ΚΡΙΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, ΜΠΙΡΣΙΑΝΗ ΓΙΩΡΓΟΥ (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΌ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ fractal
Ερχόμαστε από μία σκοτεινή άβυσσο και καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο.
Το μεταξύ τους φωτεινό διάστημα
το λέμε ζωή”.
Τα παραπάνω λόγια του Ν. Καζαντζάκη μου έρχονται στο νου τελειώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου της Χρύσας
Μαστοροδήμου “Ο Βιβλιοπώλης”. Στο βιβλίο κυριαρχούν δύο κομβικής σημασίας
γεγονότα. Το ένα λίγο μετά την αρχή και το δεύτερο λίγο πριν το τέλος. Μεταξύ των δύο αυτών σημείων
εκτυλίσσεται η ιστορία. Μία ιστορία ερωτική που
περιγράφει τη ζωή, τις ανησυχίες, τις ψυχολογικές διακυμάνσεις του ήρωα της.
Η συγγραφέας αφηγείται τη ζωή ή για την ακρίβεια τα σημαντικότερα
επεισόδια της ζωής
ενός επιτυχημένου επαγγελματικά βιβλιοπώλη έχοντας επιλέξει να πραγματευτεί
σημαντικά ζητήματα όπως ο έρωτας,
η διάκριση μεταξύ καλού και κακού και η
επίπτωση της ροής του χρόνου στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Μία
έντονα ερωτική αλλά και υπαρξιακή ιστορία ξετυλίγεται ανάμεσα
στα δύο κομβικά γεγονότα που προανέφερα τα
οποία ξαφνιάζουν με την γλαφυρή περιγραφή της Χρύσας Μαστοροδήμου. Η αφήγηση
μετασχηματίζεται σε ζωντανή
εικόνα δημιουργώντας στο αναγνώστη έντονα συναισθήματα.
Αντίθετα τα γεγονότα που
διαδραματίζονται μεταξύ αυτών των σημείων παρουσιάζονται επενδυμένα με ένα ομιχλώδες πέπλο
μυστηρίου ή μία ασαφή εικόνα σαν και αυτή που έχουν για την πραγματικότητα οι
δεσμώτες στην αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή είναι διάσπαρτα μικρότερα συμβάντα τα οποία
συνθέτουν το ψυχογράφημα του ήρωα αλλά και οδηγούν, χωρίς να την αποκαλύπτουν, στην κατάληξη της ιστορίας. Κάποια από τα
σημεία αυτά ο αναγνώστης αδυνατεί να τα εντοπίσει προσδίδοντας τους την
πρέπουσα σημασία για την πλοκή και την εξέλιξη της ιστορίας παρά μόνο όταν
φτάσει στο δεύτερο και τελευταίο ξάφνιασμα της ιστορίας. Τότε, χωρίς να το θέλει, η σκέψη του κάνει χωροχρονικό άλματα
διατρέχοντας την ιστορία αντίστροφα
και προσδίδοντας στα ενδιάμεσα γεγονότα την σημασία που τους αναλογεί.
Τι είναι ο χρόνος; Μπορεί να γυρίσει
προς τα πίσω; H ροή του είναι γραμμική ή κυκλική;
Στην ιστορία του “Βιβλιοπώλη” ο χρόνος μοιάζει
με ένα τεντωμένο σκοινί. Στην αρχή
και το τέλος του κυριαρχούν δύο μεγάλοι κόμποι που αντιστοιχούν στα κύρια συμβάντα.
Ενδιάμεσα βρίσκονται άλλοι μικρότεροι κι άλλοι μεγαλύτεροι κόμποι που
αντιστοιχούν στα γεγονότα που ο αναγνώστης, κάποια εντοπίζει με ευκολία κι άλλα
καλείται να ανακαλέσει στη μνήμη του αφού φτάσει στο τελικό συμβάν, γυρίζοντας
ουσιαστικά το χρόνο προς τα πίσω αδυνατώντας όμως να αλλάξει
την τραγική μοίρα του
ήρωα αλλά και των προσώπων
που τον συνοδεύουν.
Όταν ήμουν μικρός ήθελα, όταν μεγαλώσω, να γίνω βιβλιοπώλης. Με βάση αυτή την ανάμνηση και παιδική επιθυμία κι έχοντας διαβάσει κι άλλες ιστορίες με θέμα τα βιβλία, τις βιβλιοθήκες ή τα βιβλιοπωλεία περίμενα κάτι τελείως διαφορετικό βλέποντας μόνο τον τίτλο του βιβλίου. Καθώς όμως αρχίζει και προχωράει η ανάγνωση του “Βιβλιοπώλη” ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι πρόκειται για μία εντελώς πρωτότυπη ιστορία με ισχυρή αφηγηματική δύναμη και έντονες συναισθηματικές εναλλαγές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου