Κυριακίδης Νίκος ποίηση

ΚΑΛΛΙΔΡΟΜΙΟΥ

( Στη μεγάλη Κατερινούλα)

Θα στο αφήσω το φως,

δεν το δικαιούμαι.

Εσυ δεν είσαι που πήρες ένα τενεκεδάκι απ΄την υπόγα

και με συντροφιά τα κουνούπια,

έπλασες ενα δασος ;

Εσύ είσαι........που πήρες μιαν ηδονή

και την έφτιαξες κατανόηση.

Σκαλιά, φέρετρα

Ξέσκισε τα ερωτικά βοηθήματα κορίτσι.

Ξύσιμο με τα νύχια της παραμύθας

Νανούρισες μετά, ένα κομματιασμένο παιδί.

Ξεφτύλισέ την κι΄άλλο

τη ψυχανάλυση των ευνούχων φλώρων.

Σε επισκέπτονται-όχι βέβαια εκδρομείς-του ‘’δρόμου’’

Εραστές φαντάροι

για να κάνετε μαζι παιδιά,

σιωπηλά... κανένας διάλογος στην πράξη.

Για σένα ιδρωμένοι,

φοβισμένοι,

με μολύνσεις που δεν έχουν καταγραφεί.

Είσαι ένας κούκος ρολόι