Η Ελένη Αλεξίου ποιήτρια από τα Τρίκαλα μας έστειλε ποιήματα που απήγγειλε στα Τρίκαλα με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Ποίησης.
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς ( William Butler Yeats )
70 ερωτικά ποιήματα
Μετάφραση:Σπύρος Ηλιόπουλος
A Deep-Sworn Vow
OTHERS because you did not keep
That deep-sworn vow have been friends of mine;
Yet always when I look death in the face,
When I clamber to the heights of sleep,
Or when I grow excited with wine,
Suddenly I meet your face.
Bαρύς όρκος
Καθώς δεν κράτησες εκείνον τον βαρύ σου όρκο,
κάποιοι έγιναν φίλοι μου καλοί
ωστόσο, κάθε που κοιτάζω
το θάνατο κατάφατσα,
σαν ανεβαίνω την ψηλή σκάλα του ύπνου
ή σαν ανάβω πίνοντας κρασί,
το πρόσωπό σου συναντώ,
απρόσμενα.
"Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.
" Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».
«Αν είχα τ' ουρανού την πλουμιστή τη φορεσιά
την υφασμένη από χρυσό κι απ' ασημένιο φως
Τη γαλανή, τη μελιχρή, τη μαυροκεντημένη φορεσιά
Από νύχτα κι από μέρα κι από αποσπερίσιο φως
Τη φορεσιά μου θα άπλωνα κάτω από τα πόδια σου
Μα εγώ που είμαι φτωχός έχω μόνο τα όνειρά μου
Τα όνειρά μου άπλωσα κάτω από τα πόδια σου.
" Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».
A Poet To His Beloved
I BRING you with reverent hands
The books of my numberless dreams,
White woman that passion has worn
As the tide wears the dove-grey sands,
And with heart more old than the horn
That is brimmed from the pale fire of time:
White woman with numberless dreams,
I bring you my passionate rhyme
Ο Ποιητής στην αγαπημένη του
Με ταπεινά χέρια σου φέρνω
τα βιβλία των αναρίθμητων ονείρων μου
- λευκή γυναίκα που το πάθος έχει φθείρει
σαν την παλίρροια που τρώει την γκρίζαν άμμο-
και με καρδιά παλαιότερη απ' το κέρας
το ξέχειλο από τη λευκή τη φλόγα του Καιρού.
Λευκή γυναίκα των αναρίθμητων ονείρων,
σου φέρνω τους περιπαθείς μου στίχους.
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς ( William Butler Yeats )
70 ερωτικά ποιήματα
Μετάφραση:Σπύρος Ηλιόπουλος
A Deep-Sworn Vow
OTHERS because you did not keep
That deep-sworn vow have been friends of mine;
Yet always when I look death in the face,
When I clamber to the heights of sleep,
Or when I grow excited with wine,
Suddenly I meet your face.
Bαρύς όρκος
Καθώς δεν κράτησες εκείνον τον βαρύ σου όρκο,
κάποιοι έγιναν φίλοι μου καλοί
ωστόσο, κάθε που κοιτάζω
το θάνατο κατάφατσα,
σαν ανεβαίνω την ψηλή σκάλα του ύπνου
ή σαν ανάβω πίνοντας κρασί,
το πρόσωπό σου συναντώ,
απρόσμενα.
"Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.
" Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».
«Αν είχα τ' ουρανού την πλουμιστή τη φορεσιά
την υφασμένη από χρυσό κι απ' ασημένιο φως
Τη γαλανή, τη μελιχρή, τη μαυροκεντημένη φορεσιά
Από νύχτα κι από μέρα κι από αποσπερίσιο φως
Τη φορεσιά μου θα άπλωνα κάτω από τα πόδια σου
Μα εγώ που είμαι φτωχός έχω μόνο τα όνειρά μου
Τα όνειρά μου άπλωσα κάτω από τα πόδια σου.
" Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».
A Poet To His Beloved
I BRING you with reverent hands
The books of my numberless dreams,
White woman that passion has worn
As the tide wears the dove-grey sands,
And with heart more old than the horn
That is brimmed from the pale fire of time:
White woman with numberless dreams,
I bring you my passionate rhyme
Ο Ποιητής στην αγαπημένη του
Με ταπεινά χέρια σου φέρνω
τα βιβλία των αναρίθμητων ονείρων μου
- λευκή γυναίκα που το πάθος έχει φθείρει
σαν την παλίρροια που τρώει την γκρίζαν άμμο-
και με καρδιά παλαιότερη απ' το κέρας
το ξέχειλο από τη λευκή τη φλόγα του Καιρού.
Λευκή γυναίκα των αναρίθμητων ονείρων,
σου φέρνω τους περιπαθείς μου στίχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου