Ποίηση Σάκαλη Γρηγόρη

Εξορία

Ξενιτεμένη καρδιά

ζεις σ’ ένα κελί

στενό κι ανήλιο

ξεκλείδωτη η πόρτα

μα που να πας

αφού ότι έχεις

είναι μέσα εκεί

κομμάτια από σένα

το χθες, το παρόν

το ποθητό μέλλον

έτσι λοιπόν

παραμένεις εκεί

ονειρεύεσαι κι ελπίζεις

κι αναλογίζεσαι

ποια ελευθερία

να προδώσεις λιγότερο.

  

Ευτυχία

Λίγες φορές

άγγιξα φευγαλέα την ευτυχία.

Οι μέρες μου ήταν κοκκινωπές

τα χρόνια μου αέρας

που πέρασε και έφυγε

βιαστικά

και δεν έζησα.

Περπάτησα

ανάμεσα σε ποιήματα

φλόγες ψυχής κι εκρήξεις φωτός

στο διάστημα

κι αυτό ήταν.

Λίγες φορές

αντίκρισα την ευτυχία

μα δεν με κοίταξε.