Εύχομαι σε όλους/ες καλή χρονιά με υγεία, αγάπη, λόγο, τέχνη και ηρεμία ψυχική και πνευματική με ένα αγαπημένο μου ποίημα:
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΒΙΣΟΥΑΒΑ ΣΙΜΠΟΡΣΚΑ
Την ψυχή την έχουμε κατά καιρούς.
Κανείς δεν την έχει συνεχώς
και για πάντα.
Μέρες ολόκληρες,
χρόνια ολόκληρα
μπορούν να περάσουν χωρίς αυτήν.
Καμιά φορά μόνο στους ενθουσιασμούς
και στους φόβους της παιδικής ηλικίας
θα φωλιάσει για περισσότερη ώρα.
Καμιά φορά μόνο στην έκπληξη
που είμαστε γέροι.
Σπάνια μας συνοδεύει
στις επίπονες ασχολίες,
όπως η μετακίνηση των επίπλων,
το κουβάλημα των αποσκευών
ή η μακρινή οδοιπορία σε στενά παπούτσια.
Τις στιγμές που συμπληρώνουμε ερωτηματολόγια
ή λιανίζουμε το κρέας
κατά κανόνα έχει ρεπό.
Στις χίλιες συνομιλίες μας
συμμετέχει σε μία,
κι αυτό όχι απαραίτητα
γιατί προτιμά τη σιωπή.
Όταν το σώμα αρχίζει να μας πονά και να πονά,
αθόρυβα εγκαταλείπει το πόστο της.
Είναι ιδιότροπη:
δεν της αρέσει να μας βλέπει μέσα στο πλήθος,
την αηδιάζει η πάλη μας για την οποιαδήποτε υπεροχή
και η βουή των μηχανορραφιών μας.
Η χαρά και η λύπη
δεν είναι γι' αυτήν δύο διαφορετικά συναισθήματα.
Μονάχα όταν συνδέονται
στέκεται δίπλα μας.
Μπορούμε να βασιζόμαστε σ' αυτήν
όταν δεν είμαστε σίγουροι για τίποτα
και περίεργοι για όλα.
Από τα υλικά πράγματα
αγαπά τα ρολόγια με εκκρεμή
και τους καθρέφτες που με ζήλο δουλεύουν
ακόμα κι όταν κανείς δεν κοιτάει.
Δεν μας λέει από που έρχεται
και πότε πάλι θα εξαφανιστεί,
ολοφάνερα όμως περιμένει τέτοιες ερωτήσεις.
Φαίνεται πως όπως
αυτή σ' εμάς
έτσι κι εμείς σ' εκείνη
είμαστε χρήσιμοι σε κάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου