3 ποιήματα του Χρήστου Ντικμπασάνη

ΕΞΑΡΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΑΝΤΙΟ ΣΥΜΠΑΝ Χρήστος Ντικμπασάνης Οι μέρες άρχισαν πάλι να μακραίνουν Τα φύλλα του τσαγιού μέσα στην κούπα τον ερχομό κάποιου ξένου παράξενου προμηνύουν Θα μου φέρει τη νίκη; Τη δόξα η ήττα του θα μου χαρίσει; Ή θα έρθει για να με συντρίψει με τα δικά του τα δεινά; Διασχίζοντας το διάστημα με την παράξενη πραμάτεια του στην πλάτη θα έρθει για να παζαρέψει ή τα όνειρά μου να βλάψει; Θα έρθει μήπως να μ’ενοχλήσει ή άκαρδα να με απειλήσει; Υποσχέσεις να με γεμίσει ή κρατώντας ρομφαία πύρινη να με φοβίσει; Ποιο θα είναι το μήνυμά του; Πόλεμος, δουλεία, δόξα, ήττα; Προσμένω κάθε χαραυγή της μορφής του τη δαιμονική αχλή Θα μου υψώσει το σπαθί αστραφτερό σαν κεραυνό; Ή θα είναι όλο υπεκφυγές ύπουλα ζητώντας να με παρακάμψει; Θα τον λένε θάνατο ή θα τον φωνάζουν δόξα και ζωή; ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΑΣΤΡΟ Αστέρι που αναφλέγεσαι μπροστά στα ερεβώδη μάτια του χάους ποιο χέρι πολεμιστή μπορεί να συλλάβει τη φοβερή δόξα σου; Σε τι βάθη ατέρμονα, σε τι διαστάσεις λάμπει η φλόγα απ’ τα μάτια σου; Ποιος μαχητής προσδοκά να του δώσεις φτερά; Ποιο χέρι ήρωα τολμά ν’ αδράξει τη φωτιά σου; Ποιο όπλο και ποιου πολέμου τέχνη μπορεί την καρδιά σου να νικήσει; Με ποια αλυσίδα βαριά άφοβου πολεμιστή το χέρι μπορεί να σε φυλακίσει; Όταν οι πολέμαρχοι ρίξουν πια κάτω τα δόρατά τους και με τα δάκρυά τους μουσκέψουν το Σύμπαν, εσύ θα χαμογελάς για τη νίκη σου μαζί με τον δημιουργό σου Αστέρι που αναφλέγεσαι μπροστά στα σκοτεινά μάτια του χάους, ποιο χέρι πολεμιστή μπορεί να συλλάβει τη φοβερή όψη σου; ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΜΑΧΕΣ Όνειρα Όνειρα μέσα στο διάστημα Όνειρα μέσα στη νύχτα του απείρου Όνειρα μέσα στη νύχτα του χάους πριν από το θάνατο Όνειρα μέσα στο Σύμπαν πριν από το θάνατο των πολεμιστών Των πολεμιστών που γέμισαν με όνειρα το Σύμπαν Μάχες Μάχες μετά από τα όνειρα Μάχες πολεμιστών που ονειρεύτηκαν πριν από τις φλόγες του πολέμου Μάχες αγωνιστών που έκαναν όνειρα πριν από το οριστικό όνειρο του θανάτου Του θανάτου χωρίς όνειρα μέσα στο αιώνιο σκοτάδι του ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΔΥΣΗ Βαθαίνω, κατέχω αλλά δεν έχω απύθμενους κόσμους ασύλληπτης πραγματικότητας εικονικής Βυθίζομαι, κατέχομαι αλλά δεν απέρχομαι από απάτητους ουρανούς πραγματικότητας ηλεκτρονικής Καταδύομαι, κατέρχομαι αλλά δεν εμπεριέχομαι στο είδωλό σου το ψηφιακό μέσα στους αλγόριθμους του δικτύου σου

Ο Βιβλιοπώλης, Χρύσα Μαστoροδήμου, Εκδόσεις Βακχικόν, Λευκή Σαραντινού

Ευχαριστώ Λευκή Σαραντινού για το κριτικό σημείωμα για το νέο μου μυθιστόρημα.

(αναδημοσίευση από literature.gr)

*

Ως ένα ψυχογράφημα, ως ένα μικρό μυθιστορηματικό φιλοσοφικό δοκίμιο μπορεί να χαρακτηριστεί το δεύτερο συγγραφικό πόνημα της Χρύσας Μαστοροδήμου με τίτλο «Ο βιβλιοπώλης».

Η συγγραφέας κατάγεται και ζει στη Λάρισα όντας εκπαιδευτικός με σπουδές που αφορούν τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και την Ειδική Αγωγή. Η Χρύσα Μαστοροδήμου γράφει μεν από τα εφηβικά της χρόνια και έχει διακριθεί για τα ποιήματά της με βραβεία και επαίνους ουκ ολίγες φορές, αλλά εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Τα τεμάχια» μόλις το 2021. Είχαν προηγηθεί οι ποιητικές συλλογές «Διερμηνείς, ποιητικές επιλογές» και «Κλειδιά στο τραπέζι» το 2009 και το 2018 αντίστοιχα.

Η αλήθεια είναι πως το πρώτο μυθιστόρημα της Μαστοροδήμου είναι αρκετά διαφορετικό από το δεύτερό της και αυτό αποδεικνύει την συγγραφική της ικανότητα. Το πρώτο της μυθιστόρημα ήταν ένα μυθιστόρημα για τη μετανάστευση και την ξενιτιά. Αφορούσε τη μετανάστευση των Ελλήνων στη Γερμανία τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 και ήταν ένα μυθιστόρημα με γρήγορη πλοκή και έντονο σασπένς.

Το δεύτερο μυθιστορηματικού τύπου πόνημα της συγγραφέως προσιδιάζει περισσότερο σε φιλοσοφικό δοκίμιο παρά σε μυθιστόρημα. Αφορά τον τρόπο διαχείρισης μιας ερωτικής απογοήτευσης ενός βιβλιοπώλη, του Άγγελου. Ο Άγγελος είναι ένας καθ’ όλα συνηθισμένος άνθρωπος που ζει μια εντελώς συμβατική και συνηθισμένη ζωή. Όλα αυτά μέχρι που γνωρίζει μια μικρότερή του κοπέλα, τη Γιώτα, την οποία και θα ερωτευτεί σφόδρα. Όταν όμως εκείνη θα αποφασίσει τελικά να τον εγκαταλείψει, εκείνος θα βυθιστεί στη μελαγχολία αφού προβεί σε μία ανασκόπηση της μέχρι τώρα ζωής και των σχέσεών του έως τότε. Η Γιώτα, η πρώτη αγάπη του η Άννα, η Κλαίρη, η Λουκία και άλλες πολλές γυναίκες, όλες, θα διαπιστώσει ο ίδιος, άφησαν το στίγμα τους στην ψυχή του. Καμία, όμως, δεν ήταν σαν τη Γιώτα, εκείνη που αποδείχθηκε η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του που χάθηκε, όμως, ανεπιστρεπτί…

Πώς βιώνει καθένας από εμάς την εγκατάλειψη και την απώλεια του έρωτα; Πώς καταφέρνει κάποιος να διαχειριστεί κάτι τόσο επώδυνο για τον ψυχισμό του; Και τι γίνεται με τις αναμνήσεις που μας κατακλύζουν όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Πώς συμβιβάζουμε τη λογική με το συναίσθημα;

Το βιβλίο της Μαστοροδήμου παρέχει αρκετή τροφή για ενδοσκόπηση στους αναγνώστες του και θα τους επιφυλάξει ένα αναπάντεχο φινάλε για το τέλος της θλιβερής αυτής για τον Άγγελο ερωτικής ιστορίας. Πρόκειται, επομένως, για ένα πόνημα το οποίο απευθύνεται σε αναγνώστες που αποτελούν «ανήσυχα πνεύματα», τουλάχιστον από αναγνωστικής απόψεως.

«Πόση απελπισία και κακία καταφέρνει να κουβαλάει το ανθρώπινο πλάσμα μέσα του για μια τόσο εφήμερη ζωή; σκέφτηκε. Πρέπει να είναι το μοναδικό είδος που τα καταφέρνει τόσο καλά. Να αυτοκαταστρέφεται, να διαλύει ό,τι αξίζει και ό,τι πρέπει να αγαπά. Να αρέσκεται στην αυτολύπηση και να χαίρεται με πράγματα χωρίς αξία, ενώ τα αληθινά είναι πάντα μπροστά του. Πόσο αξιολύπητος είναι ο άνθρωπος πραγματικά! Πόσο αξιολύπητοι είμαστε!»

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ 14/02, Ντικμπασάνης Χρήστος

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ 14/02

ΕΡΩΤΑ ΘΕΕ

Έρωτα θεέ ανίκητε στη μάχη

με τα δύο φοβερά κεφάλια σου,

της πλάνης και της τρέλας,

πόσο πολύ σε λατρεύουμε

και όμως ποτέ δεν εισακούς

τις ταπεινές μας ικεσίες

για την εύρεση του γνήσιου,

του παντοτινού, του εκπληρωμένου πάθους

Γονυπετείς ικέτες προσερχόμαστε

στο βωμό σου μπροστά,

απιθώνοντας δώρα ακριβά,

τη ψυχή, το νου, τη ζωή μας

μα εσύ τα περιφρονείς,

απαιτώντας μόνο

τα θολωμένα μάτια

και την καρδιά μας

Με την στάχτη τους

θέλεις να λουστείς,

καθώς λάγνα και περιπαιχτικά

θα μας κοιτάς αλυσοδεμένους

να σερνόμαστε στα πόδια σου

υπάκουοι τυφλοί

Χρήστος Ντικμπασάνης

Νότα Μάντα, νέες ποιητικές συλλογές

Ευχαριστώ την κα Νότα Μαντά για την αποστολή των ποιητικών της συλλογών  Πύρρειος Νίκη και Ποφυρά Λόγια. Καλοτάξιδα! 

Δείγμα γραφής:  

Τα νεκρά περιστέρια δεν πηγαίνουν στον παράδεισο

κρέμονται πάνω από της νύχτας τον ματωμένο μανδύα,

γυρεύοντας δικαιοσύνη.

Δικαιοσύνη στα παιδιά που κρατούν στα χέρια τους

παπαρούνες ματωμένες.

Στους άντρες που έχουν ανοιχτό το πουκάμισο στο θάνατο.

Στις μάνες που τις νύχτες κρατούν τα συντρίμμια στον κόρφο τους,

θρηνώντας τα παιδιά τους !

Δικαιοσύνη στους νεκρούς που σκάβουν

με τα χέρια τους το χώμα γυρεύοντας ελευθερία .

Δικαιοσύνη στα κομμένα πόδια που γυρεύουν να ενωθούν με το σώμα

Στην Ειρήνη που κείτεται ξεκοιλιασμένη στην άκρη του δρόμου

Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη που υπερήφανη παλεύει

με μόνο όπλο την πίστη της!

Νότα Μαντά

Γιώργος Αλεξανδρής, Ερωτική Πανδαισία, ποίημα

   ΕΡΩΤΙΚΗ  ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ

Ευτύχησα ν’ ασπαστώ την καλή μου τη μοίρα
στα μάτια σου τα εκφραστικά και καλοσυνάτα,
στο συναπάντημα με της ψυχής σου το μεγαλείο,
σμιλεύοντας  με χάρη του  έρωτα την πλησμονή.

Σε πρόσμενα νύμφη των καιρών, άγια και ελεούσα,
τρισεύγενη θεά της παράδοσης και των μύθων,
νεράιδα σε αποζήτησα στην έκσταση των πόθων
να βρω απάγκιο στη ζωή και λάτρεμα να προλάβω.

Στα σταυροδρόμια της ζωής σε καρτερούσα
αγλάισμα ευγενικών ονείρων και πανδαισία,
μαζί σου σε θεοβάδιστα σοκάκια να βαδίσω
και τις πεθυμιές μου στις απαντοχές σου να ζήσω.

Ευδόκησαν της αγάπης και της τύχης οι θεοί,
μελίρρυτοι ν’ ανοίξουν της καρδιάς μας οι κρουνοί,
στ’ αγκάλιασμα το σφιχτό να στέρξουν οι χαρές μας
και τα χείλη μας το «σ’ αγαπώ», γλυκά να ψιθυρίσουν.

Λαμπρύνονται οι μέρες μου στην αρχοντιά σου,
ουρανόσταλτες και λιόφωτες σε πρωινά μαγεμένα
και οι νύχτες μου φεγγαρόλουστες κι ασημωμένες
στης αγρύπνιας το λευτέρωμα και τη σκλαβιά.

Ξέχωρος μικρός θεός εγώ κι εσύ το ίνδαλμά μου,
θεία ευχαριστία η ζωή και πλέρια ευγνωμονούσα,
καθώς είναι το αντάμωμά μας ολοκλήρωσης σπονδή,
θέωση και λύτρωση στο συνομίλημα των ψυχών μας.

                                                  Γιώργος   Αλεξανδρής

Μανώλης Αναγνωστάκης, ποίηση για το Ολοκαύτωμα

ΑΝΤΙ ΝΑ ΦΩΝΑΣΚΩ …

”Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι Με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες -Μάντεις κακών και οραματιστές- Όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου Και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα (Και δε μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια) Πήρα τους δρόμους μοναχός σφυρίζοντας. Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια Όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα Ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε Στον πράο ουρανό με διαφημίσεις Αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων. Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πως Κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και βιβλιοθήκες Οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία Όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων Και θανάτων -έτσι που πια δεν ήξερε Κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα- Όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών Από τους οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών Τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων. Εξαίσια νύχτα τελεσίδικη και μόνη Οριστική (όχι καθόλου όπως οι λύσεις Στα περιπετειώδη φιλμ). Τίποτα δεν πουλιόταν πια. Έτσι λαφρύς και περιττός πήρα τους δρόμους Βρήκα την Κλαίρη βγαίνοντας Απ’ τη Συναγωγή κι αγκαλιασμένοι Κάτω απ’ τις αψίδες των κραυγών Περάσαμε στην άλλη όχθη με τις τσέπες Χωρίς πια χώματα, φωτογραφίες και τα παρόμοια.Τίποτα δεν πουλιόταν πια.

Από τη συλλογή Η συνέχεια 2 (1956)Μανόλης Αναγνωστάκης

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ 2024 – 2025

Το ΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ προκηρύσσει τον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τη συγγραφή διηγήματος με θέμα:

«Αλληλέγγυα Παιδικότητα»

Ο διαγωνισμός θα παραμείνει ανοικτός από την 1η Οκτωβρίου 2024 μέχρι και τις 31 Ιανουαρίου 2025.

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ:Τα διηγήματα υποβάλλονται στην ελληνική γλώσσα.

Το όριο των λέξεων ορίζεται στις 2.000.

Δεν υπάρχουν περιορισμοί εθνικότητας ή τόπου διαμονής του διαγωνιζόμενου

Τα διηγήματα που θα αποσταλούν δεν πρέπει να έχουν δημοσιευθεί σε οποιοδήποτε μέσο, ή με οποιονδήποτε τρόπο.

Κατώτερο όριο ηλικίας για συμμετοχή στο διαγωνισμό είναι η συμπλήρωση του 16ου έτους του διαγωνιζόμενου κατά την ημερομηνία λήξης του διαγωνισμού.

Τα διηγήματα πρέπει να υποβληθούν με ψευδώνυμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση santa.solidarity@gmail.com. Σε ξεχωριστό αρχείο αποστέλλεται το πραγματικό όνομα, η διεύθυνση, το τηλέφωνο και το email του διαγωνιζόμενου.

Τα προσωπικά δεδομένα προστατεύονται.

Τα έργα που δεν θα τηρούν τους παραπάνω όρους δεν θα κριθούν.

Τα καλύτερα διηγήματα θα καταβληθεί προσπάθεια να εκδοθούν σε βιβλίο.

Τα τελικά αποτελέσματα θα ανακοινωθούν μέχρι τέλος Απριλίου 2025.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Η Κριτική Επιτροπή αποτελείται από τα παρακάτω μέλη, κατ’ αλφαβητική σειρά:ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΔΙΩΝΗ, Συγγραφέας – Κριτικός βιβλίου

ΔΗΜΟΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Μεταφραστής

ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ AΓΓΕΛΟΣ, Φιλόλογος – Ποιητής

ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ ΜΑΝΟΣ, Συγγραφέας – Κριτικός

ΜΠΑΪΛΑ ΤΕΣΥ, Συγγραφέας – Κριτικός

ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, Συγγραφέας

ΝΟΛΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, Συγγραφέας

ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ ΛΙΝΑ, Κριτικός

ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΔΕΔΟΥΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, Φιλόλογος-Συγγραφέας

ΣΥΡΓΚΑΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ, Εκπαιδευτικός

ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΟΥ ΕΛΙΑΝΑ, Συγγραφέας

Η Κριτική Επιτροπή δεν δικαιολογεί τις επιλογές της.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: info@diktyoagiasparaskevis.gr

https://diktyoagiasparaskevis.gr/diagonismos/

Ο βιβλιοπώλης, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις Βακχικόν, Μαστοροδήμου Χρύσα

ΚΡΙΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, ΜΠΙΡΣΙΑΝΗ ΓΙΩΡΓΟΥ (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΌ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ fractal

Ερχόμαστε από μία σκοτεινή άβυσσο και καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο.

Το μεταξύ τους φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή”.

 

Τα παραπάνω λόγια του Ν. Καζαντζάκη μου έρχονται στο νου τελειώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου της Χρύσας Μαστοροδήμου “Ο Βιβλιοπώλης”. Στο βιβλίο κυριαρχούν δύο κομβικής σημασίας γεγονότα. Το ένα λίγο μετά την αρχή και το δεύτερο λίγο πριν το τέλος. Μεταξύ των δύο αυτών σημείων εκτυλίσσεται η ιστορία. Μία ιστορία ερωτική που περιγράφει τη ζωή, τις ανησυχίες, τις ψυχολογικές διακυμάνσεις του ήρωα της.

Η συγγραφέας αφηγείται τη ζωή ή για την ακρίβεια τα σημαντικότερα επεισόδια της ζωής ενός επιτυχημένου επαγγελματικά βιβλιοπώλη έχοντας επιλέξει να πραγματευτεί σημαντικά ζητήματα όπως ο έρωτας, η διάκριση μεταξύ καλού και κακού και η επίπτωση της ροής του χρόνου στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Μία έντονα ερωτική αλλά και υπαρξιακή ιστορία ξετυλίγεται ανάμεσα στα δύο κομβικά γεγονότα που προανέφερα τα οποία ξαφνιάζουν με την γλαφυρή περιγραφή της Χρύσας Μαστοροδήμου. Η αφήγηση μετασχηματίζεται σε ζωντανή εικόνα δημιουργώντας στο αναγνώστη έντονα συναισθήματα.

Αντίθετα τα γεγονότα που διαδραματίζονται μεταξύ αυτών των σημείων παρουσιάζονται επενδυμένα με ένα ομιχλώδες πέπλο μυστηρίου ή μία ασαφή εικόνα σαν και αυτή που έχουν για την πραγματικότητα οι δεσμώτες στην αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή είναι διάσπαρτα μικρότερα συμβάντα τα οποία συνθέτουν το ψυχογράφημα του ήρωα αλλά και οδηγούν, χωρίς να την αποκαλύπτουν, στην κατάληξη της ιστορίας. Κάποια από τα σημεία αυτά ο αναγνώστης αδυνατεί να τα εντοπίσει προσδίδοντας τους την πρέπουσα σημασία για την πλοκή και την εξέλιξη της ιστορίας παρά μόνο όταν φτάσει στο δεύτερο και τελευταίο ξάφνιασμα της ιστορίας. Τότε, χωρίς να το θέλει, η σκέψη του κάνει χωροχρονικό άλματα διατρέχοντας την ιστορία αντίστροφα και προσδίδοντας στα ενδιάμεσα γεγονότα την σημασία που τους αναλογεί.

Τι είναι ο χρόνος; Μπορεί να γυρίσει προς τα πίσω; H ροή του είναι γραμμική ή κυκλική;

Στην ιστορία του “Βιβλιοπώλη” ο χρόνος μοιάζει με ένα τεντωμένο σκοινί. Στην αρχή και το τέλος του κυριαρχούν δύο μεγάλοι κόμποι που αντιστοιχούν στα κύρια συμβάντα. Ενδιάμεσα βρίσκονται άλλοι μικρότεροι κι άλλοι μεγαλύτεροι κόμποι που αντιστοιχούν στα γεγονότα που ο αναγνώστης, κάποια εντοπίζει με ευκολία κι άλλα καλείται να ανακαλέσει στη μνήμη του αφού φτάσει στο τελικό συμβάν, γυρίζοντας ουσιαστικά το χρόνο προς τα πίσω αδυνατώντας όμως να αλλάξει την τραγική μοίρα του ήρωα αλλά και των προσώπων που τον συνοδεύουν.

Όταν ήμουν μικρός ήθελα, όταν μεγαλώσω, να γίνω βιβλιοπώλης. Με βάση αυτή την ανάμνηση και παιδική επιθυμία κι έχοντας διαβάσει κι άλλες ιστορίες με θέμα τα βιβλία, τις βιβλιοθήκες ή τα βιβλιοπωλεία περίμενα κάτι τελείως διαφορετικό βλέποντας μόνο τον τίτλο του βιβλίου. Καθώς όμως αρχίζει και προχωράει η ανάγνωση του “Βιβλιοπώλη” ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι πρόκειται για μία εντελώς πρωτότυπη ιστορία με ισχυρή αφηγηματική δύναμη και έντονες συναισθηματικές εναλλαγές.

 Το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Παλιεράκης Απόστολος, Έσω καιροί αμήχανοι

kandinski V.

Χρόνων τριβές, Παλιεράκης Απόστολος

Ο Αόριστος

κάνει σχέδια για τον Μέλλοντα

ερήμην του Ενεστώτα

Ο Ενεστώτας

αγιάζει τον Αόριστο

σε βάρος του Μέλλοντα

Ο Μέλλοντας αρκείται

σε υποσχέσεις του Ενεστώτα

παρά τον Αόριστο τους

Από την ποιητική συλλογή Έσω καιροί αμήχανοι - Ηχώ χοός και χρόνων, Μανδραγόρας

Λογοτεχνικός διαγωνισμός από εκδόσεις Βιβλιοπηγή

Οι εκδόσεις Βιβλιοπηγή προκηρύσσουν διαγωνισμό διηγήματος με τίτλο «Μια νέα αρχή».

Τα διηγήματα που θα λάβουν μέρος στο διαγωνισμό πρέπει να έχουν μέγεθος μέχρι 1.500 λέξεις και να σταλούν μέχρι τις 31 Μαρτίου 2025. Τα διηγήματα που θα σταλούν πρέπει να είναι αδημοσίευτα. (Στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν μόνο άτομα άνω των 18 ετών.)

Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα δημοσιευτούν εντός ενός μήνα από την ημερομηνία λήξης υποβολής των διηγημάτων.

Ο συγγραφέας του διηγήματος που θα κερδίσει το 1ο  βραβείο θα λάβει μια δωροεπιταγή αξίας 70 ευρώ για αγορά βιβλίων της επιλογής του από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Βιβλιοπηγή.

Το διήγημα που θα κερδίσει στο διαγωνισμό θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Βιβλιοπηγή.

Ξεκινήστε το γράψιμο, εμπνευστείτε και στείλτε μας κι εσείς το δικό σας διήγημα!

Ευχόμαστε ένα δημιουργικό ταξίδι σε όλους! Καλή επιτυχία!

https://www.vivliopigi.gr/logotexnikos-diagonismos-diigimatos

ΕΚΕΙ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ ΓΙΩΡΓΟΥ

ΕΚΕΙ  . . .

Ξεστράτισε και τράβηξε
στο στρατί που λίγοι πάνε.
Εκεί που ο καίριος στοχασμός
μένει στοιχειό και ρημάδι
και γίνεται βαθύς στεναγμός
στης νύχτας το πυκνό σκοτάδι.

Εκεί που στεφανώνεται
ο καημός του την ελπίδα
και νιώθει στο σμίξιμο αυτό
την πρώτη και στερνή χαρά του,
κρυφό της ψυχής του φυλαχτό
στο εσπέριο πέταγμά του.

Εκεί που φόβος γίνεται
το τόλμημα της σκέψης
και σμίγουν στον  αφορισμό
η πίστη και η γνώση,
μετέωρες στον εναγκαλισμό
κι απόκληρες στην πτώση.

Εκεί που τρέχουν οι καιροί
πίσω από ιδέες νέες,
πολύκλιτοι να ‘ναι οι ναοί
και λειτουργία οι σπονδές,
αγλάισμα ύμνων η σιωπή
και συμφωνία οι κραυγές.

Εκεί που συνομολογούνται
τ’ απέραντα όρια του οίστρου
με τα πλούτη της φαντασίας,
με τον βαθύτονο συλλαβισμό
της πρωτόφαντης απορίας
στο όνειρο το διαχρονικό.

Εκεί που κάποιος αναθαρρεύει
σε οιωνούς και προβλέψεις,
του εύδικου να γίνει τιμητής
χωρίς προσχήματα κι αναστολές,
της κοινωνίας άξιος ζηλωτής
με δόγματα σοφίας και προσφυγές.

Εκεί στην πολυπλοκότητα
της αντίθεσης στο αποδεκτό,
πέρα από την κοινή λογική,
με τον αντίλογο προφητεία
μια νέα αρχή κι αξία να επινοεί,
με αναγνώριση την αυθεντία.

Εκεί στα εύσχημα της υπερβολής,
στου πνεύματος την εγρήγορση
με την ενδοσκόπηση αυτογνωσία,
μάθηση, εμπειρία και προβολή
και θεία ενσυνείδητη υπηρεσία
στην εύγονη λατρεία την κοσμική.

Εκεί στο κρυφό θυσιαστήριο
του γόνιμου ατομισμού,
στη μέθεξη των ιδανικών
με οράματα και βλέψεις,
με υπέρβαση των θεωριών
στου αλτρουισμού τις στέψεις.

Εκεί στην πολυπραγμοσύνη
του νου και τη ψυχής του,
με κατάθεση προμηθεϊκή
σε όνειρα και προσμονές
και με τη συνείδηση αγαθή
στων διπλανών τις απαντοχές.
     
         Γιώργος  Αλεξανδρής