Ποίηση Δημήτρη Α. Δημητριάδη

 Την αυγή

Χορεύεις τις νύχτες

χορεύεις

χορεύεις μέσα μου

και την αυγή πιο σκοτεινός ο ουρανός

το αίμα μου πιο μαύρο.

Η βροχή

τα λόγια και τα ποιήματα

Βρέχει

κι όλο σβήνουν τα λόγια

οι έρωτές σου

οι στίχοι

τα ποιήματα

 Από τη γέννηση ως το θάνατο

Όμως εγώ επιμένω να σε σκέφτομαι

με τη δύναμη που λυγίζει ο καιρός τη σιωπή

χωρίς λογική

χωρίς φρόνηση.

Ένας δράκος μου κλέβει το φως

μου κλέβει τους χάρτες

όλα σπάνε με κρότο και φεύγουν

στροβιλίζομαι

λιγοστεύω

κι εσύ μονάχα είσαι η σταγόνα του κόσμου

η διψά μου

από τη γέννηση ως το θάνατο.