Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Η ποίηση της Γιοβάννας Καλπαξή



«Ίσως να φταίει που δεν σκάρωσα ένα όνειρο

για να κυνηγήσω.



Που άφησα τους δείκτες
χωρίς να με ρωτήσουν.
να χαράζουν δρομολόγια
Μπήκα και βγήκα από άλλα κτίρια,
Πέρασα από αγορές,
από μπαρ
με την compact μουσική
να μαχαιρώνει τις φλέβες μου.
Από σ΄αγαπώ
από ενοικιάζεται,
από γκράφιτι με γλώσσες ξεδιάντροπες.
φωτιά και αέρας.
να δουν να περνάει έξω από την μάντρα
Πέρασα κι από τα κοιμητήρια
με τους λαιμούς των σταυρών να τεντώνονται
η ζωή.
Γελάω»!!!!
Σπουργίτι στη χούφτα μου ο χρόνος.
Ε, και;

(άχρονος καιρός)

----------------------------
τη νύχτα
τρένα ξεκολλάνε από τους τοίχους

τρέχουν διασταυρώνονται



στο δίκτυο

εκείνο το όρθιο



με τα μέλη ανοιχτά



σε αφίσα ανατομίας.



Παράθυρα - αστραπές 

ράγες - μουσική.


Στα τζάμια

πολύχρωμες σκιές που

για ένα "μήπως"

ταξιδεύουν.


Ανατολή - Δύση
Βορρά - Νότα

Χ

στο κάπου

του ορίζοντα.

(Κατάσαρκα, 2008)

Περισσότερα για την ποιήτρια στις σελίδες της: 

Δεν υπάρχουν σχόλια: