Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΑ ΧΑΡΗ






Έλαβα με χαρά την πρώτη ποιητική συλλογή του 2012. Πρόκειται για τη νέα ποιητική συλλογή του Χάρη Μελιτά ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΗΤΤΑΣ. Ο ποιητής συνεχίζει με το γνωστό προσωπικό του ύφος να ασκεί κριτική και να αποτυπώνει με τα δικά του χρώματα τις σκέψεις του για το σύγχρονο γίγνεσθαι. Ποίηση βαθιά υπαρξιακή, ώριμη, συναισθηματική αλλά παράλληλα με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις, καλοδουλεμένο στίχο και με πηγαία αίσθηση της γλώσσας. Ελεύθερος στίχος με εσωτερικό ρυθμό και αρμονία μια ποίηση που αξίζει κανείς να εντρυφήσει. 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΗΤΤΑΣ

Απ' όλο το αέναο θεατρικό παιχνίδι
"Τα έργα και οι μέρες του ανθρώπου"
απολαμβάνω μόνο τα διαλείμματα.
Ειρήνης


ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΠΑΝΗ

Κηδεύτηκε χτες, μεταξύ συγγενών και φίλων.
Λίγοι λεκέδες πορφυροί στο πεζοδρόμιο
θα τον θυμίζουν το πολύ ως το φθινόπωρο
μέχρι να βάψουν τη βροχή και να χαθούνε.
Εκεί, μπροστά στης τράπεζας τις σκάλες 
στερνή φορά στο πλήρωμα του Μάρτη 
το σώμα κι η ψυχή αγκαλιαστήκανε 
σε μια φιγούρα σκοτεινή, απεγνωσμένη.
Προτού προφτάσει τον ληστή, 
τον πρόφτασε η νύχτα. 
Αποκοτιά, συμπέραναν οι συντηρητικοί.
Δεν είναι εποχή για υπερβάσεις.
Αστοχη κίνηση, γνωμάτευσαν οι άλλοι.
Οι τράπεζες μας πίνουνε το αίμα.
Συνωστισμός από ιδέες ερμαφρόδιτες
σε εύθραυστες βιτρίνες ασφαλείας.
Λογιστική της παρακμής. Λευκή σημαία.

Κηδεύτηκε χτες, μεταξύ συγγενών και φίλων.
To αύριο κηδεύτηκε μαζί του.
Δημοσία δαπάνη.


ΟΙ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΕΣ



Εάν του πλάσματος  οι όροι αντιστραφούν
και πολλαπλασιάσουμε αντί να διαιρούμε
το αποτέλεσμα τυπώνεται στην κάρτα μας:
Κουκουλοφόροι υπεράνω υποψίας.

Δεν πυρπολούμε τοκογλύφους κι απορρίμματα
μόνο του μέλλοντος σκορπίζουμε τις στάχτες 
εντεταλμένοι ολετήρες-εμπρηστές
των πυκνοΰφαντων δασών που πλέκουν οι ιδέες.

Δεν καταστρέφουμε βιτρίνες στεγανές
μόνο ελπίδες θρυμματίζουμε λαθραία
συνειδητοί υπεργολάβοι βομβιστές
των αγαλμάτων που φρουρούν το φως της ουτοπίας.

Περιφερόμαστε ως άγνωστοι-γνωστοί
όλοι μάς ξέρουνε, κανείς δεν μας αγγίζει
δεν ξεκολλάει η κουκούλα μας ποτέ
τα ίδια μας τα πρόσωπα φοράμε προσωπεία.

Κι όταν οπλίζουμε το χέρι του σκοπού
βάζουμε πάντα αλεξίσφαιρο γιλέκο
 έτσι που αν καμιά αδέσποτη μας βρει τυχαία να
κατευθυνθεί στο στήθος του αθώου.


Δεν υπάρχουν σχόλια: