ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟ Ν. Γ. ΛΥΚΟΜΗΤΡΟ

Μια ενδιαφέρουσα νέα ποιητική φωνή ωστόσο γνώριμη από παλιά στο μπλοκ μας. 

Αμεσότητα, ρεαλισμός και φωνή για το κοινωνικό γίγνεσθαι καθιστούν αμέσως ξεχωριστή την ποίηση του από τις εξαιρετικές εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ. 

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ

 

Δεν θα τους δούμε στα σπαρακτικά επετειακά ντοκιμαντέρ.

Δεν θα ακούσουμε τις συγκινητικές ιστορίες

των συγγενών και των φίλων τους

διότι αυτοί δεν μιλούν αγγλικά.

Δεν θα χτιστούν μνημεία για τον χαμό τους

κι ούτε θα υπάρχει κάποια ημερομηνία

για να θυμόμαστε τον θάνατό τους,

διότι αυτοί συνεχίζουν να πεθαίνουν καθημερινά.

Θα δούμε μόνο μια φευγαλέα εικόνα τους

στα δελτία ειδήσεων των οκτώ

και, ίσως, τη φωτογραφία τους

στα περιοδικά της Δύσης

να είναι υποψήφια για κάποιο βραβείο.

Μονάχα το βλέμμα τους

θα μένει καρφωμένο στη μνήμη μας

και θα διαπερνά τη συνείδησή μας.

Αυτοί, βλέπεις, δεν έχουν φωνή.

 

STILNOX

(Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΗ)

 

 

Στη Natalie Karneef[1]

 

Περιπλανιέσαι στους αρχαιολογικούς χώρους

μ’ εκείνη τη χαρακτηριστική ανεμελιά των επισκεπτών.

Μυρίζεις τον αέρα και προσπαθείς

να αναπαραστήσεις στο μυαλό σου

την ατμόσφαιρα εκείνων των ημερών.

Ένας άγνωστος προσφέρεται να σε ξεναγήσει.

Δέχεσαι· γιατί όχι άλλωστε;

Μοιράζεσαι μαζί του το φαγητό

και τον ακολουθείς στα δρομάκια της πόλης.

 

Ξυπνάς σ’ ένα άδειο κρεβάτι.

Ζαλίζεσαι. Δεν ξέρεις πού βρίσκεσαι.

Είσαι παραβιασμένη…

Stilnox.

Αυτό είναι! Stilnox!

 

Κι εκείνος κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος.

Μέχρι την επόμενη φορά

και την επόμενη αναβολή της δίκης.

 

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή!

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή!

Ίσως να της έδωσαν Stilnox.

Αυτό θα ήταν μια κάποια εξήγηση…

 

 

 

 Ο Ν.Γ. Λυκομήτρος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και

Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στη Μετάφραση-Μεταφρασεολογία στο Πανεπιστήμιο

Αθηνών. Το 2010 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Ιχνηλάτες του τέλους» (Εκδόσεις

Γαβριηλίδης), η οποία την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση (ισπανικά-

ελληνικά) υπό τον τίτλο “Rastreadores del Fin” (Ediciones Idea), σε μετάφραση και

επιμέλεια του ποιητή Mario Domínguez Parra. Τον Μάιο του 2011 δημοσίευσε τον κύκλο

ποιημάτων με τίτλο «Θροΐσματα Θανάτου» στο πλαίσιο της μηνιαίας ψηφιακής έκδοσης

«Λογοτεχνικά Σημειώματα» (Τεύχος 9), που επιμελείτο ο ποιητής Θοδωρής Βοριάς. Το 2012

εξέδωσε το θεατρικό έργο “Dead End: Μητροπολιτικό ψυχόδραμα σε τρεις πράξεις”

(Εκδόσεις Βακχικόν). Διατηρούσε τη στήλη «Ποιήματα και Χίμαιρες» στο fanzine Chimeres

(Τεύχη 22-28, 2012-2014), ενώ είναι ο διαχειριστής του ιστολογίου «Ο ήχος της απώλειας».

Τον Απρίλιο του 2024 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ο ήχος της

απώλειας» (Εκδόσεις Βακχικόν).

---

[1] Η Natalie Karneef, Καναδή υπήκοος παντρεμένη με Έλληνα, επισκέφθηκε το 2005 την Ελλάδα για λόγους αναψυχής. Έπεσε θύμα βιασμού από έναν άνδρα που είχε διωχθεί για συναφή αδικήματα αλλά κυκλοφορούσε ελεύθερος. Η δίκη διεξήχθη μετά από χρόνια αναβολών, γεγονός που ανάγκασε το θύμα να βιώνει ξανά και ξανά την τραυματική της εμπειρία.

ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΦΩΝΗ, ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΑΝΕΛΗ ΓΙΩΡΓΟ

Νέο βιβλίο από τον ξεχωριστό και αγαπημένο ποιητή Γκανέλη Γιώργο. Ιδιαίτερη φωνή, με ποιητική ευαισθησία, μελαγχολία, λυρισμό, απίστευτη εικονοποιία και φυσικά ποικίλα και πολλαπλά μηνύματα για την περιρρέουσα ατμόσφαιρα σημείων και καιρών. Καλοτάξιδο!

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ

Ακόμη και τις Κυριακές εργάζομαι

καλουπώνω αμετανόητους στίχους

με γυμνά χέρια τους δολοφονώ

μετά περιεργάζομαι το κορμί σου

το βουτάω στη λίμνη του λυρισμού

είμαι πρόθυμος να γίνω βάτραχος

και να αμαρτήσω ως το κόκαλο

Ο χρόνος παράγει ηχορύπανση

και τα περιθώρια λάθους αμελητέα

Φορούσες μια ακατάσχετη άρνηση

μετά έφυγα από το υπνοδωμάτιο

εσύ βρέθηκες στη μέση του τσίρκου

με τα λιοντάρια στο υποσυνείδητο

και τη σκλήρυνση στη διαπασών

Ο άγνωστος χ έπαθε κλονισμό

στις εξισώσεις πάντα μπερδεύομαι

ΝΑΡΚΩΣΗ

Λοιπόν, υπάρχουν και δύσκολες δουλειές

όπως να διεισδύσεις μέσα στον καθρέφτη

να προβάλλεις τη ζωή σου σε επανάληψη

την ώρα που ήσυχα – ήσυχα αυτοκτονείς

Φέτος τα δέντρα κατάντησαν καχεκτικά

οι ρίζες τους εξαπλώθηκαν μέχρι τη θλίψη

εγώ έτρεχα να σωθώ από την καταβύθιση

επιστρέφοντας στον τόπο του εγκλήματος

Στη μέση της φωτιάς γλιστρούσαν έλκηθρα

άνοιξα το δωμάτιο κι αντίκρισα την άνοιξη

που αιμορραγούσε μέσα στο μισοσκόταδο

απέθεσα στο κομοδίνο τα γυαλιά μυωπίας

Ευτυχώς που πιάσαμε σοβαρή συζήτηση

προτού μας ναρκώσει ο αναισθησιολόγος

ΤΙΤΛΟΣ ΥΠΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Κρατώντας για ενθύμιο το τίποτα

και μια εκδορά στον νωτιαίο μυελό

βάζω μπουρλότο στα παγόβουνα

κι ακόμη δεν γνωριστήκαμε καλά

Προσωπικά αδιαφορώ για τις λέξεις

κι ας τις πενθώ με μεγαλοπρέπεια

είναι μείζον το πρόβλημα της σιωπής

Μετά φαντασιώνομαι ποδηλάτες

και την Ποίηση να κλείνει τον δρόμο

ανυπεράσπιστες ρόδες στην άσφαλτο

που τερματίζουν σε λευκές σελίδες

(πάντα δυσκολευόμουν στον επίλογο)

Ψάχνοντας για τίτλο – εδώ γελάμε

να υποθέσω ότι πωλείται μισοτιμής

αρκεί βέβαια να βάλεις εσύ τα καρφιά

''Χειρόγραφη φωνή'' (2023)

Όλες οι αντιδράσεις:

49Εσείς, Χάρης Μελιτάς, Athanasis Krits και 46 ακόμη