ΠΟΙΗΜΑ ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟΥ ΧΡΥΣΑ

Έργο: Εξάρχου Δήμητρα

Συνήθως, την αλήθεια τη λέμε μόνο στον εαυτό μας.

Γι' αυτό τα ποιήματά μας είναι χλιαρά.

Καμιά φορά, κάτι λαμπρό διαφεύγει,

Όπως το φως που εισβάλλει από ένα ανοιχτό παντζούρι

Και φωτίζει το κλειστό σπίτι.

Όμως αυτό που λαμπρύνει είναι ιστοί αραχνών και σκόνη,

Όχι η παλιά του δόξα.

Έτσι και κάθε απόδραση της αλήθειας,

Πρώτα φωτίζει τον πόνο και την αναπηρία.

Κι ίσως με τον καιρό,

Αν αντέχεις το νυστέρι και υπάρχει το κουράγιο,

Να αποκαλύψει μια ομορφιά.

Συνήθως όμως δεν τολμάς,

Παρά καρφώνεις με περισσότερες τάβλες το παράθυρο,

Ή γκρεμίζεις το σπίτι.

©ChryssaV.2024