Ένα ερωτικό ποίημα από την Άννα Ιωαννίδου

ΜΕ ΣΗΜΑΔΕΨΕΣ

Με σημάδεψες.

Έλα, σε περιμένω ένα χειμωνιάτικο πρωινό.

Ακούω τον απόηχο των βημάτων σου

σαν χάδι ανοιξιάτικο στα σκαλοπάτια της ζωής μου.

Θα λιώσει το χιόνι στην πόρτα μου.

Θ’ ανθίσουν οι μυρτιές στις χαραμάδες της ψυχής μου.

Με σημάδεψες.

Έλα , στην σκέψη σου ανατέλλει ο ήλιος!

Η μορφή σου πυρπολεί την φαντασία.

Άσβηστη η φλόγα της καρδιάς

ζωγραφίζει την όψη σου στο βλέμμα μου.

Με σημάδεψες.

Έλα να με λυτρώσεις απ’ την έρημο της μοναξιάς

να ξεδιψάσω στην όαση της αγκαλιάς σου ,

Γλυκόπιοτο κρασί η αγάπη σου

κι εγώ μεθώ στην νοσταλγία του φιλιού σου…

Συλλαβίζω το όνομά σου δυνατά

και σε προσμένω.

Έλα , τώρα,

δεν χωράς σε κανένα ποίημα.