Δευτέρη φύση (εξηνταπέντε χαϊκού)

Πρώτη δημοσίευση (https://www.koukidaki.gr/search/label/Μαστοροδήμου)

Δευτέρη φύση (εξηνταπέντε χαϊκού) η νέα ποιητική συλλογή της Ασημίνας Ξηρογιάννη από τις Εκδόσεις ΑΩ, 2018.  Μια κριτική ματιά.

Η Ασημίνα Ξηρογιάννη είναι μια από τις ομότεχνες ποιήτριες της γενιάς μου της οποίας την ποίηση ξεχωρίζω ιδιαίτερα για πολλούς λόγους και κυρίως γιατί καταφέρνει μέσα από σύντομα ποιήματα, να λέει με λίγα λόγια μεγάλες αλήθειες, όπως τα συνθήματα  ή τα γκράφιτι των τοίχων καθώς βαδίζουμε σε μια μεγαλούπολη.

Εργαζόμενη, μητέρα και κυρίως μια διανοούμενη του καιρού μας έχει δώσει ήδη μια μεγάλη γκάμα του ποιητικού και λογοτεχνικού της έργου αφού έχει εκδώσει ήδη εφτά ποιητικές συλλογές, νουβέλα, θεατρικό μονόπρακτο και έχει επιμεληθεί συλλογικών έργων για το θέατρο και την ποίηση.

Η νέα της ποιητική συλλογή,  Δεύτερη φύση, εξηνταπέντε χαϊκού  από τις εκδόσεις Αω είναι ένας πειραματισμός της ποιήτριας στο δύσκολο είδος των χαϊκού στο οποίο ανταποκρίνεται με μεγάλη επιτυχία. Η μοναξιά, ο έρωτας, οι εσωτερικές μας φωνές, οι αμφιβολίες, οι κρυμμένες μας αλήθειες θα βρεθούν στο στόχαστρο της ποιήτριας και θα εξοβελιστούν άρτια με την ποιητική της δεινότητα, την αμεσότητα και την ειλικρίνεια που τη διακρίνει:

Είμαστε τρωτοί.

Αν το αποδεχθείς,

όμορφα θα ζεις.

--------

Η ποίηση και ο ορισμός της σε πολλές ποιητικές της δημιουργίες την έχει απασχολήσει και την απασχολεί και σε αυτή την ποιητική της συλλογή:

Θέλω μια τέχνη

που ανελέητα να

Με ανατρέπει.

-----------------

Κάνε το χρόνο

που έχασες στίχο, και

θα τον βρεις πάλι.

Φυσικά ο έρωτας δε θα μπορούσε να λείπει από τα χοϊκού της ποιήτριας:

Έρωτας θα πει:

“ Το βλέμμα σου τα φταίει ”

Κι αυτό αρκεί.

------------------------------

Μ’ αγαπάς εσύ

γι αυτό κι εγώ ποτέ

δεν θα πεθάνω

Η ποίηση της Ξηρογιάννη είναι βιωματική, υπαρξιακή, βαθιά αισθαντική, που παρά τον περιορισμό των χοϊκού καταφέρνει με μεγάλη μαεστρία να συμπυκνώσει όλη εκείνη την προσπάθεια του ανθρώπου να ισορροπήσει τις βαθύτερες αλήθειες του  μέσα στον κόσμο.

Τρυγάς το κύμα.

Σαν Οδυσσέας ζητάς

το ανέφικτο.