Oι παρυφές της πόλης θολές
καί οι άνθρωποι πού ζουν μέσα της σκιές.
Μέ τις σκιές τους συναλλάσσονται,
μιλοΰν, ερωτεύονται, κάνουν έρωτα
καί σέρνουν τά κουρέλια τους,
ηθοποιοί ενός περιφερόμενου θιάσου.
Καί δέν τό ξέρουν,
γιατί ποτέ τους δέν αναρωτήθηκαν.
Καί ο'ι άλλοι...
οι άλλοι γράφουν τό ρόλο τους
μέ τό αίμα τους
μέ τό είναι τους ολάκερο.
Καί δέν τούς τόν έδωσε κανείς,
τους επιβλήθηκε από μόνος του,
γιατί δέν μπορούσαν,
παρά νά υποδυθούν τόν εαυτό τους,
καί στήν πρώτη καί στή δεύτερη
καί στήν τρίτη πράξη.
Σκοτωμένο αίμα ποιήματα University studio press 1998
Θεοχαρούλα Μπομπότη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου