Αν θέλετε να ταξιδέψετε όπως εγώ και δεν καταφέρετε, υπεύθυνο θα είναι το ηφαίστειο Αγιαφιγιαπλαγιουρκούλ στη νότια Ισλανδία.
Και μερικές πληροφορίες για την περιβόητη στάχτη που μου έστειλαν φίλοι με email.
...Περιμένουμε να διαρκέσει δύο ημέρες ή και περισσότερο ή κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό για πολλές μέρες. Υπάρχει μια περιορισμένη ποσότητα μάγματος, ανέφερε στο Reuters ο καθηγητής Αρμαν Χόσκουλντσον του Πανεπιστημίου της Ισλανδίας.
Όμως ακόμα κι αν η έκρηξη σταματήσει άμεσα, οι τεράστιες ποσότητες ατμού και ηφαιστειακών πετρωμάτων θα μπορούσαν να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα για εβδομάδες ή μήνες.
Η τέφρα από την έκρηξη του Πινατούμπο το 1991 (η οποία πάντως ήταν η ισχυρότερη έκρηξη ηφαιστείου τον 20 αιώνα) εκτινάχθηκε σε ύψος 30 χλμ και παρασύρθηκε 8.000 χλμ μακριά μέχρι τις ανατολικές ακτές της Αφρικής.
Τπ βαρύ πέπλο στάχτης απορρόφησε ένα μέρος της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας και έριξε τη μέση θερμοκρασία της Γης κατά ένα βαθμό τα δύο χρόνια που ακολούθησαν την έκρηξη.
Ακόμα εντονότερη ήταν η κλιματική επίδραση από την έκρηξη του ηφαιστείου Ταμπόρα στην Ινδονησία το 1815, η οποία θεωρείται η ισχυρότερη στην καταγεγραμμένη ιστορία. Η σκοτεινή χρονιά που ακολούθησε ονομάστηκε «η χρονιά χωρίς καλοκαίρι».
Μερικές δεκαετίες αργότερα, το 1883, η έκρηξη του Κρακατάου ανάμεσα στην Ιάβα και τη Σουμάτρα σκόρπισε στάχτη που έκανε πολλές φορές το γύρο της Γης και άλλαξε το χρώμα του ουρανού την ώρα της δύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου