Η φωνή σου
κρυστάλλινη γροθιά
στο στομάχι
που έχω φορτώσει με απόβλητα
κάθε λογής
σκουριασμένα λίπη
αερολογίες
το τραγούδι σου
σκορπά
το γνόφο της κενοδοξίας μου
ευωδιάζει μυστηριωδώς
στη μουχλιασμένη κάμαρη
της καρδιάς μου
τα δάχτυλά σου
αιχμές τρίαινας
σηκώνουν
θύελλα μελωδίας
πάνω στα πλήκτρα που…
περιπαθώς αγγίζουν
η καρδιά σου
κελάρυσμα πρωινού
σπάει
τις μπαγκέτες της αδιαφορίας μου
χαμογελά στην μικροψυχία μου
φωτίζει το δρόμο της ζωής μου
με το φως της Αγάπης.
Στον τυφλό πιανίστα
Σκορπώ τα χαμόγελα κόκκινης ανεμώνας
στις παρυφές περαστικών ανέμων
μοιράζω τα ροδοπέταλα της καρδιάς μου
στους ανεμοδείκτες των ματιών σου.
23-2-2011
Με το δισάκι της μνήμης
Χρόνια μ’ ακολουθείς
σιωπή μου
φλόγα απ’ αναμμένο κερί
που φωτίζεις τις ατραπούς
της λήθης μου
στο πισογύρισμα του χρόνου
πάλλεσαι
ως κελάρυσμα του ονείρου
με το δισάκι της μνήμης
σε πορείες μονόδρομες
με την προσευχή μου
να σε συντροφεύει
κρατάς το πυροφάνι
της αλήθειας μου
σιωπηλή μου βακτηρία
καρτερικά εντρυφείς
στης καρδιάς μου
τη μαθητεία .
Στον Άγνωστο Παραλήπτη
Στο κατάρτι του χρόνου
Ακουμπισμένη
στο κατάρτι του
χρόνουονειρεύομαι…
τον απύθμενο ορίζοντα των ματιών σου
ανεμίζω
στα ξέφωτα της καρδιάς σου
τη συγκομιδή αγάπης
ξεχασμένης
στ ‘ αμπάρια αταξίδευτου ιστιοφόρου
ακουμπισμένη
στα ιστία της προσμονής μου
χαμογελώ…
στα ηλιοβασιλέματα
που χρόνια καρτερώ
σκόρπια κομμάτια της ζωής μου
ολισθαίνοντας ως φλεγόμενο ιστίο
από τις θρυαλλίδες
της απουσίας σου
ακουμπισμένη
στα κατάρτια της μνήμης
αφήνομαι…στην αγκάλη
ξεχασμένης αγράμπελης
μοσχοβολιά
από το χαμόγελό σου .
12-9-2010
Ψίθυροι ιπτάμενοι
Ταξιδεύω στο
χωροχρόνο
φωτογραφίζοντας παραλλήλους της ζωής μου
στο λυκόφως της μνήμης
με φόντο τις ατίθασες ράγες
λησμονημένων τρένων
ψηλαφώ σβησμένα χαμόγελα
σε διαδρόμους συγχρωτισμού
αυτομολώντας
σε στρατόπεδα άσοφων ποιητών
μαζεύω τους σταλακτίτες της ψυχής μου
σ ‘ αμπάρια απύθμενου ορίζοντα
αναζητώντας θρυαλλίδες του έρωτα
στα δειλινά φλύαρων δελφινιών
πετώ τα λαμπιόνια της μελαγχολίας
μαζεύοντας τους στοχασμούς μου
ολόλευκα κρίνα
στο κανίστρι φρούδων αναπολήσεων
στολίζω απρόσωπους κωδικούς
της άκαιρης επικαιρότητας
με ονείρων ανεμοδείκτες
σε πορεία εν πλω …
γεύομαι τα δάκρυα βροχής
υπό τους ήχους μακρόσυρτης άρπας .
Α’ ΈΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ – ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ , 2010
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΝΑΝΑΣ Στ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Η Νανά Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Θεσσαλονίκης. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα έζησε κοντά στη φύση, κάτι που επηρέασε έντονα την ψυχοσύνθεσή της . Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην πόλη της Θεσσαλονίκης , όπου τελείωσε τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και το τότε εξατάξιο 4ο Γυμνάσιο Θηλέων, επί της οδού Ικτίνου .
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Αρχαιολογίας και Τέχνης , απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα .
Υπηρέτησε ως φιλόλογος αρχικά στην Ιδιωτική Εκπαίδευση . Αργότερα , διορίστηκε στη Δημόσια Β/θμια Εκπαίδευση στο Ν. Ημαθίας ,όπου υπηρέτησε σε Λύκεια και Γυμνάσια
Επί σειρά ετών ασχολήθηκε με Πολιτιστικά Προγράμματα και με Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης . Διοργάνωσε θεατρικές σχολικές ομάδες σκηνοθετώντας έργα της Αρχαίας και Σύγχρονης Ελληνικής Κωμωδίας.
Το Σεπτέμβριο του 2007 εξέδωσε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο: Αμαρυλλίδος αστροφεγγιά. Τον Οκτώβριο του 2008 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο: Η καρδιά μου σου ανήκει. Το Νοέμβριο του 2009 την τρίτη ποιητική Συλλογή με τον τίτλο: Στα ρείθρα του χρόνου και τον Απρίλιο του 2011 την τέταρτη ποιητική Συλλογή με τον τίτλο: μνήμης Πλεύσεις.
Το ποιητικό της έργο έχει αποσπάσει εύσημες κριτικές , ενώ ποιήματά της από τις τρεις ποιητικές Συλλογές έχουν βραβευτεί με επαίνους σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς και το 2010 τιμήθηκε με το Β’ βραβείο Ποίησης στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Πνευματικού Κέντρου της Λέρου .
Είναι μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ .
Ποιήματα , αφηγήματα, διηγήματα και άρθρα της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά , όπως :ΜΟΥΣΩΝ ΜΕΛΑΘΡΟΝ, της Ε.Λ.Β.Ε και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ του συγγραφέα και λογοτέχνη Μιχάλη Σταφυλά. Αρθογραφεί και στον τοπικό Τύπο.
Η Νανά Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Πολυδένδρι Θεσσαλονίκης. Τα πρώτα παιδικά της χρόνια τα έζησε κοντά στη φύση, κάτι που επηρέασε έντονα την ψυχοσύνθεσή της . Εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην πόλη της Θεσσαλονίκης , όπου τελείωσε τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και το τότε εξατάξιο 4ο Γυμνάσιο Θηλέων, επί της οδού Ικτίνου .
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Αρχαιολογίας και Τέχνης , απ’ όπου αποφοίτησε με άριστα .
Υπηρέτησε ως φιλόλογος αρχικά στην Ιδιωτική Εκπαίδευση . Αργότερα , διορίστηκε στη Δημόσια Β/θμια Εκπαίδευση στο Ν. Ημαθίας ,όπου υπηρέτησε σε Λύκεια και Γυμνάσια
Επί σειρά ετών ασχολήθηκε με Πολιτιστικά Προγράμματα και με Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης . Διοργάνωσε θεατρικές σχολικές ομάδες σκηνοθετώντας έργα της Αρχαίας και Σύγχρονης Ελληνικής Κωμωδίας.
Το Σεπτέμβριο του 2007 εξέδωσε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο: Αμαρυλλίδος αστροφεγγιά. Τον Οκτώβριο του 2008 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο: Η καρδιά μου σου ανήκει. Το Νοέμβριο του 2009 την τρίτη ποιητική Συλλογή με τον τίτλο: Στα ρείθρα του χρόνου και τον Απρίλιο του 2011 την τέταρτη ποιητική Συλλογή με τον τίτλο: μνήμης Πλεύσεις.
Το ποιητικό της έργο έχει αποσπάσει εύσημες κριτικές , ενώ ποιήματά της από τις τρεις ποιητικές Συλλογές έχουν βραβευτεί με επαίνους σε Πανελλήνιους Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς και το 2010 τιμήθηκε με το Β’ βραβείο Ποίησης στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Πνευματικού Κέντρου της Λέρου .
Είναι μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ .
Ποιήματα , αφηγήματα, διηγήματα και άρθρα της δημοσιεύονται σε λογοτεχνικά περιοδικά , όπως :ΜΟΥΣΩΝ ΜΕΛΑΘΡΟΝ, της Ε.Λ.Β.Ε και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ του συγγραφέα και λογοτέχνη Μιχάλη Σταφυλά. Αρθογραφεί και στον τοπικό Τύπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου