ΗΛΕΚΤΡΑ
ΙΙ
«Θυμάσαι Ηλέκτρα;
Όταν διάβασες τα πρώτα κείμενα
που σου αφιέρωσα με είπες ποιητή!».
«Ναι, είσαι ο
ποιητής μου!».
«
Κι
εσύ αγαπημένη Ηλέκτρα, η μούσα στο ταξίδι μου!
Ποιητής… αλήθεια ξέρεις πώς γράφεται ένα ποίημα;
Με πόνο και δάκρυ γράφεται το ποίημα
όταν αφορά την αγάπη,
γιατί δεν περιγράφει απλά τα αισθήματα.
Στέφει την αγάπη βασίλισσα- την βάζει στον Παράδεισο!
Γιατί ο ποιητής αγαπά βαθειά.
Υμνεί και εξυψώνει την αγάπη,
για να φωλιάσει στις καρδιές και να τις κυβερνά.
Πιστεύει στη δύναμή της.
Ξέρει, πως δύο άνθρωποι ενωμένοι με τον έρωτά τους,
μπορούν να κρεμάσουν τον ήλιο στην πόρτα τους
και να πάρουν το φεγγάρι στην αγκαλιά τους.
Τότε ο ποιητής αγαλλιά…
και βλέπει την βασίλισσά του, απ’ τη στροφή του Παραδείσου!
Τότε έχει πετύχει την αποστολή του.
Κι αν με περισσή λογοτεχνική δεξιότητα
γράφει για τα βιώματά του,
πολλές φορές παραμένει ιδανικός και ανάξιος εραστής…
Η αγαπημένη του, της θάλασσας η Νύμφη, έρχεται τα
δειλινά
με την φουσκοθαλασσιά και ταξιδεύουν μαζί σε
ανεξερεύνητα μέρη
μέχρι την εσχατιά του ορίζοντα… στο απάτητο νησί.
Κι είναι τόσο αληθινή και λαμπερή αυτή η αγάπη!
Κι αυτός είναι ευγνώμων που έζησε στην αγνότητά της.
Γιατί ένιωσε και κατέγραψε του ήλιου τα μηνύματα.
Γιατί χόρεψε στη δοξαριά του έρωτα
και -πίστεψέ
με-
μόλις βγει η πούλια
αυτός
είναι εκεί- στη στροφή του Παραδείσου!
Όμως έρχονται στιγμές που ένας κόμπος στο λαιμό…
κάνει τα δάκρυά του να κυλούν αργά στο γερασμένο
πρόσωπό του.
Κι όσο κυλούν τα δάκρυα, ο πόνος φεύγει πιο γλυκά
και η ψυχή του αγαλλιά.
Για της αγάπης τ’ όνειρο που ’ναι
η μόνη αλήθεια
πονά του ποιητή η καρδιά,
μα το δικό του όνειρο
το κρύβει μες στα στήθια!».
«Μες στο ταξίδι αυτό έζησα
ένα αληθινό παραμύθι:
“Η μούσα που
έγινε βασίλισσα”».
«Ναι Ηλέκτρα, γιατί σ’
αγάπησα!».
ΙΩΑΝΝΗΣ
ΖΟΡΜΠΑΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου