Με χαμόγελα πλάνα και με πήλινα οράματα
τους φακέλους ανοίγουν με τα ψεύτικα γράμματα
ταχυδρόμοι που φέραν απ' του χρόνου τα άνομα
τα φορτία που μπήκαν στην ψυχή μας παράνομα
οι ταγοί των σημείων των καιρών οι αχάριστοι
υπερόπτες και πλάνοι τεχνηέντως ευχάριστοι
δρεπανίζοντας ήλιο κομματιάζοντας ύπαρξη
μες τα άδικα χρόνια σε αχυρένια συνύπαρξη
των <θεών> που ανασταίνουν της απάτης τα φρόνιμα
με ιδιόλιγδα πάθη και με λήξης επώνυμα
και ανθρώπων πηλίνων με απύθμενα στόματα
τα ξερά όπου πλάθουν χρονοκύκλων τα χρώματα
και μας λένε< διαβάστε> να εδώ η συνέχεια
ένα θάνατο ακόμα θα κρατήσει η ανέχεια
μα ελπίστε ελπίστε μη φοβάστε μη χάνεστε
απ' του τίποτα χέρια -όπου βρείτε- να πιάνεστε.
Β.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου