ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ

                   Κείνη την «παραπανήσια αγάπη»

                                                                         Του Βασίλη Χαραλάμπους

                                      ____________

-  Αυτό το παιδί αλλιώτικο έγινε Στάθη.

-  Να φεύγει μόλις αρχινίσουν οι διαφημίσεις στα παιδικά προγράμματα;

-  Μα γιατί να φεύγει;

-  Είναι ν’ απορείς Δέσπω.

-  Μονάχα παιχνίδια διαφημίζουν, τίποτα άλλο.

-  Ακριβώς.

-  Δεν καταλαβαίνω.

-  Να, που μονάχα παιχνίδια διαφημίζουν.

-  Δεν σε καταλαβαίνω Στάθη.

-  Περίεργο μου φαίνεται Δέσπω, για τούτο συλλογιέμαι…

-  Δηλαδή;

-  Μήπως η ευαίσθητη ψυχή του άλλα συλλογίστηκε;

-  Τι;

-  Να, ξέρω;   Λες αιτία νά’ναι τα φτωχοπαίδια  που τόσες φορές αναρωτήθηκε γιατί να διαφημίζουν τόσα παιχνίδια;  «Δεν λυπούνται τα φτωχοπαίδια έλεγε και ξανάλεγε».

-  Λες;  Δεν αποκλείεται.

 Μπήκε ο γυιός τους ο Πετράκης εκείνη την ώρα κι αλλάξαν κουβέντα.  Ο γυιός τους ο Πετράκης, είναι παιδί αλλιώτικο και μ’ ευαίσθητη καρδιά.  Τό’χε καημό να μπορούσε να μοιραστεί έστω και λίγα παιχνίδια με τα φτωχοπαίδια της γειτονιάς.   Έλα όμως που η μάνα του η κυρά Δέσπω, πού’μαθε «παραπανήσια» να τον αγαπά, μετρούσε κι αναμετρούσε τα πάμπολλα παιχνίδια στην κασέλα του Πετράκη, μήπως τούτος ο «θησαυρός», όχι της κυρά Δέσπως, μα της γειτονιάς ο «θησαυρός», δώσει κανένα ακριβό παιχνίδι, στα τόσα της γειτονιάς φτωχοπαίδια.  Κι αυτό το «παραπανήσια» την αγάπη πού’παμε για την κυρά Δέσπω, μην κανείς θαρρήσει την περίσσια αγάπη, μα την παραπανήσια της καρδιάς τη φτώχια, που αιτία γίνηκε, μητριά να γενεί για της γειτονιάς τα φτωχοπαίδια.  Κι ο Πετράκης τούτο το καλοήξερε, κάθε που κρυφοκοιτάζοντας έβλεπε λυπημένος τη μητέρα του ν’ αναμετρά τα πάμπολλα του παιχνίδια.  Σιγά σιγά με τούτες τις διαφημίσεις διόλου τηλεόραση δεν έβλεπε.

«Αχ αυτό το παιδί, τι να κάνεις μ’αυτό το παιδί».  Κι η κυρά Δέσπω, μέρες τώρα έβλεπε τον Πετράκη να στρογγυλοκάθεται και ν’ ακούει ιστορίες από τον παππού τον Μέμνωνα.  Αχόρταγα άκουε και παραύστερα αδιάκοπα ρωτούσε.  «Τι να λέει τόσες ώρες με τον παππού τον Μέμνωνα;» αναρωτιόταν κι η κυρά Δέσπω.  Σε καμιά δυο βδομάδες, ο Πετράκης αναζητούσε στην αποθήκη του παππού διάφορα, ξύλα, καρφάκια κουτάκια μικρά και πώματα από αναψυκτικά.

-         Μα τι μαστορεύεις εκεί Πετράκη;

-         Κάτι φτιάχνω μαμά.

Κι όταν τέλειωνε το διάβασμα αρχινούσε τα μαστορέματα.  «Μα καλά δεν θα τελειώσει τίποτα αυτό το παιδί;» αναρωτιόταν η κυρά Δέσπω.  Που νά’ξερε όμως η κυρα Δέσπω, ότι ο Πετράκης έφτιαχνε διάφορα παιχνίδια από ξύλο, σβούρες, αυτοκινητάκια, εκσκαφείς, φορτηγάκια  και τά’κρυβε στου παππού τη μικρή αποθήκη.  «Αυτό το παιδί ολοένα μαστορεύει και τίποτα δεν φτιάχνει»  έλεγε και ξανάλεγε η κυρά Δέσπω. 

Όπου νά’ναι, έρχονται Χριστούγεννα σε δυο μέρες κι η κυρά Δέσπω με τη αγάπη την «παραπανήσια», τα καλύτερα παιχνίδια θέλει ν’ αγοράσει στον κανακάρη της.  Κι ανήμερα των Χριστουγέννων ο Πετράκης, βρήκε σιμά στο κρεββάτι του σαν ξύπνησε παιχνίδια διάφορα.  Από ευγένεια τ’ άνοιξε, σαν βγήκε από την εκκλησία κι ύστερα χώθηκε στη αποθήκη του παππού.

-         Πετράκη μην αργήσεις, θα φάμε σε λίγο, ακούστηκε η φωνή της κυρά Δέσπως.

 Τ’ απόγευμα επιτέλους έμαθε η κυρά Δέσπω κι ο Στάθης, τι μαστόρευε ο κανακάρης τους, σαν είδαν τον γυιό τους να παίζει με της γειτονιάς τα φτωχοπαίδια με τα τόσα ξύλινα παιχνίδια, τα μαστορέματά του.  Για τα μικρότερα παιδιά που μαζεύτηκαν στου παππού τον αυλόγυρο είχε φτιάξει  αλογάκια και βόδια με μικρές κολοκύθες.  «Αχ αυτό το παιδί» αναστέναξε η κυρά Δέσπω με την «παραπανήσια» αγάπη, κρυφοκοιτάζοντας από το μισάνοιχτο παράθυρο.  Ναι σίγουρα η κυρά Δέσπω, ξέχασε να κεράσει τα φτωχοπαίδια, από τα τόσα σοκολατάκια πού’χε στη μεγάλη πιατέλλα στο σαλόνι, δεν ξέχασε όμως να μοιράσει τα πάμπολλα παιχνίδια του Πετράκη στης γειτονιάς τα φτωχοπαίδια.  Και γίνηκε κείνο των Χριστουγέννων τ’ αποδείλινο, στόρημα αλλιώτικο για την αγάπη την περίσσια πού’ναι της καρδιάς η αρχοντιά.

 

Καλές γιορτές

Αγαπητοί φίλοι και φίλες της ποίησης και του λόγου και όχι μόνο, πέρα από τις κλασσικές ευχές περί υγείας και ευτυχίας θα ήθελα να ευχηθώ ξεχωριστά στον καθένα και στην καθεμία κουράγιο και διάθεση να χρωματίσουμε τη ζωή με τα δικά μας φωτεινά χρώματα της αγάπης, της πίστης και της ελπίδας κόντρα στο μαύρο φόντο που μας περιβάλλει. Ο λαός μας πάντα ήταν ένας ταλαιπωρημένος λαός, πέρα από τις τελευταίες δεκαετίες μιας εικονικής ευημερίας και ενός δήθεν τρόπου ζωής, ενός δήθεν πλούτου που στην πραγματικότητα αφορούσε μόνο λίγους και οι υπόλοιποι σαν στερημένα παιδιά από παιχνίδια έσπευσαν με δανεικά και δάνεια να αποκτήσουν. Ο λαός μας όμως πάντα ήξερε να αγωνίζεται και να χαμογελά και να ελπίζει, να δημιουργεί κέφι από το μηδέν. Τούτο με λυπεί στις μέρες μας: ξεχάσαμε να χαμογελούμε, να δημιουργούμε και να προσπαθούμε, αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια γκρινιάζοντας μεταξύ μας χωρίς να θέλουμε ωστόσο να χαλάσουμε τη βολή μας.  Βέβαια είναι λογικό: σαν παιδιά μας πήραν μέσα από τα χέρια μας αρκετά παιχνίδια και μας έκαναν να πιστέψουμε ότι δεν τα αξίζουμε. Ίσως το ενοχικό σύνδρομο των προηγούμενων γενεών το κουβαλάμε ακόμη. "Δε βαριέσαι το μεροκάματο να βγαίνει, (αν βγαίνει) και ας είναι και κουτσουρεμένο." Ο λαός μας μέσα από πολέμους, εμφύλιο, μετανάστευση, χούντα και μια εικονική πραγματικότητα, καλείται τώρα να ξαναδεί τον εαυτό του. Για αυτό το μούδιασμα αυτό της αδράνειας είναι εν μέρει δικαιολογημένο. Ελπίζω και εύχομαι ωστόσο να μην κρατήσει για πολύ. Μέσα στο πλαίσιο αυτών των ημερών περιμένω τα δικά σας κείμενα και σκέψεις που καλό είναι να μην κρατάμε για τον εαυτό μας.  

Και όπως πάντα οι ευχές μου θα είναι με ένα ποίημα:

Το παιδί με τη σάλπιγγα

Ἂν μποροῦσες νὰ ἀκουστεῖς

θὰ σοῦ ἔδινα τὴν ψυχή μου

νὰ τὴν πᾶς ὡς τὴν ἄκρη τοῦ κόσμου.

Νὰ τὴν κάνεις περιπατητικὸ ἀστέρι 

ἢ ξύλα ἀναμμένα γιὰ τὰ Χριστούγεννα

στὸ τζάκι τοῦ Νέγρου

ἢ τοῦ Ἕλληνα χωρικοῦ. 

Νὰ τὴν κάνεις ἀνθισμένη μηλιὰ

στὰ παράθυρα τῶν φυλακισμένων. 

Ἐγὼ

μπορεῖ νὰ μὴν ὑπάρχω ὡς αὔριο.

Ἂν μποροῦσες νὰ ἀκουστεῖς

θὰ σοῦ ἔδινα τὴν ψυχή μου

νὰ τὴν κάνεις τὶς νύχτες

ὁρατὲς νότες, ἔγχρωμες,

στὸν ἀέρα τοῦ κόσμου.

Νὰ τὴν κάνεις ἀγάπη.

Νικηφόρος Βρεττάκος

2ος Πανελλήνιος Ποιητικό Διαγωνισμό «Σωτήρης Περτσιούνης»

Ο Λαογραφικός Όμιλος Μελίκης και Περιχώρων, υπό την αιγίδα του Δήμου Αλεξάνδρειας Ημαθίας, προκηρύσσει τον 2ο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «Σωτήρης Περτσιούνης», με θέμα:

«Τα παιδιά»

“Γράψτε για τα παιδιά όλου του κόσμου

της ειρήνης και της ασφάλειας

των πολέμων και της προσφυγιάς

για τα παιδιά με χαρούμενα μάτια

και τα παιδιά της λύπης και του πόνου

για τα παιδιά των χωρών που ευημερούν

και τα παιδιά των χωρών που βιώνουν τη φτώχεια

για τα παιδιά φορείς της αγάπης και της ελπίδας

και τα παιδιά που δικαιούνται ένα καλύτερο αύριο

για τα παιδιά μας…”

ΟΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

1. Το θέμα του διαγωνισμού είναι «Τα παιδιά»

2. Ο Διαγωνισμός απευθύνεται σε δύο κατηγορίες:

α. Ενηλίκων

β. Μαθητών (Γυμνασίου – Λυκείου)

3. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι απανταχού Έλληνες ή γενικά οι ομιλούντες την ελληνική γλώσσα.

4. Έκταση των έργων: Το κάθε ποίημα δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 30 στίχους και πρέπει να είναι αδημοσίευτο.

5. Κάθε συγγραφέας μπορεί να υποβάλει στον διαγωνισμό μόνο ένα έργο.

6. Τα έργα υποβάλλονται σε έξι (6) δακτυλογραφημένα αντίτυπα, με ψευδώνυμο στο κάτω δεξιά μέρος της σελίδας. Το ονοματεπώνυμο, το τηλέφωνο και η διεύθυνση του δημιουργού θα αναγράφονται σε μικρό κλειστό φάκελο, στο εξωτερικό του οποίου θα υπάρχει μόνο το ψευδώνυμο.

7. Η κρίση των έργων θα γίνει από πενταμελή Κριτική Επιτροπή, η σύνθεση της οποίας έχει ως εξής:

Προεδρεύων:

Κυρμανίδου Σωτηρία, Λογοτέχνης - Κοινωνική Λειτουργός

Μέλη: (κατ’ αλφαβητική σειρά)

Ακριτίδης Αλέξανδρος, Λογοτέχνης - Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών

Αρκέτος Γιάννης, Λογοτέχνης - Καθηγητής Κοινωνιολογίας

Τζαβάρα Κατερίνα -  Λογοτέχνης - Εκπαιδευτικός

Τσοκτουρίδου Παρθένα, Λογοτέχνης - Εκπρόσωπος της "Αμφικτυονίας Ελληνισμού" και Σύμβουλος Ακαδημίας Κοινωνικών, Εθνικών και Πολιτιστικών Σχεδιασμών.

8. Οι συμμετοχές στον διαγωνισμό θα πρέπει να αποσταλούν ταχυδρομικώς, σε κλειστό φάκελο, στον οποίο θα πρέπει εξωτερικά να αναγράφεται η κατηγορία της συμμετοχής (Κατηγορία: Ενήλικες ή Κατηγορία: Μαθητές)

9. Κάθε συμμετοχή θα σταλεί και με e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση laografikosmelikis@yahoo.gr, όπου ως θέμα του μηνύματος θα αναγράφεται  ο τίτλος του ποιήματος και το ψευδώνυμο.

10. Τελευταία ημερομηνία υποβολής έργων στο διαγωνισμό ορίζεται η Παρασκευή 11 Απριλίου 2014 (σφραγίδα ταχυδρομείου).

10. Για κάθε κατηγορία διαγωνιζομένων θα δοθούν 3 Βραβεία και 3 Έπαινοι, ενώ αν κριθεί αναγκαίο θα δοθούν και τιμητικές διακρίσεις. Τα βραβεία είναι τιμητικά (Μετάλλιο-Δίπλωμα-Βιβλία) και όχι χρηματικά.

11. Επιθυμία μας είναι οι διακριθέντες να παρευρεθούν στην τελετή απονομής των βραβείων τους ή έστω να εκπροσωπηθούν από άτομο της επιλογής τους. Σε αντίθετη περίπτωση, το δίπλωμα της διάκρισής τους, θα τους σταλεί σε ηλεκτρονική μορφή.

12. Με τη συμμετοχή στον διαγωνισμό, οι  δημιουργοί αποδέχονται ότι ο Λ.Ο.Μ.Π μπορεί να χρησιμοποιήσει τα έργα τους σε ενδεχόμενη έκδοση ποιητικού ανθολογίου.

Η απονομή των διακρίσεων θα πραγματοποιηθεί σε λαμπρή εκδήλωση τον Μάιο του 2014 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Μελίκης Ημαθίας (πρώην Δημαρχείο).

Τα έργα θα σταλούν με απλό ταχυδρομείο στη διεύθυνση:

Λαογραφικός Όμιλος Μελίκης και Περιχώρων

Κεντρικής, Μελίκη Ημαθίας

ΤΚ 59031

Διευκρινήσεις για τον Διαγωνισμό στο τηλέφωνο 23310-81777 Δευτέρα και Τετάρτη από 08:00 – 9:30 μ.μ ή στο e-mail: laografikosmelikis@yahoo.gr

Οι σελίδες του Λαογραφικού Ομίλου είναι:

http://www.lomp.gr/                 
Λαογραφικός FACEBOOK

Σημείωση:

Ήδη ο Λαογραφικός Όμιλος Μελίκης και Περιχώρων έχει προχωρήσει στην έκδοση Ποιητικού Ανθολογίου του 1^ου Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού «Σωτήρης Περτσιούνης», που πραγματοποιήθηκε μέσα στο 2013 και είχε ως θέμα τη «Θυσία του άμαχου πληθυσμού». Το ανθολόγιο θα σταλεί δωρεάν σε κάθε έναν από τους 60 ποιητές, τα έργα των οποίων επιλέχτηκαν για το βιβλίο από επιτροπή φιλολόγων.

Φωτογραφικό Υλικό από τη λαμπρή τελετή απονομής, στις 19-5-2013.

        Ο Πρόεδρος                                                Η Γενική Γραμματέας

Αλέξανδρος Ακριτίδης                                         Λεμονιά Μανίκα

"Αναμνήσεις"...κείμενο του Κυριακίδη Νικου

Ένας άγνωστος μου φίλος που με τίμησε με τη κριτική του, έγραψε για το βιβλιαράκι μου πως ‘’οι αναμνήσεις μου’’που το συνθέτουν, είναι μιας άλλης εποχής που ευτυχώς οι νεότεροι δεν θα ζήσουν.

Χαίρομαι που άσχετα με τα σκαριφήματά μου με μηδενική επίδραση στη θάλασσα της ποίησης και την αποτίμησή τους, όλα όσα νόμιζα ‘’σημερινά’’, δεν είναι παρά οι τραυματικές προβολές του ‘’χθες μου’’, στο σήμερα. Χαίρομαι που το 1970 που ήμουν στα δέκα μου και θυμάμαι πιο ανοιχτά, δεν  θυμίζει καθόλου τις όμορφες μέρες που βιώνουμε για ενεστώτα.

Θυμάμαι μια χούντα-έτσι τη λέγαν-και ένα χαφιέ της γειτονιάς που έκανε τον χασάπη, να φέρνει βράδυ σπίτι στα κρυφά και κυρίως πολύ ακριβά,  το καλό ντόπιο (άλογο ) για... το παιδί.

Βλέπω στα σούπερ μάρκετ, αρκετά: τα ευαίσθητα κοινωνικά τους ληγμένα να πηγαίνουν σε άγνωστο προορισμό αλληλεγγύης, με διαφημιστική προώθηση και καμπάνιες ‘’εθελοντισμού’’, ν’ αφήσουμε όλοι κάνα ψώνιο -κάνα ευρώ να θρέψουμε κάποιους που θα βγούν από κλήρωση. Ακόμη βλέπω και κάποιους γέρους να μαζεύουν απ’τη πίσω πόρτα φαγητά ,‘’σπάταλα πεταγμένα’’ όπως και κάτω απ’ το δρόμο, φρέσκα φρούτα και λαχανικά στο τέλος της λαικής. Είναι όλοι καλοντυμένοι, κάποιοι γεράκοι και με γραβάτα ...γιατί κάποιοι πιο ξεθαρεμένοι, ίσως και πιο πεινασμένοι,  ψάχνουν λιγότερο καλοντυμένοι μαζί με τους Πακιστανούς ,κατευθείαν στα σκουπίδια-στους κάδους. Απλά αυτοί, δεν έχουν τα στραβωμένα σίδερα για το γάντζωμα των μεταλλικών πραγμάτων.

Τι σου είναι το μυαλό, τι σου είναι οι έμμονες ιδέες……

Θυμάμαι τους δοσατζήδες,οι θαυματοποιοί των πιτσιρικάδων. Τα φέρναν όλα σε κάθε γειτονιά, κάποια που είχαν σ΄ενα μικρό πάντα μαγαζί ( πολυέλαιους, έπιπλα, μικρές ηλεκτρικές συσκευές) και δέχονταν παραγγελίες και για μεγάλα πράγματα: Τηλεοράσεις που είχαν ελάχιστοι και μαζευόταν το σόι και οι γνωστοί να δουν κυρίως τα κυνήγια του θησαυρού στην Αθήνα. Ακόμη και ...αυτοκίνητα, έφερνε! Εμείς το δεύτερο δεν το μπορέσαμε, μπόρεσε όμως κάποιος θείος με καλλίτερη δουλειά.

Κράταγε το τεφτέρι του με τα γραμμάτια, ερχόταν κάθε μήνα και υπήρχε στο σπίτι ένας πανικός να πληρωθεί αυτός πρώτος, μέχρι που όλοι τον λέγαν με το επίθετό του. Το εργαλείο του, δεν ήταν το μαγαζί, ήταν το αυτοκίνητο. Γύριζε σαν τη σβούρα, μοίραζε, έπαιρνε λεφτά..πάντα έλεγε : ‘’Χάρηκα και για ό,τ άλλο χρειαστείτε, πάντα στη διάθεσή σας...’’

Τώρα κοιτάω τις τράπεζες, τα ειδοποιητήρια, που λογαριασμούς, τους φόρους ( κυρίως ακινήτων, αυτό το φεγγάρι...τι θυμάμαι!όχι βιωματικά...οι νικητές του εμφύλιου πέρασαν/επέβαλαν μαζικά την ιδιοκατοίκηση στους φτωχούς, για το χτίσιμο της συνείδησης του νοικοκύρη) κοιτάω την αποπληρωμή αυτών που δεν μπορούσαμε, αλλά ‘’κακομαθημένα’’ κάναμε...αλλά και ‘’τότε’’ δεν μπορούσαμε, νομίζω. Κι εδώ αυτά πρώτα..πριν απ΄το γιατρό, τα ψώνια, τους καφέδες και κάνα σινεμά...γενικά όλα τα ‘’ελαστικά έξοδα’’.

Τι σου είναι το μυαλό, τι σου είναι οι έμμονες ιδέες……

Θυμάμαι τη γενικευμένη απάθεια, τις αληθινά τεράστιες συγκεντρώσεις της χούντας, τίποτε από μαζικό αντιδικτατορικό αγώνα ιδίως πριν το ‘73..κάποιοι γνωστοί αριστεροί,  αλλά αυτοί πιάνονταν και χωρίς χούντα μου φαίνεται. Για τα λοιπά.., καλά, κάνα αστείο, κάνα τραγουδάκι, καμιά αμφίσημη δήλωση και νάτην η.... ‘’αντιδικτατορική ‘’ζαβολιά. Ψέμμα, φόβος, ‘’η ζωή αρχίζει στα πενήντα, έρχονται όμορφες τουρίστριες’’, αίσθηση αιωνιότητας όχι απλά ακινησία...

Βλέπω κυρίως, μια αριστερά απόντων που προσέχει για να έχει. Τους έχουμε ταράξει στη νομιμότητα και τη θετική λύση ανεξάρτητα περιτυλίγματος. Επίσης συνεχίζουμε τη συνεπή στάση του καρπαζοεισπράχτορα, στο τέλος οι καλοί θα νικήσουν! Ειδικά τώρα που όλοι οι γεωπόνοι συμφωνούν, πως το φρούτο σαπίζει μόνο του

Τους βλέπουμε να παίζουν με τα γκάλοπ, άλλοι πάλι, σαν βλέπουν καμιά χιλιάδα που μαζεύτηκε να έχουν ονείρωξη για λαικά ποτάμια....τι περίεργο ; Οι μοναδικοί που μάλλον ‘’κινούνται’’ που δένονται με το σημερινό χάος. είναι κάποιοι τριτοκλασάτοι μεροκαματιάρηδες λούμπεν ( της ασφάλειας λέγαμε τότε) ναζίδες-ναι, κάτι φονιάδες Γκοτζαμάνηδες του 21^ου  , που λένε –έμπραχτα κυρίως-‘’...οι εκλογές, η δημοκρατία τους , μας φέρνουν αναγούλα’’, κι ας το λένε απατεωνίστικα κι ας είναι τσιράκια αυτής της... ‘’δημοκρατίας’’τους.

Τι σου είναι το μυαλό, τι σου είναι οι έμμονες ιδέες……

Τελικά είμαι εντελώς διπολικός :

Σιχαίνομαι ό,τι πάντα ήθελα να με προσδιορίζει

Χαίρομαι όμως, που πέρα από αναμνήσεις και νοσταλγίες, θα πεθάνω πιο θυμωμένος και λιγότερο φοβισμένος από ποτέ.

Επιστολή στον Άγιο Βασίλη...απόσπασμα του Καφαντόγια Πέτρου

                                             ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  

                                                                                                         

                                Προς SANTA Λογοκριμένη Επιστολή

                                                         ως

     επεστράφη Αλογόκριτη στον αποστολέα της,  λόγω αδυναμίας καταβολής

             του  Τέλους Αεικίνητης*  Χριστουγεννιάτικης Περιουσίας

   Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη…………..

Πήρα το θάρρος να σου γράψω αυτό το γράμμα, γιατί όταν ρώτησα τη μάνα μου αν θα γυρίσει ποτέ πίσω ο πατέρας μου, μου απάντησε πως μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν να σκάσεις εσύ μύτη φορτωμένος με δώρα, παρά  αυτός ο ανεπρόκοπος……

  Κατ αρχάς θέλω να σε ευχαριστήσω για το play station* που βρήκα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο κάποιου άλλου παιδιού και το έκλεψα καθώς δεν άντεχα να μεγαλώνω με την υπόσχεση….. ίσως του χρόνου παιδί μου …ίσως του χρόνου…..   ……δώρον άδωρον βέβαια γιατί είχα ξεχάσει πως στο σπίτι δεν έχουμε ρεύμα, μας το χουν κόψει…..εδώ και έξι μήνες…. Σου το ορκίζομαι Άγιε μου, θα το επέστρεφα την άλλη μέρα, αλλά κατά το ταξίδι της επιστροφής των κλοπιμαίων στον ιδιοκτήτη τους, μπήκα στον πειρασμό να κλέψω μια τσίχλα από το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και όπως καταλαβαίνεις με μπουζουριάσανε.* Σου δίνω όμως το λόγο μου σε καμιά δεκαριά χρόνια που θα βγω από δω μέσα που με φυλακίσανε, πως θα επανορθώσω αλλά δε σου γράφω γι’ αυτό…..

   Θα ήθελα να σε παρακαλέσω φέτος για δώρο,  να μου φέρεις ένα σετ αντικλείδια γιατί όπως καταλαβαίνεις τα έχω πολύ μεγάλη ανάγκη, εξ’ άλλου θα τα χρειαστώ και σαν εφόδια καθώς ο μόνος τρόπος για να ανοίξουν κάποιες πόρτες στη ζωή μου (γιατί αποκλείεται να μορφωθώ ή να καταρτιστώ επαγγελματικά εδώ μέσα) είναι να τις διαρρήξω. Στο υπόσχομαι, θα μαι καλό παιδάκι, θα τρώω όλο το φαγητό μου όποτε μου πετάνε και μένα κάνα ξεροκόμματο βέβαια και θα δουλεύω ακατάπαυστα Άγιε μου, γιατί τεμπέλης δεν είμαι……Θα σκάβω μέρα νύχτα σήραγγα για να αποδράσω γιατί αν εσύ τελικά δεν έρθεις, που παίζει πολύ σοβαρά σαν πιθανότητα, όπως λένε και οι σύγχρονοι σοφοί ….αν δεν έχεις plan B* και C και D στη ζωή σου την έχεις γ@@ή@ει*…..

   Ξέρεις τι θέλω να γίνω όταν θα μεγαλώσω; Μέλος της συμμορίας των δεκατριών. Εγώ θα είμαι ο δέκατος τέταρτος και ξέρεις γιατί; στο σινεμά τα φιντάνια* δεν τα πιάνουν ποτέ ενώ στην Ελλάδα σήμερα, γεμάτες είναι οι φυλακές Άγιε μου από λιμοκοντόρους,* από τοκογλύφους από επίορκους λογιστές, από διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς, πουλημένους δημοσιογράφους, υπερτιμημένους τεχνοκράτες κτλ. Αυτό είναι κράτος ενάρετων Άγιε μου, όλα δουλεύουν στην πένα..  γι’ αυτό  θέλω να φύγω….. κανείς δεν γλιτώνει απ την τσιμπίδα του νόμου σ αυτή την υπέροχη κατά τα άλλα χώρα. Φαντάσου πως η ψειρού*  είναι ασφυκτικά γεμάτη από έντιμους υπουργούς ακόμα ποιο έντιμους Γραμματείς και ακόμα ποιο έντιμους Φαρισαίους όπως και από μοναχούς που μαρτυρούν για την πίστη τους γιατί δεν τηρούσαν το δίκαιο της ίσης μοιρασιάς στις off shore*  εταιρείες τους …με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν μεγάλες ανισότητες στην άρχουσα τάξη και έτσι το κοινωνικό κράτος δικαίου να κινδυνεύσει με κατάρρευση………

   Δεν θέλω πια να ζω σε μια χώρα που δεν σέβεται τη διαφθορά, θέλω να δοκιμάσω την τύχη μου κάπου που αν είσαι κορυφή στον τομέα σου, θα κάνεις καριέρα αντάξια των ικανοτήτων σου, όχι όπως εδώ που μόλις πας να σηκώσεις κεφάλι (μη δουν άνθρωπο να προκόβει),  αμέσως σε αντιγράφουν και μπαίνουν όλοι στο επάγγελμα με αποτέλεσμα να φτάνει σε κορεσμό από την μεγάλη υπερπροσφορά και την αντιστρόφως ανάλογα χαμηλή ζήτηση…. και έτσι να αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε part time με μισθούς τριτοκοσμικούς.

  Τα ίδια λέει και ο συγκρατούμενος μου ο Oliver Twist* …Χτες τον φέρανε.. φρασκαδούρα….Δεν είναι χώρα αυτή για ψαγμένους πορτοφολάδες λέει και ξαναλέει… Φαντάσου  Άγιε μου πως τον κλείσανε μέσα, γιατί ενώ είναι γάτος στο σούφρωμα* πορτοφολιών, το τελευταίο κόλπο που έκανε στο Μετρό, του βγήκε ξινό.  Βούτηξε το τσαντάκι από μια πολύ καθώς πρέπει Κυρία, αλλά μόλις κατάλαβε πως το μόνο παραδάκι  που υπήρχε μέσα ήταν τσαλακωμένες σελίδες από  εφημερίδες που μοιράζουν τσάμπα στα φανάρια,  για να φαίνεται φουσκωμένο και γεμάτο εξαγριωμένος πήγε στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα να υποβάλει μήνυση κατά του κράτους γιατί τους έχει αφήσει όλους άφραγκους με τα κωλομνημόνια που έχει επιβάλει και τον συνέλλαβαν γιατί δεν τηρούσε βιβλία πολίτη Γ κατηγορίας , όπως όλοι οι καθώς πρέπει Έλληνες μικρομεσαίοι….Μα τι θέλουν επιτέλους…… να γίνουμε όλοι….. πολιτικοί;

  Σήμερα φέρανε στο διπλανό κελί και το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα..* Πολύ μεγάλη τρομοκράτης…..Τη συνέλλαβαν την ώρα που έτριβε το τελευταίο της σπίρτο για να ανάψει φωτιά μέσα σε ένα βαρέλι γεμάτο ανακυκλώσιμα σκουπίδια γιατί φόραγε κασκόλ και σκουφάκι να προστατευτεί απ το κρύο… Που να φανταστεί η έρμη πως το να κρύβεις το πρόσωπό σου τη σήμερον ημέρα στις κάμερες του μεγάλου αδελφού είναι έγκλημα μεγαλύτερο και από το να υποβάλεις μηδενική φορολογική δήλωση………

Φαντάσου πως το δικόγραφο που της έφτιαξαν αν στρώσεις τις σελίδες του τη μια δίπλα στην άλλη φτάνουν ως την Κοπεγχάγη …….

 Κατηγορίες………. Όσες θες:

1.                    Παράβαση του νόμου περί μονοπωλίων (για τα σπίρτα)

2.                    Λαθρεμπόριο αξιοπρέπειας

3.                    Παράνομη είσοδος στη χώρα

4.                    Κλοπή ανακυκλώσιμων σκουπιδιών

5.                    Πρόκληση πυρκαγιάς σε φαβέλα απείρου φυσικού κάλλους

6.                    Μόλυνση του περιβάλλοντος

7.                    Αντίσταση κατά της αρχής

8.            Εξύβριση και πρόκληση  ανεπανόρθωτης σωματικής και ηθικής βλάβης στο                                                                                                      image* της μεταπολίτευσης.

9.  Παράνομη στάση και στάθμευση του καροτσιού της κούκλας της μέσα στο λόμπυ πεντάστερου κάδου στο Κολωνάκι ,σε ώρα αιχμής.

10.  Κλοπή κ Παράνομη οδήγηση χωρίς δίπλωμα καροτσιού  super market υπό την επήρεια της μέθης για επιβίωση.

11.  Λαθρεπιβίβαση και μη καταβολή του αντίτιμου εισιτηρίου στο τρόλεϊ της γραμμής…….Μεσαίωνας- Ιλίσια Πεδία. 

12.  Απόδραση απ το Γκέτο και απόπειρα εισβολής σε ζαχαροπλαστείο την ώρα που ξεφουρνίζονταν τα κρουασάν σοκολάτας και μοσχοβολούσε ο τόπος.

13.  Απαγωγή του λούτρινου Αδόλφου της μεταπολίτευσης και απόπειρα ακρωτηριασμού των άκρων του με τη γνωστή μέθοδ﨨 κακό νινί ¨¨κακό νινί….. 

14. Επίθεση με ντου  σε λούνα παρκ και πρόκληση ποινικά κολάσιμου αστείρευτου  παιδικού γέλιου, κρατούσα επί τρεις ολόκληρες ώρες σε ομηρία τα κακόμοιρα αλογάκια του καρουσέλ εξαναγκάζοντας τα υπό την απειλή νεροπίστολου  να τρέχουν γύρω γύρω το ένα πίσω από το άλλο μέχρι να κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα.

15. Παραχάραξη πλαστογραφία και τέλεση απάτης εις βάρος του δημοσίου. Για να πάρει το επίδομα θέρμανσης, όταν της ζήτησαν να υποθηκεύσει τα περιουσιακά της στοιχεία, εκείνη τους παρουσίασε ως τίτλους ιδιοκτησίας, τις κάρτες  που είχε κερδίσει στη Μονόπολη.*  

16. Απόπειρα χρηματισμού διάσημων ευρωπαίων κλόουν με ληγμένα ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου.

17. Προσβολή της δημόσιας αιδούς γιατί τα κουρελάκια που φόραγε ήταν  no name* ή second hand.*

18. Μήνυση για άσκηση ψυχολογικής βίας και πρόκληση κατάθλιψης βαριάς μορφής στους περαστικούς πολίτες που ντρέπονται να την κοιτάξουν στα μάτια γιατί θέλουν να βοηθήσουν αλλά δεν μπορούν.

19. Μήνυση για την μη εξάσκηση της τέχνης της επαιτείας που σαν επάγγελμα σου ανοίγει διάπλατα το δρόμο να γίνεις……. ακόμα και πρωθυπουργός.

20. Πειθαρχικό για παράβαση καθήκοντος. Βάση του άγραφου νόμου περί ευθύνης πολιτών άρθρο 6, εδάφιο 66, παράγραφος 666 , δεν  προσήλθε ως όφειλε ζωντανή στον Ευαγγελισμό όταν της ζητήθηκε  να κάνει δωρεάν εξετάσεις στον χαλασμένο αξονικό τους και έτσι να  αποδειχθεί και επιστημονικά ότι θα άντεχε του λιμού για άλλα δώδεκα μνημόνια και να γραφτεί στο ληγμένο βιβλιάριο Υγείας της, πως όσα λένε οι κακές γλώσσες για τις κακουχίες που περνούν οι Έλληνες είναι μ@@@@ί@ς*…

Καταλαβαίνεις λοιπόν πως ακόμα και ο Πήτερ Παν*… που έχει φάει ισόβια για παραβίαση του FIR* της χώρας του Ποτέ, γιατί εκεί πια επιτρέπεται να πετούν μόνο τάνκερ με προορισμό την Ελβετία, τίγκα φορτωμένα με κλεμμένο χρυσό από τις αποικίες…είναι κουνούπι μπροστά της……….

 Ά δε στο πα….Το βράδυ θα βγω ραντεβού στα τυφλά με την Αλίκη από τη Χώρα των Θαυμάτων.* Μας το κανόνισε ο διευθυντής των φυλακών. Θα βρεθούμε στην απομόνωση καθώς την έκαναν τσακωτή να διακινεί στους συγκρατούμενους μας λογοκριμένα παραμύθια, αλλά ο διευθυντής το θεώρησε ως παράνομη διακίνηση παραισθησιογόνων ουσιών…. σιγά μην άφηνε ένα νιάναρο να του κλέψει το ψωμί που τόσο έντιμα έβγαζε από τη δεύτερη δουλειά του, ενώ εγώ ….άγγελος Άγιε μου. Στον καθιερωμένο έλεγχο που έκανε ο δεσμοφύλακας σήμερα το πρωί στο κελί μου, βρήκε κάτω από το στρώμα  νερομπογιές, πινέλα μια ακουαρέλα, μολύβια, τετράδια, γόμες και ένα βιβλίο που απέκτησα στη μαύρη αγορά, οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ* νομίζω πως ήταν, δεν πρόλαβα να το διαβάσω….το διάβασε όμως ο διευθυντής των φυλακών και στενοχωρημένος που ο συνάδελφός του στο βιβλίο Ιαβέρης* αυτοκτόνησε  γιατί δεν κατάφερε ποτέ του να συλλάβει τον Γιάννη Αγιάννη,* με καταδίκασε στον Παράδεισο για υπόθαλψη εγκληματία.

Ελπίζω να είναι όμορφη Άγιε μου γιατί δεν έχω και τόσο καλές αναμνήσεις από την απομόνωση, την τελευταία φορά που βρέθηκα εκεί. Ούτε που θέλω να το θυμάμαι.. μπλιάχχχ……..Με είχαν τσουβαλιάσει μαζί με τον Κουασιμόδο* και όλη νύχτα δεν μ άφησε σε χλωρό κλαρί. Πάνω  που πήγαινα να κοιμηθώ με σκούνταγε με την καμπούρα του και με ρώταγε επιτακτικά: να θου κανω κάτι με τα χεάκια και τα χειάκια μου; όχι του απάνταγα εγώ και γύρναγα πλευρό. Να θου κάνω κάτι με τα χεδάκια και τα χειδάκια μου; ξανά επέμενε αυτός….όχι του απάνταγα εγώ….Να σου κάνω κάτι με τα χεράκια μου και τα χειλάκια μου; άντε ρε, κάνε να δούμε τι θα καταλάβεις επιτέλους του απάντησα μπαϊλντισμένος και κείνος ξέρεις τι  έκανε;

 νιά νιά νιά νιά νιά………μπλμπλμπλμπλμπλμπλμπλ…….

Σ αφήνω τώρα γιατί πρέπει να σενιαριστώ και που σαι………..όπως θα έρχεσαι σταμάτα σ ένα παιχνιδοπωλείο και πάρε μου σε παρακαλώ ένα τραινάκι έτσι για να χω να θυμάμαι πως κάποτε ήμουνα και γω παιδί …..γιατί αυτό μου στερήσανε  Άγιε μου…την αθωότητα των παιδικών μου χρόνων.

Αν σε σταματήσουν για έλεγχο κατά την είσοδο σου στο κατάστημα(των φυλακών)

και σε ρωτήσουν γιατί τόσα πολλά δώρα για κάποιον που είναι καταδικασμένος

 από τα γεννοφάσκια του σε ισόβια κάθειρξη, πες τους γιατί είναι αθώος ρε κ@@@ό@@@@ς* …..Αθώος……..Αθώος……….Αθώοοοοοοοοοοοος…..

Ααααα….. φέρε και καμιά σοκολάτα να δοκιμάσω πως είναι …δεν έχω φάει ποτέ…

 Ελπίζοντας πως δεν είναι παραμύθια αυτά που λέγονται για σένα……

 Διατελώ……

 ΥΓ….Σου χω έτοιμα στριμμένα δυο τσιγαριλίκια( ένα να το πιεις με την ησυχία σου μόλις φτάσεις… και ένα για το δρόμο) γιατί  το γάλα και τα κουλουράκια  σπανίζουν πλέον στις μέρες μας. Τα έχω κρύψει μέσα στην κάλτσες που θα αφήσεις τα δώρα μου. Μη δώσεις σημασία που είναι και οι δυο δεξιές…. ο προηγούμενος θανατοποινίτης που μου τις άφησε ήταν Έλληνας….. Τώρα βέβαια αν θες κάτι ποιο σκληρό για να σε πιάσει, στο παραδίπλα κελί μένει ο Σωκράτης….  ….ναι Άγιε μου ο Φιλόσοφος. Είναι ο πιο παλιός και ο μόνος που ξέρει τι πίνει.

Πες του πως σε έστειλε το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας ………θα καταλάβει.

Γειά…..

     

                                                   (Καλά Χριστούγεννα σε όλους)…..Σίμων ο Κυνικός***

……………………………………………………………………………………………

                               ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ/ ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

 * Κύνος(αρχ-Κύνας): σκύλος- εδώ μεταφορικά  ο Νεοέλληνας

 * αεικίνητος-η-ο : ανεξάντλητος-η-ο

 * play station(πλέι στέισιον): παιχνιδομηχανή

 * μπουζουριάζω: βάζω κάποιον στη φυλακή

 * plan (πλάν):πλάνο planB:  κ άλλοι φόροι…  plan C…κ άλλοι   φόροι….plan D κ άλλοι  φόροι…

 * την έχεις γ@@ή@ει: την έχεις βάψει

 * φιντάνι: νιόβγαλτος

 * off shore (οφ σορ): παράκτιες εταιρείες με έδρα την οικουμενικότητα του Βατοπεδίου  

 * λιμοκοντόρος: απατεώνας και τζέντλεμαν/πεινάλας που ντύνεται επιδεικτικά

 * ψειρού: μπουζού,

 * Όλιβερ Τουΐστ (Του Καρόλου Ντίκενς) Αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας

 * Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα(Χανς Κρίστιαν Άντερσεν)  Αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας

 * image(ίματζ): γόητρο

 * Μονόπολη: Επιτραπέζιο παιχνίδι και όχι μόνο

 * no name(νο νέιμ): χωρίς όνομα, χωρίς αναγνωρισιμότητα

 * second hand(σέκοντ χάντ): δεύτερο χέρι, μεταχειρισμένο

 * Πήτερ Παν: Κλασσικός ήρωας του W. Disney

 * μ@@@@ί@ς: μ@@@@ί@ς

 * F.I.R.(εφ άι αρ): εθνικός εναέριος χώρος

 * Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας

 * Οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ: Αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας                          

 * Ιαβέρης: Λογοτεχνικός αντιήρωας από τους Άθλιους του Ουγκώ

 * Γιάννης Αγιάννης: Λογοτεχνικός ήρωας από τους Άθλιους του Ουγκώ

 * Κουασιμόδος: Λογοτεχνικός ήρωας από την Παναγία των Παρισίων

 * κ@@@ό@@@@ς: παλιάνθρωποι

** Το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας: Ω άνδρες, έφη, οι παρόντες, ηγούμαι εγώ (ο Ιππίας) υμάς συγγενείς τε και οικείους και πολίτας άπαντας είναι φύσει, ου νόμω. Το γαρ όμοιον τω ομοίω φύσει συγγενές έστιν, ο δε νόμος, τύραννος ων των ανθρώπων, πολλά παρά την φύσιν βιάζεται........ Πλάτων.

          *** Σίμων ο Κυνικός: Φιλολογικό ψευδώνυμο του Σίμωνος του Τραγικού, ο οποίος κυκλοφορεί  ακόμα ελεύθερος (αν και καταζητείται από τη ΔΕΗ για την μη καταβολή του τέλους ακινήτων)  με το διακριτικό όνομα Πέτρος Α. Καφαντόγιας .

Γεννήθηκε σε ένα μικρό Μεσαιωνικό  χωριό της Ευρωπαϊκής Γερμανίας, από  Έλληνες γονείς (μετανάστες), το έτος 41 προ Μνημονίων εποχής αλλά ο λογιστής  του σας εκλιπαρεί  να μη πείτε σε κανέναν πως ζει ακόμα με το χαρτζιλίκι της μάνας του, γιατί τον ψάχνουν απεγνωσμένα ο μπακάλης ο μανάβης και ο χασάπης της γειτονιάς του για τα βερεσέδια…….

 ….ο μύθος λέει, ότι, ενώ έγραψε πάνω από δέκα  Τραγωδίες  τα έργα του δεν διασώθηκαν, καθώς ……ο λοιμός ξέρετε…….

Σώθηκαν αποσπασματικά μόνο οι τίτλοι κάποιων από τα έργα του, ως έχουν παρακάτω:

1 Γραβατοφωσφορίζουσες /

            Τριλογία. Βιβλίο πρώτο: Κύνου**** Ανάβασις (γουέστερν)

                            Βιβλίο δεύτερο: Κύκλια Έπη… Τεύχος 1^ον Κύνου Οδύσσεια (περιπέτεια)

                                                                                Τεύχος 2^ον Κύνου Απολογία (δικαστικό θρίλερ)

                            Βιβλίο τρίτο: Κύνου Επιτάφιος (μιούζικαλ)

2.Το οικόπεδο 12 της Δημοκρατίας, πέντε βήματα Δυτικά του Βατοπεδίου. (παρωδία)

3.Αυνάνος έπη επάρατα/ Τριλογία Βιβλίο Πρώτο: Άδωνης Μαινόμενος (πολιτικό δράμα εποχής)

                                                        Βιβλίο Δεύτερο: Αυνάνος Πολιτεία     (πορνογραφία)

                                                        Βιβλίο Τρίτο:  Κατίνες  Τεύχος 1^ον Χαμηλοβλεπούσες (ρομάντζο)

                                                                                               Τεύχος 2^ον Φραγκοφόνισσες (κουλτούρας)

                                                                                               Τεύχος 3^ον Μνημονιάζουσες (καταστροφής)

                                                                                                                

4. Σκώληκες  (ντοκιμαντέρ )

5. Η Κάθοδος των Πληβείων. (κοινωνικό)

6. Ο Μέγας Τεχνοκρατικός. (επιστημονικής φαντασίας)

7. Περί Φυσιολατρών Περιπατητών Εμπειρογνωμόνων της Ελληνικής Οικονομίας κατά την Μεταπολίτευση (Διθύραμβος)

8. Το κατά Κύνον Ευαγγέλιο (Εξάψαλμος)

9.  Δημοκρατίας Άλωσις (μοιρολόι/ καταστράφηκε ολοσχερώς κατά την μεταπολίτευση)

10. Αδόλφος Β’ ο Σουγιάς  (τρόμου). 

  Κέρδισε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας 666 χρόνια μετά το θάνατό του για το μνημειώδες  έργο του «Homo Sapiens H επιστροφή στις Σπηλιές» που κυκλοφόρησε σαν ανέκδοτο, με δωρεάν ένθετο  τον αριστουργηματικό οδηγό επιβίωσης  «Πώς να περισυλλέξετε την τροφή σας από τους κάδους σκουπιδιών χωρίς να λερώσετε την ταγιέρ σας »…..

 ….Οι κακές γλώσσες βέβαια λένε πως ζει (ακόμα) εις βάρος της οικογένειας του, στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας, αλλά η Τρόικα  υπολογίζει, πως  μέχρι να δει κάποιο από τα έργα του να δημοσιεύεται ή να διδάσκεται επί σκηνής, θα έχει πεθάνει επιτέλους  από την πείνα…….

                                                                                                   Πέτρος Α. Καφαντόγιας.

                                                                           Ποιητής- Θεατρικός Συγγραφέας

                                                                                                                                                                                                                                                                    e-mail  petroskafa@yahoo.gr 

   ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ                               Από την Τριλογία Γραβατοφωσφορίζουσες

                    ΒΙΒΛΙΟ  Β’  Τεύχος 1^ον Κύκλια Έπη- Κύνου* Οδύσσεια

               ( Τιμήθηκε δια Επαίνου στον 92^ο Θεατρικό Διαγωνισμό 2013

      του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός ) Ραψωδία ιγ’- Απόσπασμα- libretto αρ.4

  

Αποτελέσματα διαγωνισμού i write

Οι Εκδόσεις iWrite είναι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουν την ολοκλήρωση και τα αποτελέσματα του μεγάλου διαγωνισμού συγγραφής “Ιστορίες της Πόλης μας”.

Η συμμετοχή ήταν ένθερμη και αναπάντεχα μεγαλύτερη από τις αρχικές μας προσδοκίες, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως η δημιουργικότητα δεν είναι χάρισμα των λίγων αλλά ικανότητα των πολλών. Στα τέλη Ιανουαρίου 2014 λοιπόν, θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις μας δυο συλλογικά βιβλία (για τις πόλεις της Αλεξανδρούπολης και της Λάρισας) με τα διηγήματα και τις ιστορίες όλων όσων συμμετείχαν στον διαγωνισμό και το έργο τους ξεχώρισε η ομάδα των επιμελητών μας.
 

Από την πόλη της Αλεξανδρούπολης και με αλφαβητική σειρά ξεχώρισαν οι:

Αγγελίνα Ματζιαράκη, Αλεξάνδρα Μπαλαγιάννη, Άννα Παντελή, Άννα Τ. Φαχαντίδου, Ανδρέας Αντωνίου, Ανέστης Νικολαϊδης, Αντωνία Σολανάκι, Γιάννης Χαριτάκης, Γιώργος Γραμματόπουλος, Γιώργος Τζεβελεκάκης, Γιώτα Αδαμίδου-Τερζάκη, Δήμητρα Ιντζεβίδου, Δημήτριος Βάρναλης, Δημήτριος Πεϊχαμπέρης, Θανάσης Τσολάκης, Θοδωρής Καραδιαμαντής, Θόδωρος Μουσίκας, Ιωάννης Μαλτέζος, Ιωάννης Σιταρίδης, Καίτη Τ. Καραμιχάλη, Κυριακή Μπασκάκη, Κώστας Οικονομόπουλος, Μαρία Ε. Παπουτσή, Όλγα Λιαρατζί, Παναγιώτης Κιμούντρης, Σπυρίδων Χαλάστρας, Σοφία Χύτου, Χρύσα Φ. Στούρα, Χρυσή Μαυρουδή και η Χρυσούλα Δούρου.

Ενώ από την πόλη της Λάρισας και με αλφαβητική σειρά θα συμμετέχουν οι:

Απόστολος Λαγαρίας, Άρτεμις Ζαχαράκη, Βαγγέλης Μαγγανάς, Βαγγέλης Ντελής, Βασιλική Μακρυδάκη, Γιούλικα Σαμαρά, Ευδοκία Π. Χατζηδημητρίου, Ευστάθιος Γαϊτανίδης, Άρτεμις Ζαχαράκη, Ζημιανίτης Γιώργος, Θανάσης Μάργαρης, Θάνος Κυρατζής, Καλλίτσα Γ. Δικτά, Κατερίνα Τ. Πανταζίδου, Κωνσταντίνα Κότση, Κωνσταντίνα Σδραβοπούλου, Κωνσταντίνα Γκαλμπογκίνη, Κωνσταντίνος Γκουντρουμπής, Λίδα Ζαχοπούλου, Μαρία Γ. Ρίζου, Μαρία Ευθυμίου, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαριάννα Π. Σβερώνη, Μιχάλης Νικολάου, Νεκτάριος Μπουτεράκος, Νίκος Τακόλας, Παγώνα Ζ. Καραϊσκου, Στέλλα Σαράφη, Φαίδρα Γατσαρούλη, Χριστίνα Γ. Τσιαούση, Χρυσαυγή Κ. Παπαδημητρίου και τα παιδιά από το Δημιουργικό Εργαστήρι “Το Κονάκι”.
 

Τέλος, όσον αφορά το διαγωνισμό στις πόλεις των Ιωαννίνων και των Τρικάλων, η συμμετοχή ήταν μεγάλη με εξίσου αξιόλογα κείμενα. Επειδή όμως θέλουμε να δώσουμε την ευκαιρία σε ακόμη περισσότερους νέους συγγραφείς να δουν το έργο τους σε χαρτί, θα συνεχίσουμε τον διαγωνισμό για ένα ακόμη μήνα και για τις δυο αυτές πόλεις. Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν στις αρχές Ιανουαρίου.

Μέχρι τότε, σας ευχόμαστε άκρως δημιουργικές (συγγραφικά) ημέρες...

 

Γνωρίστε περισσότερα για τις εκδόσεις iWrite
και τους συγγραφείς μας
www.iwrite.gr

Χριστουγεννιατική ποίηση... του Χαραλάμπους Βασίλη

ΔΙΕΛΘΩΜΕΝ ΔΗ ΕΩΣ ΒΗΘΛΕΕΜ

                                                                   Του Βασίλη Χαραλάμπους

_________

Σήμερον κι  εμείς όπως οι ποιμένες

«διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ»

μελωδούντες το παράδοξον θαύμα

που καρδίας ευφραίνει.

Διέλθωμεν έως Βηθλεέμ

εις τον οίκον του Εφραθά

εις την πόλιν Δαυΐδ

Στο παμφαές σπήλαιον

το κατάλυμα που παρηγορεί

ο των απάντων Θεός και Δεσπότης προσμένει

για τούτο είναι η χαρά ανεκλάλητος.

Και μη σε ξενίζουν οι κάθοδοι προς το σπήλαιον

γιατί σαν τούτο το φτάσιμο γενεί

στον τόπο «εν ω ετέχθη Χριστός»

τ’ ουρανού αναβαθμοί θα γενούν.

*«διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ» Λουκ. 2,15

Από την ποιητική συλλογή «Λαμπροκέρι»

Ποίηση Σάκαλη Γρηγόρη

Εξορία

Ξενιτεμένη καρδιά

ζεις σ’ ένα κελί

στενό κι ανήλιο

ξεκλείδωτη η πόρτα

μα που να πας

αφού ότι έχεις

είναι μέσα εκεί

κομμάτια από σένα

το χθες, το παρόν

το ποθητό μέλλον

έτσι λοιπόν

παραμένεις εκεί

ονειρεύεσαι κι ελπίζεις

κι αναλογίζεσαι

ποια ελευθερία

να προδώσεις λιγότερο.

  

Ευτυχία

Λίγες φορές

άγγιξα φευγαλέα την ευτυχία.

Οι μέρες μου ήταν κοκκινωπές

τα χρόνια μου αέρας

που πέρασε και έφυγε

βιαστικά

και δεν έζησα.

Περπάτησα

ανάμεσα σε ποιήματα

φλόγες ψυχής κι εκρήξεις φωτός

στο διάστημα

κι αυτό ήταν.

Λίγες φορές

αντίκρισα την ευτυχία

μα δεν με κοίταξε.

Ποίηση Πυροβολάκη Αντώνη

Κατάδυση
Το  χτυποκάρδι  της  βροχής  τραβούσε   τις  σκανδάλες των  ονείρων.
Ένα  εξάσφαιρο    φθινόπωρο,  στον  κρόταφο  πυροβολούσε  τα  φεγγάρια
Έτσι ενταφιάζεται  η  προσμονή κι  αναγεννιέται   σ'  ένα  χώμα  αναιδές,
μια  ματαιοδοξία,  που  ονομάζεται   λουλούδι.
Κι  άδικα  ας  υπόσχεται    η  έγχρωμη  βασίλισσα    του  θέρους,
  στα  ιλουστρασιόν   πορνό  περιοδικά  κι  άλλες  ανερμάτιστες  τρυφές,
 σε  εμένα,  το  φτωχό  Ναβουχοδονόσορα  της  επαρχίας.


Σαν  θαλασσογραφία  αφρίζει  τούτη  η  οδύνη.
Τόσο  αεικίνητα  ακίνητη,  σαν σκοτεινιά  που  απλώνει  και  μεγαλώνει ήσυχα.
Διέφθειρε  με νυχτολούλουδο.
Στείλε  μία   λάγνα  νύχτα να  τη  ρίξω στο κρεβάτι μέχρι  το ξημέρωμα.
Πες  στον  απουσιολόγο   να  με διαγράψει  από  την  ύπαρξη.
Να  κλωτσήσει  την  ανέμη, να  γυρίσουν,  σαν  αγριοπούλια  τα  φιλιά,
σαν  παραμύθια
Είναι  σα  μουσκεμένο  πυροτέχνημα  η  μνήμη  τελικά.

Ήταν  παρατημένη  και  περίμενε  στην  άκρια μιας  ερημιάς.
Θα  με  παντρευτείς,  τη  ρώτησα  κι  αυτή  μου  είπε,  όχι  είμαι  η
μοναχοκόρη  του Αιόλου
 Με μια  νυκτωδία  απ'  τα  πέρα  χάη  κι απόψε,  την γλώσσα της  θα
βγάλει  την  αστροφεγγιά.
Με  νότες ασημιές  θα τη  στολίσουν   οι   κιθάρες  του  απείρου.
Κι  εγώ σαν  σκοτισμένος  φάρος  θα  κλάψω στο  νερό  μαύρο  μετάξι.

Τρέξε  μικρό αγόρι  να   μη   σε  ρημάξουν  τα  διλήμματα  της  μαργαρίτας.
Κυνήγησες  τα  οράματα  των  χερουβείμ.
Χώρεσες  του  Θεού  τους  μίτους  και  τις  αστραπές  στην  σχολική
σου  τσάντα.
Έβγαλες  του  λυκόφωτος  το  αγκάθι  απ'  το  πέλμα  της  ημέρας.
Τώρα πορεύεσαι  στο  φως κάνοντας  κάπου  κάπου   ορθοπεταλιά,  καβάλα
 στο  ουράνιο  τόξο.

Θέλω  να  ξεδιψάσω  με  το  κρεμεζί  του  ήλιου.
Στα  χείλη  μου  να ανοσιουργεί   το δηλητήριο  της  πίκρας.
Μ'  ένα απαύγασμα  στο  βλέμμα  να καταδυθώ  στο  σκοτεινό  ωκεανό  μου.