Ποίηση Παπαγεωργίου Χρήστου

Η ΠΑΛΑΙΣΤΡΑ

Σε αυτή την πόλη

τα είδωλα

έπαψαν από καιρό

να ωριμάζουν.

Ο χρόνος

κυλούσε γοργά

αμείλικτα

επαναλαμβάνοντας ρυθμικά

στον κυκλικό δίσκο

των ρολογιών

μια αλληλουχία

στιγμών

που έμοιαζαν θλιβερά

η μία

με την άλλη.

Το σώμα μας

γερνούσε.

Η ψυχή μας

γερνούσε.

Τα σύμβολα

γερνούσαν.

Τα οράματα

γερνούσαν.

Μάθαμε

να τραυλίζουμε συνθήματα

δίχως αντίκρισμα

στο χρηματιστήριο αξιών

της ζωής.

Διαγράψαμε

από τα λεξικά μας

λέξεις αδύναμες

όπως:

ΑΓΑΠΗ

ΚΑΛΟΣΥΝΗ

ΣΥΜΠΟΝΙΑ

ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ.

Κάψαμε

τα λιγοστά υπάρχοντα

του ζητιάνου

που εκλιπαρούσε

τον οίκτο μας.

Στερήσαμε

το γάλα

από τη μάνα

που ξενοδούλευε

για να μεγαλώσει

τα παιδιά της.

Αρνηθήκαμε

να φωτίσουμε

μ’ ένα χαμόγελο

το πρόσωπο

του ρακένδυτου παρία

στο φανάρι

της κεντρικής λεωφόρου.

Εξοστρακίσαμε

την πόρνη

που πουλούσε το κορμί της

μισοτιμής

για να μην πεινάσει.

Υποταχτήκαμε

στο τυχαίο.

Προσποιηθήκαμε πίστη

στον αγώνα

για το δίκιο

των αδυνάτων.

Γίναμε

ανακόλουθοι

μιμητές

της άρνησης.

Εξαπατήσαμε

τα παιδιά μας.

Τους διδάξαμε

τη δύναμη

της θέλησης.

Τους μιλήσαμε

για τον βραχύσωμο μαχητή

και τον άθλο

που πέτυχε

ενάντια

στον κακόβουλο γίγαντα

όταν κατάφερε

να τον νικήσει

χάρις

στο απαράμιλλο θάρρος του.

Τους δώσαμε υπόσχεση

ότι θα πάρουμε

ξανά

την πόλη που χάσαμε

από τους βάρβαρους

επιδρομείς.

Στέλναμε

τους αυριανούς

στρατιώτες του χρέους

να ασκούνται

στο γυμναστήριο

της πόλης μας

λέγοντας τους

πως

μόνο έτσι

θα αποκτούσαν

σφρίγος

και φρόνηση.

Στο προαύλιο

στήσαμε

ξύλινη παλαίστρα

πόλο έλξης

για να μάθουν

να παλεύουν

δίχως να εγκαταλείπουν

ποτέ.

Ο επίμονος τελάλης

εμφανίσθηκε ξαφνικά

από το πουθενά

και με φωνή

διαπεραστική

εξήγγειλε αγώνες

μέχρι τελικής πτώσης

ανάμεσα

στους πιο γενναίους

της πόλης.

Δεν εμφανίσθηκε κανείς.

Χρήστος Θ. Παπαγεωργίου
                            Βιογραφικό Χρήστου Θ. Παπαγεωργίου

 Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, όπου έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές, στα Τηλεπικοινωνιακά Συστήματα. Εργάζεται στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Έγραψε τους πρώτους του στίχους σε ηλικία 12 ετών. Έκτοτε μέχρι τα 18 του χρόνια έγραφε ανελλιπώς, δουλεύοντας κυρίως πάνω στα παραδοσιακά μέτρα. Από τα πρώιμα αυτά πονήματα δεν απόμεινε τίποτα. Ακολούθησε περίοδος σιωπής αρκετών ετών, η οποία όμως τερματίστηκε, με αφορμή ένα τυχαίο γεγονός. Στη δεύτερη αυτή παραγωγική φάση υιοθέτησε πιο ελεύθερες φόρμες στον στίχο του, επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο την νοηματική του απελευθέρωση. Ουδέποτε όμως εγκατέλειψε εντελώς τα συμβατικά εκφραστικά μέσα με τα οποία ξεκίνησε.