βολόντια...
    Εκεί ο Γκρίσα, ο Γκρίσα κύριέ μου, έφαγε μια σφαίρα στην κοιλιά.
    Κατάφερε να κάνει τρία βήματα βαστώντας τ’ άντερά του, μέχρι που χυθήκανε στις λάσπες...
    
    Κι’ εγώ, κύριέ μου;
    Εγώ είμαι ακόμα εδώ.
    Είμαι ακόμα εδώ...
    
    Γιώργος Νικολόπουλος, Γυάλινες Βάρκες, Μανδραγόρας 2010