Ποίηση Αλεξανδρή Γιώργου

πίνακας: Bradford Mark (gallery New York MoMA)

ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ

 Μου στέκεις

θωριά ακριβοθώρητη και φέγγος  μεγαλοσύνης.

Και σε γρικώ Απρίλη.

Στο λιόγερμα τα χρώματα στο σούρουπο οι ύμνοι,
το γλύκασμα αποσπερνό και η ψυχή ανέμι.

Σαστίζει ο νους και φθέγγεται χαρές και ομορφάδα.

Μου τρέχεις
πεφταστέρι καλοσήμαδο και εωθινό αγέρι.
Και σε καλώ το Μάη.
Στο άνθισμα βεργολυγερή, στο κορφολόγημα λαχτάρα,
το φίλημα κόκκινη ανατολή και η αυγή  μαγνάδι.

Προτρέχει τ’ όνειρο της πεθυμιάς και την καρδιά ζεσταίνει.

Μου φεύγεις
πελάγου ορίζοντας  πλατύς και ουρανού απλωσιά.

Και σε γνέφω μνήμη.

Τ’ απάντημά σου μάγεμα και η ματιά σου ξόμπλι,
το γλυκομίλημα ανθός και η ζωή περβόλι.
Γυρεύει η νύχτα θύμησες κι η μοναξιά αποκούμπι.

Μου στέλνεις
νοσταλγίας κάλεσμα και πόνεμα απουσίας.

Θα σε κρένω αγάπη.

Το καρτέρεμα προσευχή κι ο αγνισμός στ’ αγνάντιο,
ο γυρισμός σου λάμπρισμα κι η πλησμονή ανάσα.
Αγγίζει η ψυχή τη θέωση κι ο λογισμός το θάμα.

                                       10-4-2018