Συνθήκη ισορροπίας. Παρουσίαση του βιβλίου του Πέτρου Σκυθιώτη

Από την εισαγωγή του βιβλίου:

"Στην Tέχνη που κυνηγάμε σ' όλη μας τη ζωή
και στη Ζωή που κυνηγάει όλη μας η τέχνη..."

Με χαρά ήρθε στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο του νέου ποιητή Σκυθιώτη Πέτρου από τις εκδόσεις Θράκα. Πρόκειται για μια καλαίσθητη συλλογή μικρή σε όγκο αλλά πλούσια σε νοήματα. Αποτελείται από 29 άτιτλα μικρά ποιήματα σε ελεύθερο στίχο από ένα νέο ποιητή σε ηλικία αλλά πολύ ώριμο στη γραφή του. Έχει γράψει αρκετά ποιήματα και έχει βραβευτεί για την ποίησή  του αλλά επέλεξε ένα μικρό αριθμό ποιημάτων για την πρώτη του ποιητική συλλογή.  Τα ολιγόστιχα ποιήματα του κατορθώνουν να αποτυπώνουν στο μυαλό του αναγνώστη άμεσα τα προσωπικά του μηνύματα, γεγονός που υπονοεί μεγάλο ταλέντο. Η ποίηση του Σκυθιώτη κατορθώνει αυτό που πολύ λίγοι ποιητές μπορούν: να λέει τόσα πολλά με τόσες λίγες λέξεις. Αποτυπώνει τις αγωνίες, τις χρωματιστές του εικόνες, τις διαμαρτυρίες του εύστοχα, θυμίζοντας μας τα graffiti των δρόμων που έχουν τόσο πυκνό περιεχόμενο. Η ποίηση του αποτυπώνει την αγωνία της γενιάς του, τις υπαρξιακές αγωνίες, το φόβο για το άγνωστο, σκέψεις για την ποίηση. Ποίηση ρεαλιστική αλλά και υπερρεαλιστική σε κάποια ποιήματα όπως:

ο άνθρωπος - οριγκάμι

τσάκιζε απ' όλες τις πλευρές

και στο τέλος πήρε

τη μορφή

ανθρώπου

με χάρτινο σώμα

και ψυχή κομμένου δάσους 

για αυτό και οι Ιάπωνες 

τον ονόμασαν ποιητή

Παράλληλα σε κάποια ποιήματα δε λείπουν και οι συμβολισμοί ώστε να απαιτούνται διπλές αναγνώσεις. Ο ποιητής έχει ένα δικό του ξεχωριστό ύφος, εκφράζεται άμεσα και με σαφήνεια και αυτό σίγουρα τον κάνει από τους αναρριχώμενους ποιητές της γενιάς του.

 Τα ποιήματα του όλα διαφορετικά και ξεχωριστά συγκινούν με τη δύναμη των στίχων του και μας κάνουν να προσδοκούμε την επόμενη δουλειά του νέου, ταλαντούχου αυτού ποιητή. Καλοτάξιδο!

Τα όνειρα

σαν τα ρούχα τα παιδικά

αλλάζεις αλλάζεις

κι έρχεται 

η στιγμή

που πια δε χωράς

όσο

αγαπημένα κι αν 

ήταν