ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΒΡΟΧΗ
Τα μεσημέρια στην Ελλάδα μόνο το φως ξεκουράζεται
όμως δεν ήτανε πάντοτε έτσι.
Κάποτε γινόσουνα ένα μαζί του
ξάπλωνες τεμπέλικα στην πρώτη πρόθυμη τρικυμία
κι έμοιαζες έτοιμη να εξαϋλωθείς ˙
τότε σε έλεγα γοργόνα ή μάγισσα
ή Ψεύτικη Ομορφιά
και μ` έπαιρνε ο ύπνος θυμωμένο τα μεσημέρια.
Ξύπναγα με υποψίες πως θα `ναι τα μαλλιά σου κομμένα
τα μάτια σου σφραγισμένα με κίτρινο κερί απ` την εκκλησία
τα στήθη σου σκεπασμένα
και η φωνή σου ξέπνοη ηχώ,
μα ευτυχώς ή δυστυχώς ολόιδια ήσουν ˙ με περίμενες στο ίδιο σημείο της θάλασσας
εκεί που γνωριστήκαμε κρατώντας ένα ξεφλουδισμένο καλάμι και δέρναμε τα νερά
εκεί που δροσίζονται οι κίτρινοι Άγιοι όταν γλιστράνε απ` τα εικονίσματα
στη μέρα αγάπη μου, στα θαλασσιά και φευγάτα κύματα
που ώρες - ώρες κι εκείνα νοσταλγούν τη βροχή.
Ο Κ. Ζαχαράκης είναι ποιητής - αρθογράφος - σεναριογράφος. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Πόλεις (2013) εκδόσεις Βεργίνα. Έχει βραβευτεί για την ποίηση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου