3 σύγχρονοι ποιητές σχολιάζουν την επικαιρότητα

Εξάρχου Δήμητρα

ΜΕΛΙΤΑΣ ΧΑΡΗΣ


ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΠΙΤΙ


Εφ' όπλου μάσκα
γάντια, δήλωση, γυαλιά.
Τρέμετε δρόμοι.


***

Άδειες οι μέρες.
Οι νύχτες ερήμωσαν
Τι ώρα είναι;

***


Ανακαλύπτω
μια χαμένη Κυριακή
κάθε Δευτέρα.

***


Βάψτε τα χρόνια
στο κίτρινο του τρόμου.
Τα πιόνια μαύρα.

***

Ρίξτε στο μέλλον
αποχρώσεις σιωπής.
Μη μαρτυρήσει.

***

Τόσες ιδέες
και ούτε ένας στίχος
για τους άστεγους.

***


Η νύχτα βάφει
τα οράματα λευκά.
Η μέρα μαύρα.


***

Πιστέ μου φόβε
είσαι ο τελευταίος
που θα μ' αφήσεις.

***



ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ


Μανώλης Γλέζος.
Οδός Νεκρών Ηρώων.
Πρώην Ελπίδος.



ΓΚΑΝΕΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ


ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

Ζει ολομόναχος αυτές τις μέρες
μέσα σ' ένα υπερυψωμένο δώμα
μα και παλιά ολομόναχος ζούσε
μόνο που τώρα έχει ένα άλλοθι
μια βολική δημόσια δικαιολογία


Κι όμως κάθε απόγευμα ξυρίζεται
φοράει τα πιο επίσημα ρούχα του
δίνει ραντεβού σε ένα λευκό χαρτί
και περιμένει για να τη συναντήσει


Γ. Γ. (29-3-2020)

***

Η ΚΑΡΑΝΤΊΝΑ

Τα τελευταία χρόνια ζει σε μόνιμη καραντίνα.
Τώρα είναι ελαφρώς καλύτερα τα πράγματα:


συμπάσχουν κι οι ένοικοι της πολυκατοικίας.


Γ. Γ. (30 -3 -20)


***

ΓΙΟΥΡΟΥΚΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Είμαι σε πόλεμο.


Είμαι σε πόλεμο.
Σ’ έναν καινούργιο πόλεμο.
Μ’ έναν εχθρό, αόρατο, μικροσκοπικό.
Δε μπορώ να τον δω,
σ’ αγρούς ν’ αγωνιστώ,
να τον πολεμήσω στα ίσα.


Δεν έχω σφαίρες
να τον πυροβολήσω,
βόμβες να του ρίξω,
μαχαίρι και σπαθί
να σκίσω τις σάρκες του.
Φέρτε μου μαρμαρένια αλώνια
να γίνω Ακρίτας Διγενής
εκεί να τον παλέψω.


Που είναι;
Οι μάχες τώρα γίνονται
σε θάλαμο, σε κρεβάτια
και το πεδίο των μαχών
είναι το ίδιο το κορμί.
Που πήγανε τα σχέδια
και οι μεγάλες εκστρατείες!


Εδώ, εδώ είναι ο πόλεμος,
εδώ η Σαλαμίνα μου
εδώ κι οι Θερμοπύλες.
Εδώ η Αγία Λαύρα μου,
το Σούλι, το Μανιάκι.
Εδώ κι η Πίνδος,
Βατερλό, απόβαση στη Γαλλία.
Τα όπλα μου είναι φτηνά,
δυο γάντια μία μάσκα
και ταπεινά τα υλικά,
βαμβάκι, πλαστικό.
Αυτή λοιπόν η πανοπλία μου.


Είμαι πλέον σε πόλεμο,
σε ένα νέο πόλεμο.
Σε πόλεμο από απόσταση,
μ’ εμένα κι όλους τους άλλους.
Σε πόλεμο, με τον ίδιο μου τον εαυτό,
με τις απλές μου συνήθειες
την αγκαλιά και το φιλί,
την επαφή.


Είμαι σε πόλεμο
με τ’ άλλο μου μισό,
με την κόρη και το γιό,
με τη μάνα, τον πατέρα,
τον παππού και τη γιαγιά.
Είμαι σε πόλεμο,
όμως την ομορφιά τη βλέπω.
Τα ζώα, τα φυτά,
κατάματα τον ήλιο,
το φως, στα πράσινα λιβάδια
και το απέραντο της θάλασσας.
Το άσβηστο των αστεριών
και το νερό των ποταμών
και τα πανύψηλα βουνά.
Πόσο βαθιά να ψάξω μέσα μου,
να βρω αυτή τη δύναμη,
που με κρατάει όρθιο.
Όσο χρειαστεί.


Δε θα κρατήσω λάβαρα,
ούτε πυροτεχνήματα,
για όταν έρθει η νίκη.
Κρατώ μόνο αυτή.
Τη μεγάλη πίστη
στη ζωή.


21 Μαρτίου 2020


***
Βιογραφικά και άλλα ποιήματα των ποιητών στη σελίδα του κάθε ποιητή.