Χριστουγεννιάτικη ποίηση Μαρίας Αράπκουλε

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ

Είχε βασιλέψει το φως της ημέρας.

Αιώνιο σκοτάδι περιέβαλλε τη γη.

Κλειστά τα βλέφαρα!!!

Πλήρης μυστηριακή σιγαλιά,προνόμιο της βαθιάς νύχτας.

Άξαφνα, κάπου από μακριά, ακούγεται ένα κλάμα.

Είναι η φωνή ενός μωρού, που ξυπνά την βραδιά.

Ενός Ιερού βλαστού, που βγαίνει από ταπεινή σπηλιά.

Είναι το κλάμα υπέρτατου νεογνού, που σμίγει γλυκά,τρυθερά,

μέσα στην ερημιά με την πνοή του αγέρα.

Σύνθεση το Θαύμα!

Ξυπνά το σύμπαν.

Ανοίγουν τα ουράνια.

Ρίχνουν αστέρα λαμπερό, να στέκει, να μεσουρανεί,

να φωτίζει την ξεχωριστή μουσική.

Άφωνος από συγκίνηση ο Δημιουργός.

Μετέχει φανερά κι αυτός.

Στέλνει χορωδία εκλεκτή.

Αγγέλους με χαρισματικές φωνές να συμπληρώσουν την θεϊκή συμφωνία.

Ψάλλουν θερμά,μελωδικά ΩΣΑΝΝΑ,πάνω από την ολοφώτιστη σπηλιά.

Η πλάση ολόκληρη αναριγά από την μεγάλη δόξα και χαρά.

Προσκυνητάδες έρχονται από μακριά,

να χαιρετήσουν τη ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΑ.

Πλούσια τα δώρα που κρατούν,

συμβολίζουν την Αγάπη, την Πίστη και την Ελπίδα.

ΜΑΡΙΑ Ν ΑΡΑΠΚΟΥΛΕ