Ποίηση, Αποκριά

Καλή Σαρακοστή φίλοι και φίλες μου και συγχωρεμένα όπως λέμε στα μέρη μου την Κυριακή της Αποκριάς.

Με την ευκαιρία μια μικρή σταχυολόγηση

Φορεσιά της Κυριακής, Παλιεράκης Απόστολος,

(Έσω καιροί αμήχανοι

Ηχώ χοός και χρόνων, Μανδραγόρας)

Προχώρησε η νύχτα

Σύρε να κουρνιάσεις

θλίψη της απουσίας

Κι αύριο, Δευτέρα,

βάλε το καλό σου φόρεμα

με το ωραίο κέντημα

από τρέχουσες σκοτούρες

Πουλινάκης Νίκος, Δασοτόπι εύφλεκτων ουλών

Ψές δέκα πήχες

ουρανό αγόρασα.

Για να φτουρήσει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΚΡΙΑ, Μελιτάς Χάρης

Θέλω να κάνω

τους χάρτες του πολέμου

χαρτοπόλεμο.

Διονύσης Καψάλης, Μια υπόθεση ευδαιμονίας

Την έπιασα, την κράτησα σφιχτά

τη μέρα μου, την άνοιξα να δω

αν ήσουν μέσα, αν είσαι ακόμα εδώ,

ή χάθηκες τη νύχτα στ' ανοιχτά

του ύπνου μου. Δειλά, όπως άνοιγει

το δώρο του ένα μικρό παιδί,

ξυπνώντας με λαχτάρα για να δει

αν είναι ακόμη εκεί ή έχει φύγει,

αν είναι ακόμη κάτω απ' το κρεβάτι

που το κρυψε ή το 'δε στ' όνειρό του

το δώρο του: μια φορεσιά Πιερότου

για την Αποκριά. Η μήπως κάτι

που φόρεσε τη λάμψη ενός πρώτου

έρωτα πλάθει μέσα μου μια απάτη;

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΡΑΦΥΛΛΗ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΤΙΧΟΣ

Χαράματα ονειρεύτηκα προχθές

έναν ξενύχτη χαρταετό στην παραλία.

Η μακριά κυματιστή ουρά του

πολύχρωμη, θαρρείς, ανατριχίλα

απόκριση στο σφύριγμα του μπάτη.

Πλησίασα αθόρυβα, μα δεν κοιμόταν.

Τρεμόπαιζε στην άμμο καρφωμένος

με πένα αιχμηρή από φτερό αετίσιο.

Τον ανασήκωσα ανάλαφρα και τότε

άρχισε άλικο να ρέει το μελάνι...

(από τη συλλογή ''ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΑΡΗ'', Μανδραγόρας 2014)