Η εξαιρετική ποιήτρια και εικαστικός Δήμητρα Καραφύλλη απεβίωσε πριν λίγες μέρες. Το ποιητικό και εικαστικό της έργο ήταν ιδιαίτερο και ξεχωριστής ποιότητας δίνοντας το δικό της στίγμα στα γράμματα και τις τέχνες. Οι ποιητικές της συλλογές καλαίσθητες και προσεγμένες της προσφέρουν επάξια τη δική της θέση στο χώρο των γραμμάτων:
"Στο βάθος κήπος " (2011)
"Γρήγορα στις οθόνες σας "(2013)
"Τρελή Τυφλόμυγα" (2013) από τις εκδόσεις Αρκαδικός Κήρυκας
και η τελευταία της: " Τελευταία χάρη" από τις εκδόσεις Μανδραγόρας
Καλό ταξίδι Δήμητρα!
ΓΗΤΕΥΤΡΑ ΣΙΩΠΗ
Αίφνης γητεύτρα σιωπή.
Σαν να γεννήθηκε μια κοινωνία νέα.
Αυτοκτονίες, φονικά, ληστείες
ξεχαστήκανε.
Μόνο η άσφαλτος
πλημμύρισε νεκρά πουλιά.
Ψεκασμός, είπαν.
Σαν να γεννήθηκε μια κοινωνία νέα.
Αυτοκτονίες, φονικά, ληστείες
ξεχαστήκανε.
Μόνο η άσφαλτος
πλημμύρισε νεκρά πουλιά.
Ψεκασμός, είπαν.
(από την τελευταία της ποιητική συλλογή Τελευταία χάρη)
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μανδραγόρας
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ
Συγκάτοικε μου
μην πονέσεις όταν φύγω.
Ήταν προγραμματισμένο το ταξίδι.
Έτσι κι αλλιώς
η ζωή αίρει την μονιμότητα.
(Στο βάθος κήπος)
************************
Είναι στιγμές που λαχταρώ ένα πόλεμο.
Ν' αργοπεθαίνω μια ζωή στο περιθώριο
δεν το αντέχω.
Υπογραφή Δάφνη
(Γρήγορα στις οθόνες σας)
ΤΟ ΚΛΑΣΜΑ
Μόνη μου σε σχεδία
αμφίβολα αξιόπλοη.
Μόνη μου στο γαλάζιο, στο γκρι, στο μελανί.
Μόνη μου στο εκτυφλωτικό και στην έκλειψη
ν' αναζητώ μια σταγόνα πόσιμο νερό στον ωκεανό.
Ίσως μια μπόρα ευεργετική
όσο και επικίνδυνη. Ανατρεπτική.
Είμαι ο αριθμητής - μονοψήφιος
με παρανομαστή
το είδωλό μου μηδέν μηδέν μηδέν
μηδέν μηδέν μηδέν...
Ένα ποίημα του Χάρη Μελιτά προς μνήμης της ποιήτριας
ΣΤΟ ΦΟΡΕΙΟ
Από τη μέρα που κοιμήθηκες βαθιά
με ξεκουφαίνει μια σειρήνα στο σκοτάδι.
Κάποιος συχνά αιμορραγεί...
καλεί ασθενοφόρο απελπισμένα.
Ποτέ μου δεν κατάφερα να βγω
απ' το μπαλκόνι μου να δω τον δυστυχή
που πήρανε κι απόψε ημιθανή-
ποιος ξέρει αν θ' αντέξει άλλο βράδυ.
Ποτέ σου λέω.Ούτε μια φορά.
Ο νοσοκόμος παραείναι ευσυνείδητος.
Με δένει στο φορείο σαν σαλάμι.
Από τη μέρα που κοιμήθηκες βαθιά
με ξεκουφαίνει μια σειρήνα στο σκοτάδι.
Κάποιος συχνά αιμορραγεί...
καλεί ασθενοφόρο απελπισμένα.
Ποτέ μου δεν κατάφερα να βγω
απ' το μπαλκόνι μου να δω τον δυστυχή
που πήρανε κι απόψε ημιθανή-
ποιος ξέρει αν θ' αντέξει άλλο βράδυ.
Ποτέ σου λέω.Ούτε μια φορά.
Ο νοσοκόμος παραείναι ευσυνείδητος.
Με δένει στο φορείο σαν σαλάμι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.