Ύμνος για την μητέρα από την Ιουλία Κορμεντζά

• 

  
  
  Ω, Γυναίκα, για Μάνα σ’ έχει η φύση καμωμένη
  σ’ ιερή αποστολή ως τη στερνή σου πνοή ταγμένη.
  Και χωρίς να σε διδάξει ποτέ κανείς, σαν γίνεσαι μητέρα
  ... κατέχεις την τέχνη που μαλακώνει την καρδιά με γλύκα ξεχωριστή!
  Κι όπως νανουρίζεις τα μωρά σου κάθε νύχτα και μέρα
  και μ’ ένα χάδι σου τα ησυχάζεις κι ένα γλυκό φιλί,
  με τον ίδιο τρόπο κατόπι, την ίδια καλοσύνη κι αγάπη περισσή
  με τον λόγο σου πείθεις τον νου, λόγος που μπαίνει ίσια μες την ψυχή
  και την κάθε πίκρα διαδρομής, μέλι την κάνεις ζωής.
  
  Και τώρα εγώ, τί ποίημα να γράψω λυρικό,
  με λόγο που να σ’ αξίζει, τί να πρωτοπώ,
  για σε που λάμπεις υπέρλαμπρο της γης αστέρι!
  Με ρυθμό πολύ μελωδικό τί τραγούδι να βρω
  να τραγουδήσω για σένα την μόνη που ξέρει
  πώς να θρέφει του παιδιού την καρδιά
  μ’ ελπίδες μεγάλες και το νου του μ’ αψηλούς λογισμούς!
  
  Ω, Μητέρα!.... για ήρωες, ημίθεους κι ανθρώπους απλούς
  εικόνισμα λατρευτικό, ζωής αναφορά!
  Αθάνατα λόγια δοξαστικά δεν βρίσκω τόσο ικανά
  για να σ’ αποδώσω την πρέπουσα τιμή.
  Μετριόφρων, ξέρω τί θα μου πεις εσύ,
  συ που ποτέ δεν φροντίζεις τον δικό σου εαυτό.
  Μα θ’ ανοίξω το στόμα μου και σ’ όλο τον κόσμο θα πω
  τί βλέπω και τί νοιώθει για σε η καρδιά μου, καρδιά ποιητή.
  
  Στα μάτια σου, με πόσο φως καθρεπτίζεται η όλη σου ψυχή!
  Σαν θάλασσα ήρεμη, θάλασσα γελαστή!
  Ήσυχη σαν τη λίμνη, ρόδινη και γλυκιά σαν την αυγή!
  Κι όλο σου το ταξίδι στη διαδρομή
  σε μελέτη του καλού συνεχή
  μ’ απλότητα ξετυλίγεται, με χάρη γυναικίσια
  και με χαμόγελο ελπίδας και χαρά σοβαρή
  ώσπου να καταλήξεις στα πεδία τα Ιλίσια!
  
  Ω, της αγάπη σου η ατέλειωτη ροή!…
  Αγάπη που ξεχειλίζει μες απ’ το είναι σου βαθιά,
  σα σπίθα κορώνει κρυφή και παίρνει φωτιά!
  Όμοια πλημμύρα μες απ’ ανεξάντλητη πηγή,
  σαν του Ενός που ρέει ανεμπόδιστα και πλημμυρίζει τη Γη!
  Κι ω, της ευχή σου τα λόγια, θαυμαστά Παραδείσια!....
  Σαν πουλί ο λόγος σου τραβάει στα σύννεφα ίσια
  κι από κει στέκεται στον αέρα με ματιά γερακίσια,
  ευλογίας φτερούγισμα το παιδί σου ν’ ακολουθεί
  ως τις άκρες της γης στήριγμα στην οδοιπορία..
  Να περπατά και να νικά.
  Ν’ αστράφτει και να βροντά.
  Να θριαμβεύει και να κυριαρχεί.