Ποίηση, Πουλινάκης Αντ. Νικόλαος

΄Έργο: Εξάρχου Δήμητρα

Τρίξιμο βλεφάρων "

Η μάνα μου πάντα γυρόφερνε

έναν φλογισμένο ουρανό.

Το κακό δεν άργησε να γίνει.

Ενώ ήταν απασχολημένος

σταυροκοπήθηκε τρεις φορές

κι ύστερα τον κατάπιε αμάσητο

σαν αφράτο και ζουμερό μελόψωμο.

Έτσι από τοσοδά πιτσιρίκι θυμάμαι

να παραπονιέται συνέχεια

πως έχει μια πλάκωση

στο έτσι κι αλλιώς

ευαίσθητο στομάχι της.

Τώρα που το σκέφτομαι.

Άραγες πόσο να υπέφερε ;

Άραγες πόσο να βασανίστηκε ;

Από τα μπουμπουνητά

εκείνου τ΄ ουρανού

που τραντάζονταν σύγκορμος

για πολλές ώρες

αφού έχανε το τρίξιμο των βλεφάρων της.

" Βροχούλα "

Με την πρώτη βροχούλα

η ζωή μοσχοβολάει διαφορετικά.

Σαν ελεημοσύνη που ντύνει

με αλατζένιο πουκάμισο

τα σπουδαία και τα ταπεινά

σφάλματα της ψυχής μου.

Σαν μάνα που στρώνει τραπέζι

μπροστά στα εικονίσματα.

Σαν γυναίκα που λουφάζει

μέσα στα σπλάχνα μου.

Και μεμιάς μεταμορφώνεται

σε μελωμένο καλικαντζαράκι

που ρουθουνίζει στις ρίζες του λαιμού μου.

Λες και φλέγεται να τις ξεριζώσει.

Να τις φυτέψει στη νοτισμένη γη.

Να ευδοκιμήσουν.

Να καρπίσουν.

Να οικοδομήσουν το ρίγος τους.

Ορίστε ... ορίστε ... ορίστε !

Λίγες παραπανίσιες σταγόνες βροχής

με αναποδογυρίζουν σαν τσέρκι σε κατηφόρα.

Νίκος Αντ. Πουλινάκης

Ο Νίκος Πουλινάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως τραπεζικός υπάλληλος. Κείμενα και ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Από τις εκδόσεις ΑΩ κυκλοφορούν οι ποιητικές συλλογές του ( Τράπεζα φιλάσθενης νοσταλγίας ) και ( Η εθελούσια ερυθρότητα των λέξεων ).