Ποίημα, Θοδωρή Βοριά

Έργο: Εξάρχου Δήμητρα

Στὶς γειτονιὲς τῶν κάστρων

Νὰ τρέξεις μιὰ νύχτα

στοὺς χωματόδρομους,

στὶς γειτονιὲς τῶν κάστρων.

Ν’ ἁρπάζονται στὰ πόδια σου

τσαλιὰ καὶ χέρια θαμμένων μπέηδων,

νὰ σὲ τσιμποῦν τσουκνίδες

ν’ ἀκούσεις τίς γριὲς Σαλονικιὲς

νὰ λένε πῶς νὰ τρίβεις μὲ μολόχα

τὰ τσουκνιδίσματα.

Νὰ τρέξεις,

νὰ κολλᾶνε ἄγανα στὶς κάλτσες,

μὲ πληγωμένα γόνατα νά ’ρθεις,

αἷμα κι ἱδρῶτας νὰ σὲ ἀναστήσουν,

νὰ μὴ στεγνώσουν οἱ ἀναμνήσεις.

Θοδωρής Βοριάς

Χαμένες ψηφίδες 2 - ιδιωτική έκδοση - 2024

Σχετικά με την ελεύθερη ανάγνωση και αποθήκευση της ποιητικής συλλογής:

http://vorias.blogspot.com/2020/11/2.html

Γιώργος Μπλάνας, ποίηση

Έφυγε προχτές ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας. Μια μεγάλη απώλεια για τα γράμματα. 

Ας θυμηθούμε λίγα ποιήματά του. Καλό του ταξίδι.

WILLIAM SHAKESPEARE: ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.

Τι πάει να πει ποιος είμαι; Αμφιβάλεις
κι εσύ καταραμένο πνεύμα της γραφής,
αδίστακτο παράσιτο του ονόματος,
μόλυνση των προσταγών,
πολυσύχναστη παρθένα των ιδεών;
Λοιπόν; Τι προσδοκείς ν’ ακούσεις;
Σε προκαλώ! Είμαι όλο κι όλο...
τίποτα περισσότερο από τον εαυτό μου –
κι αισίως τίποτα λιγότερο:
κάτι σχεδόν ανερμήνευτο από τις συνεχείς
ερμηνείες - όμως ακόμα κι έτσι διαθέτω
μια -δύσμορφη οπωσδήποτε- γοητεία,
σαν δερματοφυτία στο κεφάλι
καταθλιπτικού Δανού φοιτητή.
Για την μελλοντική μας κόλαση
δουλεύω πια. Τι άλλο
μπορώ ν’ αδράξω από τον χρόνο,
σκύλα των δαχτύλων γραφή; Ε, λοιπόν,
ένα όνομα είμαι. Δεν αρκεί;
Αν όχι... Delete!

ΑΙΣΧΥΛΟΥ: ΕΛΛΑΣ


Οπωσδήποτε, Άνδρες Αθηναίοι, των βαρβάρων
τα πτώματα, που κόσμησαν τους βάλτους
του Μαραθώνα -ιδίως όταν ο ήλιος
κάρπισε πορφύρα στα καλάμια-

ήταν σπουδαίος άθλος: ένα έργο
τέχνης, ισάξιο εκείνου του παιδός,
που φιλοτέχνησε ο Κριτίας –
εύρωστος, αρμονικός, προπάντων φυσικός,
δίχως το αφόρητο χαμόγελο
απ’ το οποίο λείπουν μόνο οι κυνόδοντες,
για να μην είναι ανθρώπινο...

Ναι, Άνδρες Αθηναίοι· αποδείξατε
πως κανείς δεν μπορεί να σας στερήσει
την ηλιόλουστη Ατθίδα ευδαιμονία.
Ωστόσο, να θυμάστε πως η αλαζονεία
δεν έχει ιθαγένεια, πατρίδα, πολιτεία:
τον μέσα Πέρση να φοβάστε.

ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)

Ποίημα, Αλεξανδρή Γιώργου

 Έργο: Ζαβράκα Δώρα

Ο ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ

Ανάστατη κι απρόβλεπτη η σκέψη,
στ’ αδέσποτου του νου  το μονοπάτι.
Βαθύς και  ο χτύπος της καρδιάς,
η θλίψη βάσανο κι η αγωνία αμανάτι.

Βραδυπορούσα η νύχτα και σιγή,
των αστεριών το ξενύχτι, μάτι,
φυλάκισμα στενόχωρο η βραδιά
και η απόδραση πείσμα και γινάτι.

Φεγγαρόφωτο έξω το πλατύ στρατί,
στη σέλα τ’ αλόγου τα όνειρα δεμάτι
και ο καβαλάρης απορεί και θλίβεται ,
βήμα δεν πάει μπροστά το άτι.

Βιτσίζει μια, βιτσίζει δυο και τρεις,
λυσσομανά και με θυμό το δέρνει.
Ριζωμένα στυλώματα τα πόδια του,
από βιτσιές κι από φωνές δεν παίρνει.

Πεζός το χαλινό τεντώνει και τραβά
κι εκείνο ορθώνει πόδια κι αφηνιάζει.
Βλέπει να στέκει σκίασμα μπροστά,
χλιμιντρίζει και πίσω αλαφιάζει.

Και  είναι ο δρόμος μακρύς και πέρα
και είναι άργητα και δέσμευση ο χρόνος.
Πώς να τραβήξει πάλι τούτο το στρατί,
πώς να το πάρει αργά και μόνος;

Σφυρίζει μια ,σφυρίζει δυο και τρεις
μ’ απαντοχή  κρυφή και φανερό το άχτι.
Προδίδεται σε φύλαγμα η θέση του,
φτάνει και πιάνει ο φρουρός τον κράχτη.

-Γιατί φωνάζεις, βρίζεις και σφυράς
 νυχτιάτικα και σε κλεισμένη ζώνη;
 Τρομάζεις  αηδονόλαλα και κούκους,
 φοβίζεις και το ορφανό τριζόνι.

 Πάρε τη στράτα απέναντι για φευγιό,  
 βιαστικά και ήσυχα για το καλό σου.
 Με λόγιασμα σοφού, σπουδή και γνώση 
 σιγούρεψε πεζός τον πηγαιμό σου.

-Το άλογό μου φωνάζω για να  φανεί.
 Στο χάραμα, μ’ αφέντεμα και καλπασμό,
 τον ήλιο να προλάβω ανατολής στεφάνι
 και καβαλάρης να δω της ζωής το λιακωτό.  

                       Γιώργος  Αλεξανδρής       

Ποίηση, Μαστοροδήμου Χρύσα

 IVA GUERNOVIEVA

Αφετηρία

Στάχτη βροχής

 κατακόκκινο φεγγάρι

του Ηφαίστου πρόσωπο

τα μάτια του νησιά πυρπολημένα

Στο χρόνο ταξιδεύω.

Στο όνομα μιας τιμής απροσδιόριστης  

Άνθρωποι στο σύμπαν διαμελίζονται.

Αντίο Πρωτεσίλαε.

Που πήγε η αγάπη;

 

Τούτη η γη είναι πάντα

ένα γιοφύρι της Άρτας που

ανθρωποθυσίες θα ζητά.

Κι ούτε μια αξιοπρεπή ταφή

να θυμίζει το πέρασμα σου

 

Στο χρόνο ταξιδεύω.

Αντίο Ευρυδίκη

Του κάτω κόσμου τους θεούς νωρίς ενδύθηκες.

Πενηνταεφτά όνειρα θρηνώ

σε μιαρούς καιρούς θυσία.

 

Που πήγε η αγάπη;

Κάθε δρόμος και μια αόρατη νεκρική επιγραφή

μόνο οι ποιητές τη βλέπουν

και φόρο τιμής, ένα στίχο, εναποθέτουν.

 

Δεν είμαστε μόνο το τώρα, Ερμιόνη

Είμαστε το πριν και το μετά.

Θέλουν να είσαι μόνο το δέντρο. Γίνε το δάσος.

 

Όχι άλλα μαθήματα αυτοβελτίωσης.

Ένα βήμα ακόμη προς τον εγωισμό

 

Αν δεν προσπαθήσεις τον κόσμο να αλλάξεις

 δε θα αλλάξεις τον εαυτό σου.

Που πήγε η αγάπη;

Στο χρόνο ταξιδεύω.

Ερυσίχθονας ο καιρός.

 

Μα το ξημέρωμα ανατέλλει πάλι

Μικρή πρωινή προσευχή ο έρωτας μας.

 Τούτο τον κόσμο που εσύ γεύτηκες

οφείλεις με αγάπη στο αύριο να τον χαρίσεις

 

Δεν είσαι μόνο μια εικόνα. Γίνε η ταινία.

Στο χρόνο ταξιδεύω.

Κανείς δεν άκουσε την ικεσία σου  για ειρήνη,  Επαμεινώντα

όλοι τον πόλεμο ποθούσαν

 

Κι ύστερα πως να αντέξεις;

Πως να πορευτείς με στίχους μόνο;  

Μα δεν είσαι μόνο μια λέξη. Γίνε το βιβλίο.

 

Θα συναντηθούμε ξανά λοιπόν

στις σελίδες της ορατής και αόρατης ιστορίας

 σε αυτό που δικαιώθηκε

κι ας καταδικασμένο φάνταζε.

Εκεί θα βρεθούμε.

Εκεί όπου ότι είναι αγάπη ξεκινάει.

 ΜΑΣΤΟΡΟΔΗΜΟΥ ΧΡΥΣΑ

Κάλεσμα για συλλογή διηγημάτων

Κάλεσμα για συλλογή διηγημάτων με θέμα τα αιθέρια μαγικά πλάσματα

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους του βιβλίου. Ερχόμαστε σήμερα με πολύ όμορφα νέα. Η σειρά μας με τίτλο «Magical Creatures» επιστρέφει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά με πιο ανοιξιάτικο θέμα αυτή τη φορά. Αιθέριο θα λέγαμε.

Με τίτλο «Ethereal Creatures» η τρίτη συλλογή της Writing Nook θα κυκλοφορήσει σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή. Η ομάδα μας, λοιπόν, σας καλεί να συμμετέχετε με τις ιστορίες σας και σε αυτό μας το εγχείρημα. Στόχος μας, όπως πάντα, είναι να δώσουμε βήμα σε νέους, αλλά και παλιούς, συγγραφείς για να μοιραστούν τη δουλειά τους μαζί μας και με το αναγνωστικό κοινό. Και βέβαια, για τους αναγνώστες μας να βρουν τον επόμενο αγαπημένο τους συγγραφέα.

Μπορείτε να στείλετε τις ιστορίες σας στο email μας (writingnookgr@gmail.com) γράφοντας ως θέμα «Ethereal Creatures» μέχρι τις 28/2/2024

Όροι συμμετοχής:

• Οι ιστορίες να μην ξεπερνούν τις 7.000 λέξεις για τα διηγήματα και τις 1.000 για τα ποιήματα.
• Το κεντρικό τους θέμα να πραγματεύεται κάποιο ή και μερικά ακόμα από τα αγαπημένα μας αιθέρια μαγικά πλάσματα, τις νεράιδες, τα ξωτικά, τα αερικά κ.α.
• Όπως καταλαβαίνετε, το φανταστικό στοιχείο είναι απαραίτητο.

Διευκρινίσεις:

• Τα δικαιώματα της κάθε ιστορίας παραμένουν αποκλειστικά και μόνο στον εκάστοτε συγγραφέα.
• Οι συμμετέχοντες θα λάβουν από ένα δωρεάν αντίτυπο της συλλογής και έκπτωση 50% σε όσα επιπλέον θελήσουν να αποκτήσουν.
• Το βιβλίο θα είναι διαθέσιμο και για τους Έλληνες του εξωτερικού, καθώς και μεταφρασμένο για το αγγλόφωνο κοινό.

Ανυπομονούμε να μας ταξιδέψετε με τις ιστορίες σας για ακόμα μία φορά.

-Η ομάδα της Writing Nook