ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ ΜΟΥ (ΨΑΞΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ)

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022

Αφιερωμένο στην Μικρασιατική Καταστροφή και την Προσφυγιά το θέμα του 8ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Δήμου Βύρωνα!

Για όγδοη συνεχή χρονιά ο Δήμος Βύρωνα προκηρύσσει τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Λογοτεχνικής Έκφρασης για εφήβους και νέους, στις αρχές του χρόνου τιμώντας τα γενέθλια του Λόρδου Βύρωνα (22 Ιανουαρίου), του μεγάλου Φιλέλληνα που έδωσε το όνομά του στην πόλη μας. Αφήσαμε πίσω μας ένα χρόνο στη διάρκεια του οποίου με τις δράσεις μας τιμήθηκε η επανάσταση του 1821 που γέννησε το ελληνικό κράτος και τώρα τιμούμε τα γεγονότα που οδήγησαν στην σημερινή ταυτότητα του λαού μας, όπως διαμορφώθηκε μέσα από μια τραγωδία και στη συνέχεια από την ένταξη των Ελλήνων Μικρασιατών στο ελληνικό κράτος.

Το Δημοτικό συμβούλιο του Βύρωνα αποφάσισε για το θέμα και τους όρους του φετινού 8ου πανελλήνιου διαγωνισμού, ώστε να τιμηθεί με μία ακόμη δράση πολιτισμού η σημαντική επέτειος από την Μικρασιατική Καταστροφή. Το θέμα του διαγωνισμού είναι:
«Δεν θα ξαναδώ τον τόπο μου, αλλά δεν θα τον ξεχάσω ποτέ!»Η φράση ανήκει στη Φιλιώ Χαϊδεμένου που η ζωή της ακούμπησε τρεις αιώνες, σημαδεύτηκε από την καταστροφή της πατρίδας της, αλλά και από τον αγώνα της να ζήσει μια καινούρια ζωή στην Ελλάδα, όταν ήρθε από τη Μικρά Ασία πριν εκατό χρόνια.

Κρατείστε την παραπάνω φράση και σκεφτείτε:

Έχετε ακούσει αφηγήσεις για την εθνική και ανθρωπιστική τραγωδία των προσφύγων της Μικράς Ασίας από συγγενείς ή φίλους; Τι σας είπαν; Πώς ένιωθαν; Πώς ήταν η ζωή τους εκεί και στην συνέχεια εδώ; Τι σκέψεις σας δημιούργησαν αυτές οι αφηγήσεις;
Έχετε διαβάσει ή ακούσει για μεγάλα λογοτεχνικά έργα, εμπνευσμένα από τον πόλεμο και την προσφυγιά, όπως του Ηλία Βενέζη, του Στρατή Μυριβίλη, της Διδώς Σωτηρίου και άλλων; Έχετε μάθει στο σχολείο ή στο Πανεπιστήμιο για την Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή; Σας προβλημάτισαν ζητήματα υποδοχής, αποκατάστασης και ένταξης των Μικρασιατών προσφύγων; Είχατε ερεθίσματα για την σχέση πολέμου – προσφυγιάς, τότε και σήμερα;

Επιλέξτε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω ερωτήματα και απαντήστε λογοτεχνικά σε πεζό ή ποιητικό λόγο.

Στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν έφηβοι και νέοι δεκατριών έως τριάντα ετών, από όλη την Ελλάδα, με πεζά ή ποιητικά κείμενά τους που θα σταλούν μέχρι την 30η Ιουνίου 2022, σε κλειστό σφραγισμένο φάκελο.

Περιμένουμε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό να διαβάσουμε τις σκέψεις των απογόνων όλων εκείνων που είτε έχασαν την πατρίδα τους, είτε την είδαν να αλλάζει μέσα από συγκλονιστικά γεγονότα, στα χωριά, στις πόλεις, μέσα στις οικογένειες, εκατό χρόνια μετά σε έναν κόσμο που προχώρησε μπροστά, αλλά θυμάται και τιμά αυτό που συνέβη πίσω στο χρόνο.

Ποίηση, Β.Α.


ΠΗΛΙΝΑ ΟΡΑΜΑΤΑ

 

Με χαμόγελα πλάνα και με πήλινα οράματα

τους φακέλους ανοίγουν με τα ψεύτικα γράμματα

ταχυδρόμοι που φέραν απ' του χρόνου τα άνομα

τα φορτία που μπήκαν στην ψυχή μας παράνομα

 

οι ταγοί των σημείων των καιρών οι αχάριστοι

υπερόπτες και πλάνοι τεχνηέντως ευχάριστοι

δρεπανίζοντας ήλιο κομματιάζοντας ύπαρξη

μες τα άδικα χρόνια σε αχυρένια συνύπαρξη

 

των <θεών> που ανασταίνουν της απάτης τα φρόνιμα

με ιδιόλιγδα πάθη και με λήξης επώνυμα

και ανθρώπων πηλίνων με απύθμενα στόματα

τα ξερά όπου πλάθουν χρονοκύκλων τα χρώματα

 

και μας λένε< διαβάστε> να εδώ η συνέχεια

ένα θάνατο ακόμα θα κρατήσει η ανέχεια

μα ελπίστε ελπίστε μη φοβάστε μη χάνεστε

απ' του τίποτα χέρια -όπου βρείτε- να πιάνεστε.

 

                                                                             Β.Α.

Αριστέα Τσάντζου: Για τα «Κλειδιά στο τραπέζι» της Χρύσας Μαστοροδήμου

Δημοσίευση Ιανουάριος 2022: https://thraca.gr/


Η αποτίμηση μιας ζωής είναι ενίοτε οδυνηρή διαδικασία και επιφέρει θλίψη. Πράγματα που δεν κάναμε, πράγματα που έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά. H Χρύσα Μαστοροδήμου, με τη δεύτερη ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Οδός Πανός, «Κλειδιά στο τραπέζι», διαπραγματεύεται με κοινωνιολογική και φιλοσοφική διάθεση το «αμετάκλητο» παρελθόν («Ο χρόνος», σελ.24) αλλά και  το μέλλον του παρελθόντος που δεν είναι άλλο από το παρόν της γραφής, σε μια προσπάθεια να περιγράψει μια «ανώνυμη αρρώστια» («Άρρωστοι», σελ.26), που πλήττει τον σύγχρονο άνθρωπο.

Τα ποιήματα της συλλογής δομούνται με μια βασική αλληγορία, γύρω από τη διαλεκτική της κίνησης και της ακινησίας του χρόνου, της κίνησης και της ακινησίας της ύπαρξης. Πάνω στο «τραπέζι» που συμβολίζει αφενός το πραγματικό, τόσο το σύμπαν ως τόπο αλλά και ως χρόνο που μας περιβάλλει και αφετέρου την «τετράγωνη λογική» ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό του ανθρώπου, στέκουν τα «κλειδιά» της ύπαρξης μας, «κλειδιά σκουριασμένα», «πεταμένα αδιάφορα»:

έτσι μεγαλώσαμε
[…]
αντικρίζοντας τα βρόχινα όνειρά μας
κλειδιά σκουριασμένα
σε άδειο τραπέζι
πεταμένα αδιάφορα.
(«Κλειδιά στο τραπέζι», σελ.7)

Η ποιήτρια, αναλογιζόμενη τα «βουβά τοπία χρόνων παιδικών» της ζωής της, αλλά και των «φίλων»  που «εδώ και χρόνια βουβάθηκαν» («Φορτίο», σελ.44), θα μιλήσει για «σκουριασμένες» υπάρξεις, που εξελίχθηκαν «αδιάφορα», δίχως έγνοια, «πεταμένες» δίχως κατεύθυνση ή προσανατολισμό, με διάθεση να ξεδιπλώσει έναν κοινωνικό προβληματισμό γύρω από το παρόν του σύγχρονου ανθρώπου: ένα «άδειο τραπέζι», η μοναξιά, η απουσία, η απώλεια, η αδιαφορία.

Αμείλικτα αδιάφορος εντούτοις όλων, μοιάζει να είναι ο χρόνος με τον οποίο τα γεγονότα ή οι στιγμές, είναι συνυφασμένα. Η ποιήτρια θα φιλοσοφήσει τις ιδιότητες και τις εκφράσεις του χρόνου έτσι όπως εκδηλώνονται στην ίδια και θα αποδεχτεί την τελεσίδικη φύση του: «πίσω δεν γυρίζει»:

Ο χρόνος
αμετάκλητος
αμετάπειστος
[…]
με αλλάζει
[…]
με προσδιορίζει
πίσω όμως δε γυρίζει
(«Ο χρόνος», σελ.42)

Παρά την ψευδαίσθηση ροής και συνέχειας που δημιουργεί, ο χρόνος είναι «κλέφτης ενδιάμεσων σταθμών», («Αυταπάτη», σελ.28). Ο χρόνος μοιάζει να ψιθυρίζει η ποιήτρια δεν είναι συνεχής, συμπαγής, μες την ημερολογιακή του γραμμικότητά, αλλά διακοπτόμενος και διακεκομμένος. Γεμάτος κενά ανυπαρξίας, κενά ασυναισθησίας, απογοητεύσεις που ωστόσο γεμίζουν τις ρωγμές του χρόνου και συντελούν στην δημιουργία μιας στιβαρής βάσης, πάνω στην οποία εγγράφεται ή καταγράφεται ο «ανεξίτηλος χρόνος» («Ανεξίτηλο», σελ.23, ). «Ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει», λέει στον επόμενο στίχο. Κι ό,τι γράφεται, είναι παρόν, αφού ανακαλείται με την μνήμη, την ανάμνηση ή με το ίδιο το ποίημα:

κλειδιά στο τραπέζι
η παρουσία σου˙
τώρα
κλειδιά στο τραπέζι
η απουσία σου
(«Απουσία», σελ.15)

Τα «κλειδιά» της Μαστοροδήμου είναι ποιήματα που ξεκλειδώνουν παρουσίες, κλειδώνουν απουσίες. Είναι η επιθυμία της ποιήτριας να «κλειδώσει» τον χρόνο που την «κοροϊδεύει», που την «προσπερνάει», και «νούμερα στην πλάτη [της] κεντάει διαρκώς» («Περί χρόνου», σελ.40). Τα «κλειδιά», είναι «οι μέρες μας», «η ζωή μας», «σελίδες λευκές» στις οποίες εγγράφεται ανεξίτηλα το σημαντικότερο ποίημα:  η ίδια μας η ύπαρξη.

κι άλλοτε
κλειδώνει σε άυλες φυλακές
Έτσι είναι οι ζωές μας
σελίδες λευκές που γεμίζουνε γοργά
(«Λευκές σελίδες», σελ.25)

Τα «Κλειδιά στο τραπέζι» είναι η συλλογή με τα ποιήματα, η επιθυμία του όντος να αφήσει ένα κομμάτι από την ύπαρξη στο μεγάλο «τραπέζι» του άπειρου χρόνου που μας περιβάλλει. Σε μια αναμέτρηση από την οποία το ποιητικό «εγώ», το υπαρξιακό ον, τρέπεται από υποκείμενο σε αντικείμενο («εμένα/με):

Ο χρόνος […]
με αλλάζει
με πείθει
με ορίζει
με περιορίζει
με προσανατολίζει
με γοητεύει
με μαγεύει
με προσδιορίζει

Και μαζί η οδυνηρή διαπίστωση πώς ο πολύτιμος χρόνος δεν μας ανήκει:

αόρατα μάτια
πυρπολούν τις κινήσεις μου
σαν να μου έκλεψαν το χρόνο
κι ούτε μια στιγμή δεν μου ανήκει πια
…ούτε μια στιγμή
(«ΑΔΥΝΑΜΙΑ», σελ 13)

Κι όμως, η ποιήτρια δεν έχει ψευδαισθήσεις για το μέλλον. Ο πραγματικός χρόνος, εκείνος που έχει αξία, είναι ένας «κλασματικός χρόνος», δυστυχώς δυσανάλογος:

Για αυτό δε θέλω να αναρωτιέμαι
πόσος κλασματικός χρόνος μου απέμεινε.
Τόσος λίγος χρόνος
για τόσα πολλά λάθη.
(«Δημόσια αναμονή», σελ.9)

Η Χρύσα Μαστοροδήμου δεν θα φοβηθεί την χρήση επιθέτων ή επιρρημάτων, αλλά θα γίνουν το κατεξοχήν εργαλείο που ξεκλειδώνει την ποιητική μεταφορά και την εκφορά της συγκίνησης στους στίχους της. Η απλή, σχεδόν διάφανη γραφή υιοθετεί αποφθεγματικό χαρακτήρα που στοχεύει να κατευθύνει τον αναγνώστη, να υποδείξει το «νόημα» του ποιήματος, να «κλειδώσει» το ποίημα, όπως ακριβώς «κλειδώνει» η πραγματικότητα :

Με φράσεις κλισέ κλειδώθηκες
παντοτινά σε ένα μικρό χρυσό γοβάκι
(«Σταχτοπούτα», σελ.37)

Αποφθέγματα, βεβαιώσεις, οδυνηρές διαπιστώσεις, η ποιήτρια «σβήν[ει] το τσιγάρο [της]/ στο πρόσωπο του χρόνου/ να τον εκδικηθ[εί]» («Αυταπάτη», σελ.28), αφού καθώς σβήνει φωτιές γράφει ποιήματα, εξοστρακίζει το παρελθόν, ξαναγράφει το μέλλον με το μολυβένιο της όπλο. Το μέλλον, μοιάζει να ψιθυρίζει η Χρύσα Μαστοροδήμου, είναι επιλογή μας:

Έτσι είναι οι ζωές μας
σελίδες λευκές που γεμίζουνε γοργά
και το μολύβι εμείς κρατάμε
τη μοίρα των επιλογών μας
αμετάκλητα κουβαλάμε.
(«Λευκές σελίδες», σελ.25)

 

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022

Ποίηση, Αριστέα Τσάντζου



Αριστέα Τσάντζου


Ένα αδημοσίευτο ποίημα είναι
ένα νεκρό ποίημα,
κουβέντα που δεν ξεστόμισες
σκέψη που δεν φτερούγισε
στα κάγκελα, δεν ταξίδεψε
στα σύρματα.
Ένα αδημοσίευτο ποίημα είναι
μια νύχτα που μουρμούραγες
στο μαξιλάρι μονολόγους,
σκέψεις που κάλπαζαν
στις ενώσεις του πλακόστρωτου
ενώ επέστρεφες απ'την δουλειά,
από ένα «ποτό με φίλους»,
μια φευγαλέα σκέψη μέσα
στην θάλασσα, κάτω απ' άγρια σύννεφα,
στη λεωφόρο που σκαρφαλώνει τον
ορίζοντα με ταχύτητα ρόδας.
Κι είμαι κι είσαι κι είμαστε
άγνωστο ταξίδι, ποίημα
αδημοσίευτο.


Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2022

Αποτελέσματα διαγωνισμού ποίησης από το περιοδικό Θράκα για την κλιματική αλλαγή

Η Πρωτοβουλία για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος του Πανεπιστημίου Κολούμπια (SNFPHI) και το περιοδικό Θράκα έχουν τη χαρά να ανακοινώσουν τα αποτελέσματα του πρόσφατου διαγωνισμού που προκήρυξαν για αδημοσίευτα ποιήματα που αναφέρονται στην κλιματική αλλαγή, όπως εκδηλώνεται στην καθημερινή ζωή και επιδρά στα φυσικά, κοινωνικά και οικονομικά περιβάλλοντα.

Η κριτική επιτροπή που ανέλαβε το απαιτητικό έργο της αξιολόγησης των υποβληθέντων έργων, έλαβε υπόψη όλες τις συμμετοχές που πληρούσαν τις προδιαγραφές, όπως αυτές καθορίστηκαν στη σχετική ανακοίνωση του προκηρυχθέντος ποιητικού διαγωνισμού. Συνακόλουθα, προχώρησε στην ανακοίνωση των νικητών.

Η ανταπόκριση των δημιουργών σε αυτό το φλέγον και ζωτικής σημασίας ζήτημα, όπως είναι η ραγδαία κλιματική αλλαγή στον πλανήτη μας, υπήρξε συγκινητικά μεγάλη. Οι συμμετοχές ανήλθαν στις 245, με έργα ποικίλης εκφραστικής, νοηματικής και εικονοπλαστικής δύναμης, από πληθώρα σημαντικών, ανερχόμενων και πρωτοεμφανιζόμενων δημιουργών, που υπόσχονται ελπίδα για το μέλλον της εγχώριας ποιητικής δημιουργίας.

Έχοντας συνείδηση των άνωθεν συμπερασμάτων και αφότου ολοκληρώθηκε η ενδελεχής και προσεκτική εξέταση όλων των έργων, η κριτική επιτροπή ακολούθως απένειμε και τα 4 βραβεία, από $250 έκαστο, στους/στις κάτωθι ποιητές/ποιήτριες:

Δημήτρη Αγγελή, Άννα Γρίβα, Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, Αρτέμη Μαυρομμάτη.

Έπειτα, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την εκτίμηση της κριτικής επιτροπής, οι εκδόσεις Θράκα επέλεξαν ποιήματα από 20 ποιητές που βρέθηκαν στη βραχεία λίστα του συνόλου των καλύτερων συμμετοχών στο διαγωνισμό, για δημοσίευση σε ειδικό τεύχος της Θράκας, επιπροσθέτως επιδοτώντας με το συμβολικό ποσό των 50 ευρώ τους δημιουργούς, ώστε να πληρωθεί η πνευματική τους εργασία που θα φιλοξενηθεί.

Οι εν λόγω ποιητές/ποιήτριες είναι οι εξής:

Ελισάβετ Αρσενίου, Πόπη Αρωνιάδα, Σοφία Γουργουλιάνη, Νίκος Δασκαλόπουλος, Δώρα Κασκάλη, Ηλίας Κεφάλας, Έλσα Κορνέτη, Νικόλας Κουτσοδόντης, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Ειρήνη Μαργαρίτη, Χάρης Μελιτάς, Αντώνης Μπαλασόπουλος, Βαγγέλης Μπριάνας, Χίβα Παναχί,  Γιάννης Πατίλης, Ειρήνη Ρηνιώτη, Μαρία Σκουρλά, Γιάννης Στεφανάκης, Λίνα Στεφάνου, Στέφανος Τσιμπουρλάς Κρητικίδης.

Τα 4 βραβευμένα ποιήματα θα παρουσιαστούν από τους ίδιους τους ποιητές/ποιήτριες στη ζωντανή διαδικτυακή εκδήλωση της 27ης Ιανουαρίου 2022 στις 19:00 ώρα Ελλάδος.

Η εκδήλωση θα είναι προσβάσιμη μέσω της ιστοσελίδας της SNFPHI link: https://snfphi.columbia.edu/events/coal-fired-the-greek-poetry-of-climate-change και θα μεταδοθεί ζωντανά στο Facebook www.facebook.com/SNFPHI

Εκ μέρους των εκδόσεων Θράκα και της Πρωτοβουλίας για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος του Πανεπιστημίου Κολούμπια (SNFPHI) θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλες και όλους για την τιμή να αποστείλετε τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη δημιουργική προσπάθειά σας στο προσεχές μέλλον.

Ακολούθως, γνωστοποιούμε την σύνθεση της επιτροπής αξιολόγησης:

1) Φοίβη Γιαννίση (Ποιήτρια και Καθηγήτρια στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας)

2) Θάνος Γώγος (Ποιητής και εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού και των εκδόσεων Θράκα)

3) Τιτίκα Δημητρούλια (Καθηγήτρια Θεωρίας και Πράξης της Μετάφρασης στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ, μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας)

4) Κάρεν Βαν Ντάικ (Καθηγήτρια σύγχρονης ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ).

 

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022

ΟΥ ΚΡΑΝΙΑ, ΠΟΙΗΣΗ

 




 

                                                                                                              << Εἶδον σὺν πάντα τὸν           περισπασμόν,                          

                                                                                                                 ὃν ἔδωκεν ὁ Θεὸς τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων

                                                                                                                 τοῦ περισπᾶσθαι ἐν αὐτῷ               

                                                                                                                 σύμπαντα, ἃ ἐποίησε, καλὰ ἐν καιρῷ αὐτοῦ,                  

                                                                                                                 καί γε σὺν τὸν αἰῶνα ἔδωκεν ἐν καρδίᾳ αὐτῶν,

                                                                                                                 ὅπως μὴ εὕρῃ ὁ ἄνθρωπος τὸ ποίημα

                                                                                                                 ὃ ἐποίησεν ὁ Θεὸς ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ μέχρι τέλους>>

                                                                                                                                        ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ (3 ,  11-12 )

ΟΥ ΚΡΑΝΙΑ

Αλοφρόνων οι μέρες σε Ου κρανία αναλώσιμα

και με λόγια δυσπέπτως πυροκρότητα βρώσιμα

σφενδονίζουν τα ανίατα εις εταίρους αλλήλους

γρατσουνώντας σε χάρτες παγερούς παραλλήλους.

 

Και του χθες τα ποτήρια με ανθέων εκχύματα

στα παχύχαλα πρέσβεια σαλονίων τα βήματα

χαμογέλια όμματα των χρωμάτων ευώχημα

στο διπλώματο υπόκριτο του πολέμου το όχημα.

 

Σιδερόδρακοι σβήνουν περιπάτους του σάλιαγγα

το θαμνί τρεμοπαίζει στου αέρα τη φάλαγγα

μανδαρίνος κορδώνει των φοβήτρων την έλευση

σ’ ασυνείδητου βάθους των σκιών τη διέλευση.

 

Γλωσσοτόμες οι φλόγες από μήτρα  διάτρητη

απ’ απόκρυφες θάλασσες και στεριά μία άτρωτη

στα νεκρώτιμα εόρτια ετοιμάζουν μηνύματα

και του άδη στολίζουν ακεφάλιστα μνήματα.

 

Συνανθρώποι το πάλαι κι ως το χθές ήταν τούτοι

στη χλιδή βυθισμένη στην κραιπάλη στα πλούτη

κι όμως σάλεψε ο νους τους κοίτα δες πως κοιτάνε

κι από τώρα τους νιώθουν τα κουμπιά πως πατάνε.

 

Των κοράκων τα σμήνη περιμένουν τα ώνια

απ’ τους τάχα ανθρώπους κι εγκρυφίως τελώνια

να ξοφλήσουν το χρέος σε διπόδων αφάνισμα

σε πυρίφλεκτο χρόνου ποταπό ένα άνυσμα.

 

Ω αρχών ευτελείας σε κορφή πυραμίδια

λαθοσκέπτη επιστήμη  κι ανθρωπότητα μήδεια

τόση γνώση σου πρέπει στου εγώ το ολοκάρπωμα

όση θέλεις να φτάσεις στο μεγάλο  ολοκαύτωμα.

 

                                                                      Β.Α.

      

                  

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2022

Το λογοτεχνικό περιοδικό Διάσελο και οι εκδόσεις Καστανιώτη και διοργανώνουν διαγωνισμό συγγραφής διηγήματος.

Θέμα διαγωνισμού: «Στη βοή των νερών»
Χρονοδιάγραμμα
Λήξη διαγωνισμού: 28 Φεβρουαρίου 2022 (23:59)

Ανακοίνωση αποτελεσμάτων διαγωνισμού: 30 Μαΐου

Παρουσίαση στο Φεστιβάλ Βωβούσας: Σάββατο 16 Ιουλίου
Συνεργάτες
Κριτική επιτροπή: Τατιάνα Αβέρωφ, Δημήτρης Νόλλας, Σταυρούλα Παπασπύρου, Γιώργος Περαντωνάκης, Νίκος Χρυσός
Επιμελητής κειμένων περιοδικού-συντονιστής διαγωνισμού: Νίκος Χρυσός
Καλλιτεχνική διεύθυνση διάσελου: Karlopoulos&Associates
Έκδοση-διακίνηση: Εκδόσεις Καστανιώτη
Παραγωγή: ΑΜΚΕ land+water.
Πληροφορίες
Στον διαγωνισμό Διάσελο, μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι ενδιαφερόμενοι ανεξαιρέτως.
Τα κείμενα πρέπει να αποστέλλονται εντός προθεσμίας (28 Φεβρουαρίου 2022 – 23:59) στην ηλεκτρονική διεύθυνση: diaselo@land-water.org με τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας του διαγωνιζόμενου.
Τα διηγήματα με θέμα «στη βοή των νερών» δε πρέπει να ξεπερνούν τις 2500 λέξεις.

Στα πρώτα βραβεία (3) θα προσφερθεί δωρεάν τετραήμερη φιλοξενία με ημιδιατροφή σε Ξενώνα της Βωβούσας
Περισσότερες πληροφορίες: diaselo@land-water.org

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2022

22ος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός από την Εταιρεία Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου


Η Εταιρεία Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου, προκηρύσσει και φέτος, για εικοστή δεύτερη κατά σειρά χρονιά, Λογοτεχνικό Διαγωνισμό (ποίηση, διήγημα, θεατρικό, οδοιπορικό, δοκίμιο, παραμύθι και σατιρικό). Οι όροι του διαγωνισμού είναι οι εξής:
Το θέμα είναι ελεύθερο.
Όλα τα έργα πρέπει να είναι δακτυλογραφημένα.
Κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να συμμετέχει με 1 (ένα) έργο ανά κατηγορία πλην του ποιήματος όπου επιτρέπονται έως 2 (δύο).
Το διήγημα δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 15 σελίδες σε διπλό διάστημα,
καθώς και το θεατρικό, το οδοιπορικό, το δοκίμιο και το παραμύθι.
Τα έργα πρέπει να είναι ανέκδοτα και αδημοσίευτα.
Η υποβολή τους θα γίνει σε 3 (τρία) αντίγραφα, τα οποία θα φέρουν υποχρεωτικά μόνο το ψευδώνυμο, όπως και ο φάκελος αποστολής τους. Μέσα στον φάκελο θα πρέπει να υπάρχει άλλος σφραγισμένος φάκελος, με τα πλήρη στοιχεία του διαγωνιζομένου (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, ηλικία, επάγγελμα, ηλεκτρονική διεύθυνση, την κατηγορία στην οποία συμμετέχει και τον τίτλο του έργου του), ενώ στην εξωτερική όψη και αυτού του φακέλου θα αναγράφεται μόνο το ψευδώνυμο και η κατηγορία στην οποία συμμετέχει.
Για τα παιδιά και τους εφήβους, η κατηγορία και η ηλικία να αναγράφονται στην εξωτερική όψη των φακέλων που θα εμπεριέχουν τα στοιχεία των διαγωνιζομένων.
Η προθεσμία υποβολής των έργων λήγει στις 28 Μαΐου 2022.
Τα έργα να αποσταλούν ταχυδρομικώς στην εξής διεύθυνση:

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΠΟΛIΤΙΣΜΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ
POST RESΤANTE 18702 ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ 2
Ταχυδρομικό Κατάστημα Λεωφόρος Δημοκρατίας 7- 9, Τ.Κ. 187 56
Τηλ. 2104315 942 – 6948228939

Συνέντευξη με τη συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Ευδοκία Ποιμενίδου

Η Ευδοκία Ποιμενίδου, μιλάει στην Χρύσα Μαστοροδήμου με αφορμή το βιβλίο της, «Η φώκια, η ντέτεκτιβ και το πειρατικό σκουλαρίκι»




Η Ευδοκία Ποιμενίδου είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός και ζει στη Λάρισα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ξυλαγανή του νομού Ροδόπης. Σπούδασε Νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη και αργότερα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Δούλεψε σε νηπιαγωγεία σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Έγραψε τα παραμύθια που άκουγε απ' τη γιαγιά της και δώδεκα απ’ αυτά έγιναν βιβλίο με τίτλο «Τα παραμύθια της γιαγιάς Ευδοκίας», το οποίο πωλείται από το λαογραφικό μουσείο Ξυλαγανής του νομού Ροδόπης για την ενίσχυση των εσόδων του. Έχει πάρει βραβείο για 2 παραμύθια και το βιβλίο της «Ένα μπουκέτο παραμύθια» βραβεύτηκε στον διαγωνισμό Σικελιανά 2014. Το 2015 η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά της απένειμε Εύφημο μνεία για το μυθιστόρημά της «Τα διαμάντια της Δόμνας» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ.

Η Ευδοκία Ποιμενίδου είναι παράλληλα μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Εκπαιδευτικών Ν. Λάρισας, που έχει πλούσια πολιτιστική δράση στην περιοχή και μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Λεξωτεχνίες που εκδίδεται από το Πολιτιστικό Κέντρο Εκπαιδευτικών. Για λογαριασμό του Bookia απάντησε στις ερωτήσεις μας με αφορμή το νέο της βιβλίο για παιδιά και εφήβους «Η φώκια, η ντέτεκτιβ και το πειρατικό σκουλαρίκι».


Η Ανθή είναι ένα δεκάχρονο παιδί με μια ιδιαίτερη ευφυΐα που η δασκάλα της δεν καταλαβαίνει. Αγαπημένη της συνήθεια είναι να ανακαλύπτει μυστήρια, πράγμα που έχει βάλει αρκετές φορές σε μπελάδες τους γονείς της.

Την συναντάμε σε μια παραλία του νομού Λάρισας, όπου φιλοξενούνται οικογενειακώς από έναν φίλο του πατέρα της σε ένα τροχόσπιτο σε μια παραδεισένια πλαγιά των νότιων παρυφών του Κισσάβου. Εκεί γνωρίζει άλλα τέσσερα παιδιά και γίνονται η «Αγρία πεντάδα», όπως τους ονόμασε ο πατέρας της. Κάνουν τα μπάνια τους και χτίζουν πύργους από άμμο με τη γιαγιά Κλεοπάτρα, συνταξιούχο κτηνίατρο και σωστό πειραχτήρι.

Κι εδώ η Ανθή θα ανακαλύψει ένα μυστήριο, κι αυτή τη φορά δεν λαθεύει. Ακούει μια ύποπτη λέξη από μια παρέα αντρών στην ταβέρνα και στήνει αυτί για περισσότερες πληροφορίες. Οι ψαράδες σκοπεύουν να δολοφονήσουν τις φώκιες και η Ανθή τους έχει ακούσει να το σχεδιάζουν. Στην αρχή αποφασίζει να μην πει τίποτα στους γονείς της και να δράσει μόνο με τους φίλους της. Όταν όμως βλέπει τον έναν από τους ψαράδες - αυτόν με το πειρατικό σκουλαρίκι- να αγοράζει καμάκια και γάντζους, αποφασίζει να τα πει όλα στον πατέρα της. Εκείνος, στην αρχή είναι επιφυλακτικός, αλλά οι πληροφορίες που παίρνει για το ποιόν των ψαράδων που του υποδεικνύει η κόρη του τον βάζουν σε σκέψεις ότι μπορεί και να έχει δίκιο αυτή τη φορά. Μιλάει στους φίλους του και αποφασίζουν να ενημερώσουν το λιμενικό σώμα.

Η Ανθή επιβεβαιώνεται όταν σε μια θαλασσινή εκδρομή πιάνουν επ’ αυτοφώρω κάποιους ψαράδες που προσπαθούν να σκοτώσουν μια φώκια. Καλούν το λιμενικό, η πληγωμένη φώκια μεταφέρεται στο κέντρο περίθαλψης της Αλοννήσου και οι μεγάλοι της παρέας πείθονται ότι η Ανθή έχει δίκιο σε όσα υποπτεύεται.

Στη συνέχεια οι μεγάλοι επαναπαύονται στη σκέψη ότι έχει αναλάβει την υπόθεση το λιμενικό, πράγμα που δεν καθησυχάζει την Ανθή, η οποία αποφασίζει να εμπλέξει και άλλους στην υπόθεση. Ένας φοιτητής γεωπονίας και οι φίλοι του, δέχονται να βοηθήσουν την μικρή ντετέκτιβ και αποφασίζουν να παρακολουθήσουν τους ύποπτους ψαράδες. Τελικά, καταφέρνουν να αποτρέψουν τη δολοφονία των φωκιών και να οδηγήσουν το λιμενικό σώμα ώστε να συλλάβει τους κακούς ψαράδες.

Όμως, μια έκπληξη περιμένει την Ανθή και τους φίλους της. Η κτηνίατρος του κέντρου περίθαλψης φωκιών της Αλοννήσου τους ενημερώνει ότι η πληγωμένη φώκια που έσωσαν γέννησε και πρέπει να πάνε να βαφτίσουν το μικρό φωκάκι. Τα πέντε παιδιά της παρέας, αποφασίζουν να γίνει νονά του μωρού η συνταξιούχος κτηνίατρος της παρέας που έδωσε τις πρώτες βοήθειες στη μαμά φώκια, όταν την βρήκαν πληγωμένη στη σπηλιά. Εκεί, άλλη μια έκπληξη περιμένει την Ανθή, όταν την παροτρύνουν να δώσει ένα όνομα και στη μαμά φώκια.

Το καλοκαίρι τελειώνει με τις καλύτερες εντυπώσεις και η Ανθή με τους γονείς της γυρίζουν στην Αθήνα γεμάτοι όμορφες εικόνες που θα τους συντροφεύουν όλο τον χειμώνα.



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 

Το νέο σας βιβλίο «Η φώκια, η ντέτεκτιβ και το πειρατικό σκουλαρίκι», γραμμένο με χιούμορ, αμεσότητα και ρεαλισμό αλλά και μυστήριο παρόλο που είναι ένα βιβλίο για εφήβους, καταφέρνει να συγκινήσει τον αναγνώστη όλων των ηλικιών. Θα θέλατε να μας πείτε πως προέκυψε ο τίτλος και λίγα λόγια για την ιστορία;

Ο τίτλος προέκυψε από τους ήρωες της ιστορίας. Υπάρχει ένα κορίτσι που αποκαλύπτει μυστήρια, όταν πιστεύει ότι υπάρχουν. Για τον λόγο αυτό ο πατέρας της την αποκαλεί χαϊδευτικά "ντετέκτιβ". Επίσης, υπάρχει μια φώκια που τη βρίσκουν πληγωμένη και τη σώζουν, και ένας ψαράς με ένα σκουλαρίκι σαν αυτά που φορούσαν οι παλιοί πειρατές.

Το θέμα αφορά στο παράνομο κυνήγι των θαλάσσιων όντων που καταστρέφουν τα δίχτυα των ψαράδων, μεταξύ αυτών και των φωκιών.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στα παράλια του νομού Λάρισας όπου η παρέα των παιδιών, που είναι οι πρωταγωνιστές, περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Σε μια εκδρομή τους βρίσκουν μια πληγωμένη φώκια, τη σώζουν και στη συνέχεια βοηθούν στη σύλληψη των ψαράδων που σχεδιάζουν τη δολοφονία των φωκιών που τους καταστρέφουν τα δίχτυα. Αυτό που επεδίωκα γράφοντας αυτή την ιστορία, είναι να ευαισθητοποιηθούν όλοι, κυρίως οι νέοι, στην προστασία της φύσης και των ειδών της.

Πρόκειται για ένα οικολογικό λοιπόν παραμύθι; Ως εκπαιδευτικός είχατε κατά νου την επίτευξη κάποιων στόχων;

Πρόκειται για ένα οικολογικό παραμύθι με πολλά πραγματικά στοιχεία. Η περιγραφή της περιοχής που εκτυλίσσεται η ιστορία, τα μνημεία που αναφέρονται και το κέντρο διάσωσης και περίθαλψης φώκιας στην Αλόννησο είναι αληθινά. Φανταστικοί είναι οι ήρωες και η περιπέτεια που έζησαν.

Η επίτευξη των στόχων υπάρχει πάντα όταν γράφω, αλλά δε γνωρίζω αν συμβαίνει λόγω της ιδιότητας του εκπαιδευτικού. Θεωρώ πως, οι στόχοι, δίνουν κατεύθυνση στο γράψιμο. Αν δεν υπάρχουν, ο συγγραφέας παραπαίει ψάχνοντας τον δρόμο του. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο στόχος είναι να ευαισθητοποιηθούν όσοι το διαβάσουν, κυρίως τα παιδιά, σχετικά με το θέμα του παράνομου κυνηγιού των θαλάσσιων όντων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Επίσης, η ψυχαγωγία των παιδιών και η παραίνεση στη φιλαναγνωσία είναι πάντα ένας στόχος.

Ο συγγραφέας μεταφέρει και μεταπλάθει δημιουργικά τους δικούς του προβληματισμούς. Ποιες είναι οι δικές σας πηγές έμπνευσης;

Ο περίγυρος είναι μια μόνιμη πηγή έμπνευσης. Οι φίλοι με τις προσωπικές ιστορίες τους, το περιβάλλον με τα προβλήματά του και οι εμπειρίες μου, τα βιώματά μου, αποτελούν έμπνευση. Στη συγκεκριμένη ιστορία ήρθε από την αφήγηση κάποιων φίλων μου ότι είδαν φώκιες στα νότια παράλια του νομού Λάρισας. Γνωρίζοντας ότι ο φυσικός τους χώρος είναι στην περιοχή των Σποράδων, κεντρίστηκε το ενδιαφέρον μου πώς και γιατί έφτασαν τόσο βόρεια. Γνωρίζοντας επίσης ότι υπάρχουν ψαράδες που τις κυνηγούν, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι είναι είδη προς εξαφάνιση, είχα την έμπνευση να γράψω αυτή την ιστορία.

Γενικά οι ήρωες σας είναι σύγχρονα παιδιά της διπλανής πόρτας. Με την επαφή σας με τα παιδιά αυτής της ηλικίας, καθώς είστε και γιαγιά η ίδια, πιστεύετε ότι τους κεντρίζει εύκολα το ενδιαφέρον το βιβλίο γενικά;

Στην εποχή μας, όλο και δυσκολότερα κεντρίζεται το ενδιαφέρον των παιδιών. Οι πολλές επιλογές που τους παρέχονται ώστε να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, καθιστούν επιτακτικότερη την ανάγκη για καλά βιβλία. Κυρίως οι οθόνες, τάμπλετ, κινητά, υπολογιστές, ηλεκτρονικά παιχνίδια, προσφέρουν στα παιδιά ένα πλήθος από ελκυστικές και εύκολες επιλογές για ψυχαγωγία, οπότε, το βιβλίο, δυστυχώς, περνάει σε δεύτερη μοίρα. Αν λάβουμε υπόψη και τις εξωσχολικές δραστηριότητες, ο χρόνος που απομένει για λογοτεχνικά αναγνώσματα συρρικνώνεται δραματικά. Όμως, ένα καλό βιβλίο πάντα έχει θέση στις βιβλιοθήκες.

Σημαντικό ρόλο στο να αναπτύξουν τα παιδιά ενδιαφέρον για τα βιβλία παίζει το παράδειγμα που έχουν μέσα στην οικογένεια και οι φιλαναγνωστικές δράσεις στα σχολεία. Ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι τα παιδιά μιμούνται τους γονείς και τους δασκάλους. Επομένως, η εικόνα του γονιού με ένα βιβλίο στο χέρι και μια καλά οργανωμένη βιβλιοθήκη είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η ομάδα των παιδιών, «η αγρία πεντάδα» όπως την αποκαλεί ο πατέρας της πρωταγωνίστριας της Ανθής, αγωνίζεται για τη διάσωση της φώκιας. Τα σύγχρονα παιδιά έχουν τέτοιες ανησυχίες; Θεωρείται ότι λείπει από τα παιδιά η επαφή με τη φύση και η ευαισθητοποίηση για τέτοια θέματα;

Νομίζω ότι στις μεγάλες πόλεις λείπει αυτή η επαφή. Ένας περίπατος ή τα μπάνια στη θάλασσα το καλοκαίρι δεν είναι αρκετά για να δώσουν στα παιδιά το ερέθισμα να ενδιαφερθούν για τη φύση και το περιβάλλον. Χρειάζεται κάτι παραπάνω. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια με τα περιβαλλοντολογικά προγράμματα στα σχολεία και με τις οργανωμένες δράσεις στα κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, δίνεται η ευκαιρία για επαφή των παιδιών με τη φύση και καλλιεργείται η συνειδητοποίηση για την αναγκαιότητα της προστασίας όλων των ειδών της πανίδας και της χλωρίδας στον πλανήτη.

Στο μυθιστόρημά σας υπάρχει έντονη περιγραφή των θεσσαλικών τοπίων. Είναι στόχος σας να αναδείξετε και την ομορφιά της περιοχής μέσα από την ιστορία σας;

Τα τοπία της θεσσαλικής γης μου είναι πολύ οικεία. Επομένως, αυτομάτως θα έλεγα, τοποθέτησα την ιστορία μου σε χώρους που γνωρίζω. Στόχος μου εξ’ αρχής δεν ήταν η ανάδειξη των τοπίων, αλλά η επιθυμία να τονίσω την αναγκαιότητα για προστασία των ειδών που απειλούνται από εξαφάνιση. Στην πορεία, η μαγεία των τοπίων αναδύθηκε και οι περιγραφές έγιναν αβίαστα, αναδεικνύοντας την ομορφιά της φύσης στα παράλια της θεσσαλικής γης.

Είστε μέλος της λογοτεχνικής συντροφιάς. Είστε αισιόδοξη για το μέλλον του παιδικού βιβλίου δεδομένης της μαζικότητας του διαδικτύου αλλά και των πολλών άλλων επιλογών διασκέδασης που έχουν σήμερα τα παιδιά όπως προείπατε;

Το ζητούμενο είναι να βγαίνουν καλά παιδικά βιβλία. Είναι, πιστεύω, αναντικατάστατη η επαφή των παιδιών με ένα βιβλίο που το αντιλαμβάνονται με πολλές αισθήσεις. Κάθε νέο βιβλίο που πιάνουν στα χέρια τους είναι και μια καινούρια εμπειρία. Το αγγίζουν, το μυρίζουν, το φυλλομετρούν, το αισθάνονται. Έχει το δικό του σχήμα, μέγεθος, χρώμα, είναι μοναδικό. Η οθόνη έχει κάτι το απρόσωπο. Σε μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη όλα τα βιβλία έχουν το ίδιο σχήμα και χρώμα. Χωρίς να υποτιμώ τη χρησιμότητα των ψηφιακών εκδόσεων, πιστεύω ότι το παιδικό βιβλίο, στη μορφή που το ξέρουμε και το αγαπάμε, θα συνεχίσει να υφίσταται για πολλά χρόνια ακόμα. Παρ’ όλο που η ψηφιοποίηση σε όλους τους τομείς είναι ένα γεγονός που συνεχώς εξαπλώνεται και καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μέρος στη ζωή μας, είμαι αισιόδοξη πως, για το παιδικό βιβλίο πάντα θα υπάρχει χώρος.

Με ποιον ήρωα του βιβλίου σας ταυτιστήκατε περισσότερο;

Η κεντρική μου ηρωίδα είναι μια δεκάχρονη με έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα και μια λαμπρή προσωπικότητα. Όμως, δεν ταυτίζομαι μαζί της, ίσως λόγω ηλικίας. Μάλλον, ταιριάζω περισσότερο με τη γιαγιά Μαρία που, μαζί με τον άντρα της, έχουν ένα μικρό εξοχικό που έχει την ωραιότερη θέα στη θάλασσα. Έχουν κι έναν κήπο με καλοκαιρινά ζαρζαβατικά από τα οποία φτιάχνει πίτες και άλλες νοστιμιές που απολαμβάνουν οι φίλοι τους. Λέει διδακτικές ιστορίες στα εγγόνια της και στους φίλους τους, κάτι που έχω κάνει πολλές φορές με τα δικά μου εγγόνια. Ένας άλλος χαρακτήρας που θα ήθελα να ταυτιστώ είναι η Κλεοπάτρα, η συνταξιούχος κτηνίατρος.

Έχετε γράψει και διηγήματα ενώ το προηγούμενο βιβλίο σας ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΔΟΜΝΑΣ, που έχει βραβευτεί, είναι ένα βιβλίο για όλες τις ηλικίες. Τι είναι αυτό που σας κάνει να επιλέγετε την παιδική λογοτεχνία έναντι της λογοτεχνίας για ενήλικες;

Ξεκίνησα γράφοντας παραμύθια, στη συνέχεια έκανα συλλογή λαϊκών παραμυθιών και μετά ήρθαν τα διηγήματα και τα μυθιστορήματα. Νομίζω ότι η παιδική λογοτεχνία με επέλεξε, δεν την επέλεξα. Το μυθιστόρημα «Τα διαμάντια της Δόμνας» ήταν μια εσωτερική μου ανάγκη. Ήθελα να καταθέσω τις μνήμες που είχα από τις αφηγήσεις των παππούδων μου με καταγωγή από την ανατολική Θράκη. Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα, αποτέλεσμα μελέτης της ιστορίας των αρχών του 20ου αιώνα και της προσφυγιάς του 1922 και μεγάλης αγάπης για την περιοχή της Θράκης και της Αλησμόνητης Πατρίδας των προγόνων μου.

Από όσο ξέρω πάντα γράφετε κάτι. Ετοιμάζετε κάτι καινούριο προς έκδοση αυτό τον καιρό;

Ετοιμάζεται ένα βιβλίο μου για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας με θέμα τη διαφορετικότητα και τη συνεργασία. Είναι ένα αλληγορικό παραμύθι που το έχω αγαπήσει γιατί το είχα γράψει όταν πήγε ο εγγονός μου στον παιδικό σταθμό. Παράλληλα, γράφω ένα μυθιστόρημα για εφήβους, το οποίο ελπίζω να καταφέρω να ολοκληρώσω και να γίνει βιβλίο.

Εκ μέρους του Bookia σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Καλοτάξιδο το νέο σας πόνημα.

Ευχαριστώ για τη συνέντευξη και εύχομαι υγεία και αξιόλογες δημιουργίες στο χώρο την παιδικής λογοτεχνίας.
 

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022

Νέο βιβλίο του Γιάννη Καραγιάννη από τις εκδόσεις Νήσος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις νήσος το βιβλίο του Γιάννη Καραγιάννη,

  ΠΑΣΟΚ και πολιτικός λόγος

Νοηματοδοτήσεις του λαϊκισμού, εκσυγχρονισμού και σοσιαλισμού.

 

Στην τρέχουσα, κυρίαρχη φιλολογία περί λαϊκισμού, συντρέχει μια ουσιοκρατική θεώρηση, η οποία εντοπίζεται ευκρινώς στον επιστημονικό λόγο. Παρά την ποικιλία που διαπιστώνεται πως εμφανίζει, ο λαϊκισμός προσεγγίζεται ως παρέκκλιση, παραφθορά, ακρότητα, απατηλή υπόσχεση, κακή δημαγωγία ή δόλια πολιτική, η οποία υπάρχει αντικειμενικά και αναμένει απλώς τους εκάστοτε φορείς της ώστε να τεθεί σε κίνηση, να ασκηθεί. Υποστηρίζεται πως υπάρχει «αντικειμενικά» μια «πρέπουσα» πολιτική και μια «λαϊκιστική» πολιτική που αντιδιαστέλλεται προς αυτήν. Ο επιστημονικός λόγος, στο πλαίσιο αυτό, στοχεύει να εντοπίσει, κατατάξει, ταξινομήσει και περιγράψει τις διάφορες ποικιλίες του «λαϊκιστικού φαινομένου», να καταγράψει την έκταση της προσβολής ενός πολιτικού φορέα από την «ασθένεια» του λαϊκισμού, να προειδοποιήσει για την πολιτική του επικινδυνότητα και αντιδημοκρατική του επίπτωση. Με τον τρόπο αυτό, η πολιτική λειτουργία του επιστημονικού λόγου ταυτίζεται με εκείνη του πολιτικού. Βασική θέση, στην ανάλυση που ακολουθεί, είναι ότι ο λαϊκισμός δεν συνιστά αντικειμενικό και δοσμένο μέγεθος, μια πραγματικότητα που αναμένει από τον επιστημονικό λόγο να ανακαλύψει την «αλήθεια» του: να τον περιγράψει, αναλύσει και, γενικώς, να φέρει στην επιφάνεια την ουσία και τα βασικά χαρακτηριστικά του, ως ιδιαίτερο είδος πολιτικής ρητορικής, οργάνωσης, λόγου, λογικής, ιδεολογίας ή πρακτικής. Η απόπειρα οντολογικής διευθέτησης του λαϊκισμού αντικαθίσταται, στην παρούσα εργασία, από μια οπτική που δεν τον συλλαμβάνει ως κάτι που «είναι», αλλά ως κάτι που (λέγεται πως) «συμβαίνει», ως κάτι που (λέγεται πως) «γίνεται». Το συμβαίνον-λαϊκισμός, εν προκειμένω, ως «κάτι» που υποτίθεται πως χαρακτηρίζει ένα είδος πολιτικής θεώρησης και πρακτικής, (ανα)παράγεται, ως ρητορική, στο πλαίσιο μιας δημόσιας συζήτησης που του προσδίδει και τα επιμέρους νοηματικά του περιεχόμενα. Ο λαϊκισμός και το νόημά του δεν υπάρχουν έξω από αυτή τη (δημόσια) συζήτηση, κι εάν, ενδεχομένως, εμφανίζεται ως «αντικειμενική πραγματικότητα», «δοσμένη»πολιτική πρακτική, οργάνωση και ιδεολογία, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πραγματικά ως παραδοχή και ισχυρισμός στο πλαίσιο, ακριβώς, αυτής της (ιστορικής) συζήτησης.

  

Ο Γιάννης Καραγιάννης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1969. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης), στο οποίο και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μελέτη πρακτικών κυβέρνησης και άσκησης εξουσίας, την ανάλυση του πολιτικού λόγου, της ελληνικής πολιτικής, του κομματικού και εκλογικού ανταγωνισμού και της πολιτικής επικοινωνίας.







Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

3 Ποιήματα του Β.Α.

 Τρία ποιήματα από τον Β.Α που δε θέλει να αποκαλύψει την ταυτότητα του. Ευχαριστώ για την αποστολή. 


artpiece

ΧΑΙ ΚΟΥ  ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

 

 Οι χίλιες λέξεις

σκότωσαν την εικόνα

παλιάς αγάπης.

 

Κίτρινο φύλλο

στον άνεμο του  χρόνου

πετάμε μαζί.

 

Κυματοξόρκι

με τα δεμένα στοιχειά

μέσα σου σβήνεις.

 

Πικρή ζωή

ίσκιοι ίσκιοι χάνονται

στ’ απόβραδο.

 

Χαμογελάμε

πεθαίνοντας στα στήθη

που θηλάσαμε.

 

Ονειρεύομαι

στη σκοτεινή νύχτα

ψάχνω τη χαρά.

 

Έπεσε μέσα

ο ουρανός απόψε

στο ποτήρι μου.

 

Φεγγαρόδειπνο

κι  η μυστική θλίψη

ψάχνει ελπίδα.

 

θέλεις δύο

αθάνατη μοναξιά

για να πεθάνεις.

 

Ήρθα και φεύγω

όμορφες μέρες θλίψης

που θα ξαναβρώ.

 

ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΕΝ ΤΡΟΠΗ

 

Απ’ της αρχαίας Σουμερίας τα νερά

του Φομαλχώ του Αντάρη τα αστρόφωτα

Σάρων και Νήρων Σώσων τη σειρά

από τα κόκκινα του Ταύρου απόφωτα

 

του Ποσειδώνα τις ομίχλες τις πυκνές

Ιαπετού Τιτάνα τα ενθυμήματα

του Άρη τις μοσχίδες τις οκνές

τ’ απόβραδα στην Αφροδίτη βήματα

 

στα Κρόνια τα γένη τα χρυσά

στα σμαραγδένια Διικά αστραποκοπήματα

στου Ερμή τα σύνολα ορχηστρικώς τα μουσικά

σε γης παλιροφέγγαρα ατοπήματα

 

κι απ ’τις ρομφαίες μέσα της ψυχής

με αγωνίας την κραυγή στο στόμα

χαμένο άστρο μιας ανάκυκλης αόρατης αυγής.

 

Εγώ... ο άνθρωπος... πορεύομαι ακόμα…

 

     ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

 

Τώρα στα λευκογέρατα εκείνες τις βραδιές

πεθύμησα στην όμορφη μάγισσα Μυτιλήνη

με το κρασί για γιατρικό στης μνήμης τις πληγές

και την αστροκαθρέφτιστη της θάλασσας γαλήνη.

 

Τ’ αγνάντεμα πεθύμησα  στην Ιωνία  πέρα

και το τρεμοπαιχνίδισμα απ’ του Αϊβαλιού τα φώτα

της βάρκας την κυματιστή στο πέλαο τη μέρα

και μια παλιά ερωτική μες το τραντζίστορ νότα.

 

Το αεροπλάνο που ’φευγε αντίθετα απ’ το πλοίο

παλιά αγάπη να περνά στη νέφελη σελήνη

να προσκυνά ευλαβικά άγρυπνο οπλίτη βίο

σε κάποιας θλίψης μακρινής να χάνεται τη δίνη.

 

Την ομορφιά πεθύμησα  βραδιάς τρικυμισμένης

που πάντρευε ο άνεμος το κύμα με το  χιόνι

κι οι νηριήδες έστρωναν κρεβάτι ειμαρμένης

με μοναξό κατάλευκο και απαλό σεντόνι.

 

Τον άνεμο που φύσαγε σε αναριούς  πευκώνες

κι έφερνε κόσμους μυστικούς στο άρμα του δεμένους

τους επισκέπτες μες το νου Μυτιλινιούς αιώνες

στις χωραφιές των σαπφικών ποιητόστοιχων ζεμένους.

 

Το ιλαρό λιομάζωμα σε Θεοφίλου κάδρα

παλιό ένα άδειο αρχοντικό θάνατος που’χε κλείσει

ευλογημένη εσπερινή του Ιουλίου αύρα

σ’ ένα λειψό από σοβά παλιό ένα ξωκλήσι.

 

Το ιχνήλατο στην αμμουδιά απ’ τ’ άρβυλο το βήμα

του φλοίσβου το μουρμουρητό του βράχου το σιγόντο

μιας τράτας διαβατάρικης τη θορυβώδη ρίμα

που δίχτυζε σαρδελικά μπρος στον οικείο πόντο.

 

Πεθύμησα και μακρινά να βλέπω να διαβαίνουν

τα φορτηγά του ωκεανού καράβια ποντοπόρα

σε αφρισμένους δίαυλους ν΄ανεβοκατεβαίνουν

στη μεταμεσονύχτια να χάνονται την ώρα

 

κι άλλα να παν κα το βορά κατά το νότο άλλα

με τον εξάντα να μετράν  τα μήκη και τα πλάτη

και πάνω θε να χύνεται γαλάξιο το γάλα

μες το αρμυρό το σκόταδο στης πλώρης το αλάτι.

 

Πόσες ακόμα μάγισσα όμορφη Μυτιλήνη

μου ’χεις αφήσει στην ψυχή μνημονικές εικόνες

που ένα  Ωριόνιο τις κουβαλάει δελφίνι

στης στρατευμένης νιότης μου τους ιερούς ανθώνες.                                                                                            


 B.A.

 

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2022

Νέα ποιητική συλλογή από την Αναστασία Κλώνη



 

ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ

 

ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

 

Πίσω από κάθε λέξη,

υπάρχει πάντα μια σκέψη,

που αναζητά ν’ αποτυπωθεί

στο μπλε τετράδιο του μαθητή.

Ιστορίες και ευαισθησίες

ξεκινούν χαράματα,

από τις πένες των ποιητών

με νυχτικό μονάχο, δίχως σώμα

κάτω από τη σταφυλή της γης,

ψάχνοντας τ’ αλμυρένιο τους κορμί.

 

ΓΙΑ ΚΑΘΕΤΙ ΠΟΥ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ

 

Στη διασταύρωση του πόνου

-εκεί που ρέει μέλι και γάλα-

συναντήθηκαν οι αγωνίες του κόσμου,

που εκτοξεύθηκαν στο σύμπαν, σαν άστρα,

κάνοντας ευχή να είναι η ζωή πιο όμορφη και ζωηρή

για καθετί που ανασαίνει.

  

ΣΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΝΤΑΡΙ

 

Η τελειότητα που χάνουμε

κι η αθωότητα που ψάχνουμε

με γρήγορες ματιές μέσα από τζάμι θολό,

σ’ ένα ηλιοβασίλεμα ελαφρύ και δροσερό.

Η μυρωδιά από ανοιξιάτικα λουλούδια πατημένα

επονείδιστη και ανώφελη

στην τύχη του ματιού αφημένα,

από μια γωνιά ψυχρή και μακρινή.

Κι η φρεσκάδα της ψυχής

στην έρημο της μοναξιάς χαμένη

γυρεύει μια πηγή να ξεδιψάσει

σ’ ένα σμικρό καλαντάρι όλα βρήκαν θέση.

 

ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΡΑΔΑΣΜΩΝ ΤΟΥ ΣΤΕΡΝΟΥ

 

Δάχτυλα περασμένα στα μαλλιά

κι ανομολόγητα αισθήματα

κατέκλυσαν την αίθουσα του θρόνου

και υπό το φως το εσπερινό, μετά τη βροχή,

όταν μύρισε το χώμα, είχα όλη τη νύχτα

άρωμα αγριοφράουλας στο στόμα.

Λίγο ακόμα- έτσι, για να κοιμηθώ το βράδυ

να ενωθούν οι άκρες μια αναπνοή μακριά

επί των κραδασμών του στέρνου.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

 Συγγραφέας: Αναστασία Κλώνη 

Σελίδες: 46 

Σχήμα:14 x 21cm

Κωδικός ISBN: 978-960-626-442-9

 Έτος έκδοσης: 2021

 Εκδόσεις: Πηγή, Θεσσαλονίκη

Το βιβλίο διατίθεται ηλεκτρονικά

https://www.pigi.gr/product/poiisi-stin-arxi-tou-taksidiou/

 Βιογραφικό:      Η Αναστασία γεννήθηκε στη Πάτρα όπου ζει και εργάζεται. Είναι αριστούχος του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

 Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Ποίημα με το οποίο συμμετείχε στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης του εκδοτικού οίκου «Κέφαλος» έλαβε τιμητική διάκριση (2021), καθώς επίσης 3 χαικού ποιήματά της προκρίθηκαν στον διαγωνισμό χαικού των εκδόσεων Ανεμολόγιο τα οποία συμπεριλήφθησαν και στην συλλογική έκδοση που κυκλοφόρησε το 2021 με τον τίτλο «Τα χαικού της άνοιξης».

Τον Οκτώβριο του 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Στην αρχή του ταξιδιού» από τις Εκδόσεις Πηγή.