Ποίηση Σερλέτη Ευθυμία

Η κούκλα μου

 
Καθηλωμένη στο γονεικό μου
- τη μήτρα της ζωής μου-
παρακολουθείς από απόσταση
την πορεία μου.

Πώς αρκείσαι
στην απραξία της ακινησίας σου;

Έχεις, λες, την ασφαλή θέση
του παρατηρητή
κι εγώ την επισφαλή του δράστη.

Γελιέσαι

Απώλειες έχουμε και οι δυο.

Είσαι παιχνίδι στα χέρια μου,
ξεχνάς;

Ορίζω τη ζωή σου.

Τουλάχιστον εγώ,
κινώ η ίδια τα νήματα της δικής μου.

Δεν είμαι μαριονέτα κανενός

Μυτιλήνη 19/11/2019


Σερλέτη Ευθυμία