Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΒΑΚΧΙΚΟΝ η ποιητική συλλογή της Νικολαΐδου Έφης. Μια πλούσια ποιητική συλλογή 45 ποιημάτων. Γοητευτική γραφή με πυκνά νοήματα που προσφέρονται για πολλαπλές αναγνώσεις. Η ποιήτρια καταθέτει σε ποιητικό λόγο φιλοσοφικές αγωνίες και υπαρξιακά ερωτήματα και χαράσσει τη δική της ξεχωριστή ποιητική πορεία.
Δείγμα γραφής:
ΜΑΥΡΟ ΟΠΩΣ ΛΕΥΚΟΜια φορά κι έναν καιρό ήταν μια άνοιξη
Το πρόσωπο σου στο φως του φεγγαριού
Οι πεταλούδες του Warhol Μια ανολοκλήρωτη παρτίδα σκάκι
Το ρολόι του κονταροχτυπιέται με το χρόνο
Εγώ
Περπατώ σε ύπνο και ξύπνιο τόσο που μπερδεύω τα σχήματα
των δέντρων και των ανθρώπων
Τις νύχτες μονάχα καθώς βυθίζομαι σε ανεπαίσθητες χαρές ζωής
στο ημερολόγιο σημειώνω: Ανυπότακτο ζεύγος χελιδονιών
ξεσκίζει τον αέρα όπως έρωτας τον θάνατο
Σκέφτομαι πως πρέπει πρώτα να αναβλύσει θαύμα συμπαγές
απ' το τρεμάμενο πάθος των φτερών τους
Στ' αλήθεια η ζωή κρατά έναν άσσο στο μανίκι
Ακόμη και το χαμηλότερο φως
μπορεί να διαλύσει το πυκνότερο σκοτάδι
Ανάγκη όμως πρώτα να ξαναγίνουμε ανθός για τον ανθό
και πέτρα για την πέτρα
Οι νεκροί βλέπεις θυμούνται
μα οι ζωντανοί ακέραιη κρατούν τη λησμονιά
Χρειάζεται μια ελάχιστη δόση στοχασμού
και σπινθήρες άσβεστης δίψας για να βουτήξει κάποιος στο λευκό
Με μαχαιριά - όχι όμως οποιασδήποτε - Με μαχαιριά βαθιά ο θάνατος
Παραδομένος έρωτας και μόνος
Από τις καύτρες του ζυμώνεται η ποίηση
Δεν έχω άλλο να πω.
Από το οπισθόφυλλο:
Και είπε η σιωπή: «Γεννηθήτω άνθρωπος ίνα παράσχει φως εις τους αιώνας» Κι έγειρα στο πλευρό σου κι έτσι καθώς του έλειπε ακόμη αναπλήρωτο το άλλο του μισό αποκοιμήθηκα με μια φλούδα μανταρίνι στο στόμα να θυμάμαι την πίκρα που στύβει πάνω του το αγέννητο φως πριν ωριμάσει ήλιος.
Βιογραφικό:
Η Έφη
Ι. Νικολαΐδου είναι εκπαιδευτικός. Αγάπησε τη Θεσσαλονίκη κι έζησε εκεί μεγάλο
μέρος της ζωής της. Τώρα ζει κι εργάζεται στη Λάρισα. Το Φως όπως μανταρίνι είναι
η πρώτη της ποιητική συλλογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου