ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΝΕΥΡΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Γενικά όπως και πολλοί από εσάς
δε συμφωνώ με τις παγκόσμιες ημέρες και τα συναφή. Η ύπαρξη τους είναι απλώς η επιβεβαίωση της παραμονής ενός προβλήματος. Το θέμα γυναίκα
είναι πια πολύ παλιό, το ότι εξακολουθεί και συζητιέται ακόμη είναι τουλάχιστον
ανησυχητικό, όχι μόνο για τις υποανάπτυκτες χώρες που ο ρόλος της γυναίκας
είναι ανύπαρκτος αλλά για τις δικές μας δυτικές και πολιτισμένες κοινωνίες.
Η γυναίκα μπορεί να έχει
κατακτήσει τον επαγγελματικό στίβο σχεδόν σε όλα τα επίπεδα αλλά παράλληλα
σέρνει μαζί της και όλες τις άλλες υποχρεώσεις που έσερνε και τις εποχές που η
μόνη της απασχόληση ήταν το σπίτι. Ο άντρας
καλείται εδώ και δεκαετίες να παίξει ένα νέο ρόλο που δεν ξέρει ακόμη καλά
παραπαίοντας και αυτός στα κλασσικά πρότυπα του σκληρού αρσενικού των ταινιών
και του νέου ρόλου του συζύγου, πατέρα, βοηθό σε όλες τις υποχρεώσεις του
οίκου. Η διαφορετικότητα των φύλων είναι δεδομένη, ωστόσο δεδομένες είναι και
οι ανάγκες της σύγχρονης εποχής που
απαιτεί ζευγάρια συνεργάτες σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας και όχι ανταγωνιστές. Η κατάρρευση των
παραδοσιακών προτύπων νομίζω ότι πλέον είναι πραγματικότητα, εκείνο που δεν
είναι πραγματικότητα είναι η αποδοχή αυτής της αλλαγής πρώτα - πρώτα από τις ίδιες
τις γυναίκες και μετέπειτα από την κοινωνία. Άλλωστε εμείς διαμορφώνουμε την
κοινωνία πρωτίστως. Τριγύρω μου βλέπω
γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης που ανεβάζουν διαρκώς τον πήχη των αντοχών
τους προσπαθώντας να είναι άψογοι επαγγελματίες, καλές μητέρες, μοντέλα και νοικοκυρές
νιώθοντας δε απογοήτευση όταν δεν μπορούν να τα καταφέρουν σε όλα αυτά με
επιτυχία μπαίνοντας σε ένα φαύλο κύκλο επαναλήψεων.
Οι άντρες από την άλλη έρμαια και αυτοί της δικής
τους παραδοσιακής εικόνας νιώθουν να μπαίνουν στο περιθώριο όταν η γυναίκα
είναι αυτή που φέρνει τα περισσότερα στα σπίτι, είναι πιο πετυχημένη από αυτούς
και πιο οργανωτική. Εκείνο που πρέπει να αλλάξει είναι η αποδοχή των
δυνατοτήτων μας και του εαυτού μας κατά κύριο λόγο. Καλώς ή κακώς δεν είναι
όλοι οι άντρες γεννημένοι για αρχηγοί ούτε όλες οι γυναίκες νοικοκυρές. Σε μια
οικογένεια ο καθένας πρέπει να παίζει το ρόλο στον οποίο είναι καλύτερος άσχετα
από το φύλο του. Αυτή είναι η πραγματικότητα που πρέπει να αρχίζουμε να
αποδεχόμαστε επιτέλους πριν αυτοκαταστραφούμε στην εκάστοτε εικόνα που
διαμορφώνει (ή θέλει να διαμορφώνει) κάθε κοινωνία για εμάς.
Χ.Μαστοροδήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου