Νέα ποιητική συλλογή από το Νίκο Σφαμένο

       

 Στα νερά του τρόμου επιπλέει η αγάπη

Σφαμένος Νίκος

                     

                             

. εκτός

«νίκησε αυτή τη σκιά»

μου είπες

εκείνη τη νεκρή

νύχτα

την επόμενη

δεν σε

βρήκα

βγήκα στο

δρόμο

χλωμός

ναι

έκανε κρύο

«πως πάει ρε συ;»

με ρώτησε ο

μαγαζάτορας

«καλά πάει»

απάντησα

τι τυχερός

τα είχα όλα

εκτός από

αγάπη

2. let love in

η  πινακίδα
έξω απ το σπίτι της
έγραφε
«let love in»
ξεκινήσαμε και
σ όλη τη διαδρομή
μου μιλούσε για
τον έρωτα
«είναι υπέροχο να αγαπάς και
να σ αγαπάνε
πιστεύω αυτό σου λείπει
αν κάποτε θα το χεις
ίσως όλα να πάνε καλά»
«ίσως»
απαντησα
«είναι όλα τοσο ωραία
γράψε για τις χαρές της ζωής
πλησιάζει και η άνοιξη!»
«θα προσπαθήσω»
της είπα

φτάσαμε μετά από ώρα
στον προορισμό μας
την αποχαιρέτησα
με αποχαιρέτησε

καλή κοπέλα
αλλά ποτέ δεν θα
ταιριάζαμε

εγώ ήμουν με αυτούς που
καιγόταν

 

8. στα νερά του τρόμου επιπλέει η αγάπη

 όλοι οι μοναχικοί του

κόσμου

σχηματίζουν ουρλιάζοντας ουρές στο

κεφάλι μου

στα όρη οι ορίζοντες

φλέγονται

άνθρωποι που τελείωσαν

εκλιπαρώντας γι’ αγάπη

ή μια φωνή

και μετά εκείνες οι

τρομακτικές

σκοτεινές πολιτείες

το τηλέφωνο νεκρό

οι εβδομάδες νεκρές

δροσερά κορίτσια

ζεστά χαμόγελα

τι γίνατε;

άλλο ένα θαμμένο

ποίημα

άλλο ένα μουρμουρητό στο

σκοτάδι

«σφίξε με!»

«νιώσε με!»

μα

«δεν υπάρχεις!»

οι λεωφόροι των νεκρών και

οι παπαρούνες που απλώνονται

στο φως

χειμώνες που έλιωνες στη ζέστη

καλοκαίρια που τουρτούριζες απ’

το ψύχος

δροσερά κορίτσια

ζεστά χαμόγελα

τι γίνατε;

όμως να

εκείνη για μια στιγμή

πλησιάζει

καθώς το σκοτάδι πέφτει

για ν αφήσει την αυγή στη

πόρτα

ένα μεγάλο χαρτί

σαν αγγελτήριο θανάτου:

ποίημα