Μία τρίχα από τα μαλλιά της
βρέθηκε στα ρούχα του
μικρό φυλαχτό
να κρατήσει τα κομμάτια ενωμένα
της οδυνηρής σιωπής
τώρα
μόνο κενό υπάρχει στο δωμάτιο
διαμελισμένα σώματα
τίποτα ζωντανό δεν έμεινε από αυτά
τσαλακωμένες σκέψεις
κακοφορμισμένες λέξεις
ασιδέρωτα λόγια
ευτυχώς υπάρχουν τα σκοτάδια
να διατηρούνται οι μνήμες νωπές
απάντηση ψάχνοντας αν
υπήρξε ποτέ αγάπη
όταν μέσα της κρυβόταν τόσο μίσος
κι έπειτα ήρθαν κι άλλα λόγια
«καταραμένη εκείνη η μέρα»
«πόσα χρόνια έχασα μαζί σου»
φράσεις που προσβάλλουν την αλήθεια
γιατί εκείνη η μέρα υπήρξε σίγουρα
μια ευτυχισμένη μέρα
κι από εκείνη τη στιγμή
που έζησε μαζί τους
ο δικός τους νάρκισσος
όχι μόνο δεν πήγαν χαμένα τα χρόνια
αλλά υπήρξαν τα πιο ωφέλιμα της ζωής τους
κι όποια αγωνία σημάδεψε
τις κρίσιμες ερωτικές διαδρομές
αυτές κατά βάθος είναι
το συστατικό της ύπαρξής τους
Βαρβαρήγος Δημήτρης
Από την υπό έκδοση συλλογή: "Εμμονές"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου