Κουτσούμπελη Χλόη, Ποίηση

 Iva Guergiova

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΟ ΑΝΑΛΑΦΡΗ ΖΩΗ

Άφησε και κάτι να πέσει κάτω.

Ένα φτερό δεν ζυγίζει όσο πέντε κότες.

Μη ξεπουπουλιάζεις κάθε μέρα απ’ το πρωί της.

Καλλιέργησε λάχανα,

φουντωτά χαμόγελα στον κήπο.

Όσο για τους φίλους κοίτα,

τόσο πολλοί και πάντα γελαστοί,

συνωστίζονται με γλυκά στην είσοδο,

μαλώνουν ποιος θα χτυπήσει το θυροτηλέφωνο,

κάνουν πυραμίδα ο ένας στην πλάτη του άλλου

για να φθάσουν στο μπαλκόνι,

στοιβάζονται μέσα στο ασανσέρ,

όπως πτώματα σε τάφο ομαδικό.

Και πάψε να φοβάσαι το Στόμα

που ανοιγοκλείνει τις νύχτες

κοντά στο μαξιλάρι.

Είσαι ο μόνος που βλέπεις την Οδοντοστοιχία.

Ο μόνος που ακούς το τρίξιμο Δοντιών.

Άλλωστε υπάρχουν τα ποιήματα.

Κάποιοι λεν πως αν γαντζωθείς απ’ τα τοιχώματα

η Γλώσσα δεν σε αρπάζει.

Αγνόησε ότι η τούρτα κάθε χρόνο χάνει ένα κεράκι.

Ότι η ροζ της σάρκα τα αφομοιώνει.

Ότι η σαντιγί έχει γεμίσει λάκκους.

Και επιτέλους ασχολήσου με τη γυμναστική.

Μάθε να πηδάς πάνω απ’ το κενό.