Ποίηση Ντέμη Κωνσταντινίδη

Βρήκαν τον τέτοιο κόσμο μας 
Στην ούγια, αχ ξηλωμένο! 

Μα εσύ μη λογαριάζεις...
Κακιά ενέργεια σκοτεινή 
Που απλώνεται, τεντώνεται 
Τα χάη να κατακτήσει. 

Πιο κρύα λέω τα βλέμματα
Τις νύχτες των ανθρώπων 
Όταν κερδίσει η μοναξιά 
Κι απλώσει και τεντώσει.
******



Aπό τη γέννα ακόμα σκοτωμένοι
Γεράσαμε στα σπίτια των γονιών μας 
Να περιφέρουμε παλτό ένα σαρκίο
Ζωές αντιγραφές κι επαναλήψεις

Από την ποιητική συλλογή Εφημερόπτερα 24grammata.com   2015



Γιατί κρατάς τα περιττά;
Nα φτιάξεις, λες, ένα καράβι 
Να σφάξεις έναν κόκορα μετά.

Πρίμα στο πέλαο πανιά 
Ζεστός νοτιάς να λούζει χάδι 
Το μέτωπο και τ' αρμυρά μαλλιά

*****

Χιλιάδες μετανάστες 
Τα ναυάγια 
Της λησμονιάς νερό 
Σκεπάζει 
Χωρίς ονόματα· 
Ντόπιοι δουλέμποροι
Διαβεβαιώνουν Ουδετερότητα.

Από την ποιητική συλλογή Η ασφαλής ομήγυρη  Αυτοέκδοση 2015

O Ντέμης Κωνσταντινίδης γεννήθηκε το 1976 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο ΑΠΘ κι ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Μουσειολογίας. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές ("Διαθέσεις", 2009, "Ιχθύων λόγος", 2011, "Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες", 2013, "Ευλύγιστες μελαγχολίες", 2014) από τους εκδοτικούς οίκους University Studio Press (τις τρεις πρώτες) και Vakxikon.gr. Πρόσφατα (2015) κυκλοφόρησαν σε e-book από τα 24γράμματα τα "Εφημερόπτερα". Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμός και ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.