Στο βιβλιοπωλείο Παιδεία την ερχόμενη Πέμπτη η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Μετσάνη Άννας: "Φανταζόμαστε με τα χέρια" από τις Συμπαντικές διαδρομές. Μια εξαιρετική νέα φωνή με αυτοβιογραφικά ποιήματα, υπερεαλιστική ποίηση που μας παρακινεί σε μια βαθύτερη ενδοσκόπηση.
Δείγμα γραφής:
Με το που νυχτώνει,
ξεκινώ να ζητώ συγχώρεση.
Συυγχωρήστε με! Συγχωρήστε με!
Μόνο εγώ κάνω λάθη; Ε, μόνο εγώ;
Και ποιος δεν έχει ρίξει
ένα σιχτρίρισμα;
Ακόμη και η Μάνα στο παιδί.
Και ποιο παιδί
δεν το ανταπέδωσε κάποια στιγμή;
Ποιος δεν έχει διαολοστείλει
τον εαυτό του; Ε, ποιος;
Αν δεν είχα αυτήν την ασθένεια
της υπερευαισθησίας
του υπερ-εκνευρισμού
και του μονίμως αδικημένου,
ίσως να ήμουν σε μια γαλήνη
με την νύχτα.
Συγχωρήστε με! Συγχωρήστε με!
Η εκτίναξη αυτών των
συναισθημάτων
είναι από την υπερευαισθησία
που μου προκαλεί το σκοτάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου