Ποίηση για την κλιματική αλλαγή, Μαστοροδήμου Χρύσα

 Το Τραγούδι της θάλασσας,  Μαστοροδήμου Χρύσα

 

Μέσα μου καιρούς και τραγουδίσματα κουβαλώ

γεύσεις και μνήμες από χρόνους πειρατές

 

Άνθρωποι με προσκύνησαν

με τη γεύση των κερασιών στο στόμα τους κρεμασμένη

και τα παιδιά  τη μυρωδιά του φρέσκου ροδάκινου ντυμένα

παράταιρα έγιναν πια, πρόωρα γεννήματα

 

Άκου άκου το τραγούδι της θάλασσας

 

Πάνω μου πλαστικά πουλιά ήρθαν και πλάγιασαν

και τα αληθινά το δρόμο τους πια μπερδεύουν

τους παγωμένους κύβους της Αρκτικής αγκάλιαζα

τεράστιοι καθρέφτες  στην αγκαλιά μου τη ζωή αντανακλούσαν

μικρά κομμάτια μεγαλείου απομεινάρια βυθίζονται  πια μέσα μου

 

Άκου άκου το τραγούδι της θάλασσας

 

Αποζητώ  του καρπουζιού τη γλύκα καθώς οι  κοπελιές το στόμα τους ξέπλεναν

τη μυρωδιά των καρπών που τραγούδια και αγκαλιάσματα συνόδευαν

Οι  άνθρωποι όλο σωπαίνουν πια όλο γίνονται  πιο λυπημένοι

λες και μαζί με τις γεύσεις και τις μυρωδιές την ξενοιασιά τους  έχασαν

 

Άκου  άκου το τραγούδι της θάλασσας

Σμήνη μελισσών τους αφρούς μου χάιδευαν

καθώς  νέα σοδειά ονείρων  στους παλμούς μου επωάζονταν

γελαστά ποτάμια μάτια την αρμύρα μου φόρεσαν

στον οργασμό μιας γλυκιάς άνοιξης

 

Η πυξίδα του χρόνου όλο και πιο συχνά λαθεύει

τα βουίσματα  θυμίζουν πια χαμένους ταξιδιώτες

Νωρίς - νωρίς με βρίσκει η ερημιά και απότομα

φθινόπωρο αν είναι η άνοιξη έχω μπερδέψει

 

Άκου άκου το τραγούδι της θάλασσας

 

Παιχνίδια και λαχνίσματα στα πέλαγα ταξίδεψα

έρωτες τυφώνες, θαλάσσια ρεύματα ημέρεψα

κι οι εποχές, πιστές ερωμένες στην ώρα τους

 

 με απαρνήθηκαν τώρα και τα ρολόγια των καιρών μπερδεύτηκαν

η μήτρα μου γεννά νεκρά πουλιά και ψάρια

και θρήνο κάθε μέρα μεγαλύτερο θρήνο για τα μελλούμενα

 

Άκου άκου το τραγούδι της θάλασσας

και μην το λησμονάς

 

 

Ποίηση, Μπαμπαλιούτας Δημήτρης

Salvador Dali, Spring Explosive (1965)

ΑΠΟΥΣΙΑ

Κι ύστερα έφυγες…

Όπως ήρθες, έφυγες…

Σαν άνεμος, σαν αερικό…

Μια στιγμή

Όλο το διάστημα της παρουσίας σου…

Η απουσία σου αιώνες…

Τι παιχνίδια παίζει ο Χρόνος, όμως;

Η απουσία να διαρκεί…

Η παρουσία να είναι μια στιγμή….

[6-4-2021]

ΛΗΘΗ

Η μνήμη μάς κρατάει ζωντανούς...

Τα όνειρα και οι μούσες το ίδιο...

Τυχεροί όσοι συνάντησαν τη μούσα τους...

Θα πονέσουν λίγο περισσότερο...

Αλλά αξίζει τον κόπο...

Ο έρωτας πάλι μάς σκοτώνει...

Διότι ο έρωτας είναι πόλεμος...

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ

Αν δεν υπήρχε το σκοτάδι,

Τι νόημα θα είχε το φως…

Αν δεν υπήρχε η θάλασσα,

Τι νόημα θα είχε ο ουρανός…

Αν δεν υπήρχε η θλίψη,

Τι νόημα θα είχε η χαρά…

Αν δεν υπήρχε η απουσία,

Τι νόημα θα είχε η παρουσία…

Αν δεν υπήρχε η καρδιά,

Τι νόημα θα είχε η λογική…

Αν δεν υπήρχες εσύ,

Τι νόημα θα είχε η δική μου ύπαρξη;

Αν….

[24-10-2020]

******

Ποίηση, Δασκαλάκης Φ. Ιωάννης

ΈΜΠΝΕΥΣΗ

Δασκαλάκης Φ. Ιωάννης

☆

Γνώρισα τον Αρθούρ Ρεμπώ απο εναν νεκροθάφτη

Πήγα μαζί του μια εποχή στην κόλαση•

στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος•

ερωτεύτηκα την τρέλα•

Έκαμα ασκητική με τον Νίκο Καζαντζάκη μέχρι που οι ιδέες μου

με πήγαν πιο μακριά απ' την κοινωνία της απόρριψης

ελευθερώθηκα από έναν πυροβολισμό του Καρυωτάκη στην Πρέβεζα

θανατωμένος από τις Κάργιες που χτυπάνε στους τοίχους•

έκαμα χιτς χαικ σε δρόμους μακιγιαρισμένους

με τον Κέρουακ

ελευθερώθηκα απ τον Ιησού Χριστό

πικρόχολος στις ιστορίες ενος πορνόγερου

του Μπουκόφσκι

ερωτεύθηκα την ίδια γυναίκα με τον Κόρσω

διαλογιζόμενος σε μια πράσινη αρένα

& δεν έκαμα έρωτα την πρώτη νύχτα του γάμου

_άλλοτε

σταμάταγα τρένα με πλουτώνιο

γραμμένος στις ωδές του Γκίνσπεργκ

έζησα έξι χρονιές με τον Σεφερη τις μερες του 54•

αγέννητος ακόμα ήπια χασίσι στο πειρατικό του Κάπτεν Τζίμη με τον Καββαδία

στο φτερό του καρχαρία•

ήμουν η κορνίζα στο πορτραίτο του Ντόριαν Γκρευ

προφήτης του Γκιμπράν στο ΑΜΜΟΣ & ΑΦΡΟΣ•

φίλησα την Ιουλιέτα πριν τον Ρωμαίο

στο υπαρξιακό ερωτημα του Αμλετ

ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙ?

Μαγεύτηκα απ' τον Σεξπηρ & τον λόρδο Βύρωνα

σε μια κλασσική επινόηση κολλητός του Δον Ζουαν

Στην Κρήτη ήμουν ο Ερωτόκριτος διάλεξα τσ' απολυμάρες σας

& αδερφός του βασιλιά σαύρα έγραψα ψυχεδελικά τραγουδάκια με τον Μόρισον

προορισμένος στην ΟΣΤΡΙΑ στο τέλος του ταξιδιού

τρικ κλικ αριστερά με την Γώγου

περάσαμε μαζί με κόκκινο

πρέζαρα με τον Παυλο τον Σιδηροπουλο

Έπαιξα νερατζοπόλεμο στην πλατεία με τον Άσιμο

στην τελευταία μου δόση τραγούδησα μπλουζ

βαρύ

νότιο_

νέγρικο_

ερωτευμένος με την Κίρκη ξέχασα για χρόνια τη γυναίκα μου

Έγραψα την αλήθεια στον επίλογο

Εκείνη

βρήκε λέει έναν άλλο Ιωάννη για ν' αγαπάει

Να ζεις & να χαίρεσαι τον ήλιο γλυκιά μου

όταν έκλαψα για τον θάνατο του Άραβα του Καμύ

σε ψυχιατρικά τμήματα εγώ & ο Κέρτις

αφήσαμε τα ονόματα μας σκαλισμένα στην πόρτα

με τον Μάρλευ έκαμα έξοδο απ' την Βαβυλώνα με τζαμαϊκάνικο λεωφορείο

σκάκι έπαιξα με τους ζηλωτές

ραστα φαρυ στο Πρεβέλι

ήπια τάρας σε τσιλουμς

πολέμησα Μυρμιδώνας στο πλευρό του Αχιλλέα

ερωτευμένος & εγώ με την ωραία Ελένη

γλυκά αποπλάνησα πιτσιρίκες

δοκίμασα πεγιοτ στην Έρημο απ' τον Δον Χουαν

ταξίδι στο Ήξλαν

ήμουν ο κουρσάρος του Παπακωνσταντίνου

το φιλαράκι της Βόσσου_

ο Σεμπάστιαν των Κόκνευ ρέμπελ_

& εκρύχτηκα απ τις στάχτες του Βεζούβιου

στο set the controls for the heart of the sun

των PINK FLOYND

Έκανα τους άθλους μου με τον Ηρακλή

έπεσα τελευταίος στις Θερμοπύλες προστατεύοντας ακόμα τον νεκρό βασιλιά μου

& θαύμασα το μεγαλείο του ανθρώπου να υποκλίνεται με τους αγγέλους στον Δημιουργό

για την Θεϊκή ευλογία.....

ΑΘΗΝΑ

16 Μαρ 2024

Ποίηση, Ηρακλέους Γιώργος

Γιώργος Ηρακλέους- Η επιστροφή της Ιφιγένειας

Τα χρόνια δίσεχτα,

γίνονται αυστηροί κριτές,

χορεύει η συνείδηση στην κόψη

του ξυραφιού, όταν λειτουργεί...

Μετά τα δελτία ειδήσεων αδειάζει

το σπίτι, οι άνθρωποι υπνωτισμένοι

κυοφορούν τα επόμενα λάθη τους!

Ύστερα, επιστρέφει η Ιφιγένεια

με τον λευκό πανέμορφο λαιμό της

έτοιμο για νέα θυσία στον

σπαρακτικό βωμό της αδιαφορίας των πολλών!

Το μόνο που ζητάει είναι να αλλάξει

θέση στον τάφο της,

ίδιος αιώνες τώρα και να μην γυρίσει

ποτέ σ'αυτήν την πατρίδα,

που χτίζει νέες Αυλίδες και στήνει

θυσιαστήρια για τους αθώους..

5/4/2024 Εξομολογήσεις