Ποίηση ΚΑΠΕΛΛΑ ΧΡΥΣΑΥΓΗ

Αν θέλεις να ’σαι πρώτος

 

Παράξενη, κατασκότεινη η νύχτα εκείνη,

όλη η πλάση βρίσκεται στην «αγκαλιά» του ύπνου,

ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων

κι ο Κύριος των κυριευόντων,

προ του Μυστικού Του Δείπνου

Υπόδειγμα ταπείνωσης σε όλους μας δίνει

σκύβοντας, των μαθητών τα πόδια τους να πλήνει!

*

Πριν λίγο “διαγκωνίζονταν”

ποιοι θα ‘’ναι “πρώτοι”…

Εκείνος διδάσκει καθώς σκουπίζει

τα πόδια του αρνητού και του προδότη!

*

«Ος εάν θέλη» πρώτος ν’ ανεβεί

δούλος όλων πρέπει να γενεί…

να υπηρετεί τους άλλους

φίλους, εχθρούς, μικρούς μεγάλους…

*

Είχε τη δύναμη να Αντιτάξει

πλήθος αγγέλων να Τον “Φυλάξει”

μα για να άρει του κόσμου την αμαρτία

Σηκώνει το σταυρό, το μαρτύριο υπομένει

και τούτο απ’ όλους περιμένει.

*

Κύριε άφες ημάς

κι έλα να γίνεις Βασιλιάς

του νου και της καρδιάς

κι ως Κυρηναίος

να άρουμε το σταυρό ο καθείς,

ποιός λίγο, ποιός πολύ

στο μέτρο που μας αναλογεί.

*

Αποτυχία, πένθος, φτώχεια, αρρώστια,

ατέλειωτος του κόσμου ο πόνος,

μα μη ξεχνάς δεν είσαι μόνος!

*

Μην πεις ποτέ κουράστηκα,

δε μπορώ πια!

Σ’ ΕΚΕΊΝΟΝ ρίξε τη ματιά,

γνωστό το βάρος του σταυρού σου,

θα δώσει δύναμη και υπομονή

να γιορτάσεις την Ανάστασή σου!

*

Καθώς και τούτον το λαό

που είχε πει ότι θα Τον “Δοξάσει”

και στην κορφή του Γολγοθά του

κοντεύει πια να φθάσει,

ας μη λησμονηθεί…

Με την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ

κι αυτός θα ΛΥΤΡΩΘΕΙ…!